Για την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας, μίλησε σε συνέντευξή του στο Talk Radio ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας.
Ο κύριος Τασούλας, είπε ότι το βράδυ θα είναι στα παλιά γραφεία της οδού Ρηγίλλης, αλλά σχολίασε και την απουσία των δυο πρώην πρωθυπουργών από την εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του κόμματος.
Αναφερόμενος στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια της ΝΔ, ο πρόεδρος της Βουλής είπε συγκεκριμένα: «εγώ θα πάω, γιατί είναι, μία σημαντική επέτειος και αισθάνομαι την ανάγκη να τη ζήσω και να εκφράσω την αισιοδοξία μου για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες της Νέας Δημοκρατίας».
Ο πρόεδρος της Βουλής κλίθηκε να σχολιάσει την απουσία των δυο πρώην πρωθυπουργών από την εκδήλωση της ΝΔ, αλλά και τις ερωτήσεις στη Βουλή που καταθέτουν το τελευταίο διάστημα γαλάζιοι βουλευτές και είπε συγκεκριμένα: «θα ήταν πολιτικό ζήτημα, αν ήταν πραγματικό χάσμα, όπως λέτε. Εγώ στέκομαι στο ότι αυτοί οι δυο σημαντικοί πολιτικοί που υπήρξαν και πρωθυπουργοί και αρχηγοί του κόμματος έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν τις απόψεις τους. Και ο σημερινός Πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί, προφανώς, δικαιούνται να έχουν τις απόψεις τους, ακόμα και αν κάποιες από αυτές δεν συμφωνούν με τη γραμμή -ας το πούμε έτσι- της σημερινής ηγεσίας, αλλά δεν θέλω να δραματοποιώ αυτά τα πράγματα. Επαναλαμβάνω, δεν θέλω να τα δραματοποιώ και καλώ και εσάς να μην τα δραματοποιείτε. Είναι ένα απόλυτο δικαίωμα, κατακτημένο από τους προηγούμενους Πρωθυπουργούς. Συζητούσα προηγουμένως με συνεργάτες μου εδώ στη Βουλή ένα άλλο θέμα, όπως λέτε και εσείς, της δημόσιας σφαίρας, με κάποιες ερωτήσεις που καταθέτουν Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Ξέρετε πόσες ερωτήσεις κατέθεσαν στην προηγούμενη Βουλή 2019 με 2023 οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας; Τέσσερις χιλιάδες. Και εάν προσθέσουμε και τις αναφορές, που είναι και αυτές ερωτήσεις, τρόπον τινά, πάμε στις οκτώ χιλιάδες. Ξέρετε πόσες ερωτήσεις έχουν καταθέσει μέχρι σήμερα οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη νέα Βουλή, που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2023; Εξακόσιες πενήντα».
«Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα, το οποίο το 1974 ήταν νέο κόμμα αλλά είχε παλιές ρίζες. Κι’ αυτό το νέο κόμμα με τις παλιές ρίζες μπόρεσε να απευθυνθεί σε ευρύτερα ακροατήρια τα οποία στήριξαν αυτή την παράταξη. Και τη στήριξαν όχι μόνο σε εποχές που οι «θεοί ευλογούσαν», αλλά τη στήριξαν και σε εποχές που «ξεχνούσαν οι θεοί». Για να θυμηθώ και δύο τίτλους μυθιστορημάτων του Ευάγγελου Αβέρωφ. Συνήθως, μιλάμε για τις ηγεσίες της ΝΔ, πρέπει όμως να μιλήσουμε και για τους φίλους, τους υποστηρικτές, τους ψηφοφόρους της ΝΔ, που είναι για μένα ένα σημαντικό κεφάλαιο, όχι μόνο για την παράταξή μας, αλλά και την χώρα. Αυτούς τους ανθρώπους τους έχουμε αποκαλέσει, κατά καιρούς, με διάφορους χαρακτηρισμούς. Τους έχουμε πει οι κεντροδεξιοί, τους έχουμε πει οι φιλελεύθεροι, τους έχουμε πει οι νοικοκυραίοι, τους έχουμε πει οι ευρωπαϊστές. Όλοι αυτοί οι επιθετικοί χαρακτηρισμοί αποδίδουν την πραγματικότητα, αλλά όχι πλήρως. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι που στηρίζουν τη ΝΔ διαχρονικά και υπήρξαν στυλοβάτες αυτής της μακροημέρευσης της ΝΔ αποδεικνύουν με τη σταθερότητά τους και τη διάρκεια στις επιλογές τους ότι αυτό το κόμμα, όντως, εκπροσωπεί μία πραγματική κοινωνική φλέβα στην Ελλάδα. Η οποία είναι η κοινωνική φλέβα των ανθρώπων που έχει παραδοσιακές αξίες, έχει απόψεις για την Πατρίδα, για τη θρησκεία, έχει απόψεις για την χώρα μας, για το μέλλον της στη Δύση, αλλά έχει κι απόψεις που έχουν να κάνουν με το ότι η χώρα χρειάζεται κι ένα διαρκή εκσυγχρονισμό. Πατάμε σε δύο βάρκες χωρίς να κλονιζόμαστε. Πατάμε και στην παράδοση, πατάμε και στην εξέλιξη. Κι αυτός ο συνδυασμός της λογικής, αυτός ο συνδυασμός της σύνεσης, αυτός ο συνδυασμός αυτής της φιλοδοξίας για το καλό της χώρας, φέρνει όλο αυτόν τον κόσμο σταθερά, πιστά, να είναι στη Νέα Δημοκρατία. Και σας θυμίζω, μάλλον όχι σας θυμίζω γιατί είστε νεότατος, σας πληροφορώ, ότι το 1979, το καλοκαίρι, η περίφημη δημοσιογράφος Ελένη Βλάχου της «Καθημερινής» είχε γράψει ένα άρθρο, το οποίο τότε είχε κάνει μεγάλη εντύπωση με τίτλο: «Ένα ποσοστό, το 35%». Και έγραφε ότι αυτή η παράταξη και ανέφερε που ξεκίνησε ως Λαϊκό Κόμμα, εν συνεχεία Συναγερμός, μετά ΕΡΕ, μετά συγχωνεύτηκε και ενώθηκε με το Κέντρο με τις διευρύνσεις που έγιναν. Αυτή η παράταξη έχει έναν κόσμο που την ακολουθεί, θεωρεί μυστήριο αυτό τον κόσμο που την ακολουθεί, γιατί δεν είχε τότε κοινωνιολογικά ερμηνευθεί αυτή η εμμονή του κόσμου να την ακολουθεί επί δεκαετίες και λέει στο τέλος του άρθρου, ότι αυτή η παράταξη έχει μια απίστευτη προίκα που δεν την έχει καμία άλλη παράταξη, να μην μπορεί να πέσει κάτω από το 35%. Βέβαια αυτά το 1979», είπε για τα 50 χρόνια του κόμματος.
Ολόκληρη η συνέντευξη
Γ. Eυγενίδης (Δημοσιογράφος): Ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση…
Κ. Τασούλας (Πρόεδρος της Βουλής): Καλημέρα, καλημέρα και χρόνια πολλά…
Δημοσιογράφος: Ε, σε εσάς…
Πρόεδρος της Βουλής: Σε όλους. Είναι ένα κόμμα μεγάλο αφορά την Ελλάδα δεν αφορά μόνο τους οπαδούς του.
Δημοσιογράφος: Σωστό, έχετε ένα δίκιο σε αυτό….Σας θύμισε κάτι από τα χρόνια τα νεανικά αυτό το άκουσμα;
Πρόεδρος της Βουλής: Ναι, βεβαίως μου θύμισε. Όπως είμαι βέβαιος πολλά θα μας θυμίσει και η εκδήλωση σήμερα το απόγευμα στις 8 στην οδό Ρηγίλλης 18 απ’ έξω με την ομιλία του πρωθυπουργού και όλες τις παραστάσεις οι οποίες θα προβληθούν…
Δημοσιογράφος: Θα πάτε κύριε Πρόεδρε;
Πρόεδρος της Βουλής: Από την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας, την πλούσια ιστορία της Νέας Δημοκρατίας η οποία είναι ταυτισμένη με την ιστορία της χώρας μας…
Δημοσιογράφος: Ναι…Εσείς θα πάτε σε αυτό το street party, που έχει συζητηθεί τόσο πολύ;
Πρόεδρος της Βουλής: Δεν ξέρω, αν είναι street party….Εγώ θα πάω, γιατί είναι, επαναλαμβάνω, μία σημαντική επέτειος και αισθάνομαι την ανάγκη να τη ζήσω και να εκφράσω την αισιοδοξία μου για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες της Νέας Δημοκρατίας.
Δημοσιογράφος: Ποια θεωρείτε, κύριε Τασούλα ότι είναι η συνταγή της μακροβιότητας της Νέας Δημοκρατίας; Υπό την έννοια ότι περάσαμε μία δομική κρίση για το πολιτικό σύστημα τα τελευταία χρόνια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν άντεξε την θύελλα και στην πραγματικότητα τώρα είναι ένα μικρομεσαίο κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία παρά τα σκαμπανεβάσματα της έχει καταφέρει να μείνει σε τροχιά εξουσίας από το ’74 μέχρι σήμερα αδιάκοπα…
Πρόεδρος της Βουλής: Κοιτάξτε…Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα, το οποίο το 1974 ήταν νέο κόμμα αλλά είχε παλιές ρίζες. Κι’ αυτό το νέο κόμμα με τις παλιές ρίζες μπόρεσε να απευθυνθεί σε ευρύτερα ακροατήρια τα οποία στήριξαν αυτή την παράταξη.
Και τη στήριξαν όχι μόνο σε εποχές που οι «θεοί ευλογούσαν», αλλά τη στήριξαν και σε εποχές που «ξεχνούσαν οι θεοί». Για να θυμηθώ και δύο τίτλους μυθιστορημάτων του Ευάγγελου Αβέρωφ. Συνήθως, μιλάμε για τις ηγεσίες της ΝΔ, πρέπει όμως να μιλήσουμε και για τους φίλους, τους υποστηρικτές, τους ψηφοφόρους της ΝΔ, που είναι για μένα ένα σημαντικό κεφάλαιο, όχι μόνο για την παράταξή μας, αλλά και την χώρα. Αυτούς τους ανθρώπους τους έχουμε αποκαλέσει, κατά καιρούς, με διάφορους χαρακτηρισμούς. Τους έχουμε πει οι κεντροδεξιοί, τους έχουμε πει οι φιλελεύθεροι, τους έχουμε πει οι νοικοκυραίοι, τους έχουμε πει οι ευρωπαϊστές. Όλοι αυτοί οι επιθετικοί χαρακτηρισμοί αποδίδουν την πραγματικότητα, αλλά όχι πλήρως. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι που στηρίζουν τη ΝΔ διαχρονικά και υπήρξαν στυλοβάτες αυτής της μακροημέρευσης της ΝΔ αποδεικνύουν με τη σταθερότητά τους και τη διάρκεια στις επιλογές τους ότι αυτό το κόμμα, όντως, εκπροσωπεί μία πραγματική κοινωνική φλέβα στην Ελλάδα. Η οποία είναι η κοινωνική φλέβα των ανθρώπων που έχει παραδοσιακές αξίες, έχει απόψεις για την Πατρίδα, για τη θρησκεία, έχει απόψεις για την χώρα μας, για το μέλλον της στη Δύση, αλλά έχει κι απόψεις που έχουν να κάνουν με το ότι η χώρα χρειάζεται κι ένα διαρκή εκσυγχρονισμό. Πατάμε σε δύο βάρκες χωρίς να κλονιζόμαστε. Πατάμε και στην παράδοση, πατάμε και στην εξέλιξη. Κι αυτός ο συνδυασμός της λογικής, αυτός ο συνδυασμός της σύνεσης, αυτός ο συνδυασμός αυτής της φιλοδοξίας για το καλό της χώρας, φέρνει όλο αυτόν τον κόσμο σταθερά, πιστά, να είναι στη Νέα Δημοκρατία. Και σας θυμίζω, μάλλον όχι σας θυμίζω γιατί είστε νεότατος, σας πληροφορώ, ότι το 1979, το καλοκαίρι, η περίφημη δημοσιογράφος Ελένη Βλάχου της «Καθημερινής» είχε γράψει ένα άρθρο, το οποίο τότε είχε κάνει μεγάλη εντύπωση με τίτλο: «Ένα ποσοστό, το 35%». Και έγραφε ότι αυτή η παράταξη και ανέφερε που ξεκίνησε ως Λαϊκό Κόμμα, εν συνεχεία Συναγερμός, μετά ΕΡΕ, μετά συγχωνεύτηκε και ενώθηκε με το Κέντρο με τις διευρύνσεις που έγιναν. Αυτή η παράταξη έχει έναν κόσμο που την ακολουθεί, θεωρεί μυστήριο αυτό τον κόσμο που την ακολουθεί, γιατί δεν είχε τότε κοινωνιολογικά ερμηνευθεί αυτή η εμμονή του κόσμου να την ακολουθεί επί δεκαετίες και λέει στο τέλος του άρθρου, ότι αυτή η παράταξη έχει μια απίστευτη προίκα που δεν την έχει καμία άλλη παράταξη, να μην μπορεί να πέσει κάτω από το 35%. Βέβαια αυτά το 1979.
Δημοσιογράφος: Έκτοτε άλλαξαν τα πράγματα….
Πρόεδρος της Βουλής: Ναι υπήρχαν κάποια σκαμπανεβάσματα, αλλά η βασική δύναμη της Νέας Δημοκρατίας σπάνια πέφτει επαναλαμβάνω κάτω από το 30%. Αυτό δείχνει ότι εκτός από την ηγεσία πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε και για τους απλούς ψηφοφόρους, τους βαστάζους, με την καλή έννοια αυτής της παράταξης, που την κράτησαν όρθια ιδίως στις δύσκολες στιγμές.
Δημοσιογράφος: Επ’ αυτού να ρωτήσω όμως, υπάρχουν κάποιοι που λένε και αυτοί που το λένε δεν είναι μόνο ψηφοφόροι, είναι και στελέχη του κόμματος και βουλευτές ενδεχομένως και πρώην ηγέτες του κόμματος, οι οποίοι λένε ότι η Νέα Δημοκρατία σήμερα και αυτό φάνηκε στις Ευρωεκλογές, παρεκκλίνει από αυτές τις αξίες που λέτε. Για να το θέσω με την αναλογία που κάνατε νωρίτερα, έτσι όπως πατάει σε δύο βάρκες, στη βάρκα της παράδοσης και του εκσυγχρονισμού, το πόδι που είναι στη βάρκα του εκσυγχρονισμού είναι λίγο ετεροβαρής εις βάρος του άλλου…
Πρόεδρος της Βουλής: Κοιτάξτε, δεν έχω βάλει αυτές τις πολιτικές παραδοχές σε «μικροβιολογικό εργαστήριο» για να πάρω τα ποσοστά και να κρίνω ποια ποσοστά είναι σωστά, με βάση μια υποτιθέμενη κανονικότητα, αλλά νομίζω πως όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος στην πολιτική.
Το ότι η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία χρόνια έχει αυτές τις εκλογικές επιδόσεις και κατάφερε, μετά τη χρεοκοπία της χώρας -την ουσιαστική χρεοκοπία, όπως και εσείς είπατε στην αρχή- να σταθεί όρθια, σημαίνει ότι αυτό το ταυτόχρονο βλέμμα και προς την παράδοση και προς την εξέλιξη έχει νόημα.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι μια παράταξη, η οποία έγινε για να υπάρχει. Είναι «κατασκευαστικά» μια παράταξη εξουσίας. Είναι μια παράταξη δημιουργική.
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος είχε γράψει για τον Καραμανλή, τον ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας, ότι είναι ένας άνθρωπος που το κόμμα το εμπιστευόταν σε άλλους. Τον ενδιέφερε περισσότερο να είναι κυβερνήτης και όχι κομματάρχης. Γι’ αυτό και το κόμμα το εμπιστευόταν σε άλλους και δεν είχε πολύ μεγάλη ενασχόληση με τα κομματικά. Είχε όμως την απαίτηση οι φίλοι του, οι συνεργάτες του, να φροντίζουν το Κόμμα, γιατί ήταν το μέσον, μέσω του οποίου μπορούσε να επιτελέσει το έργο του.
Δημοσιογράφος: Σωστά.
Πρόεδρος της Βουλής: Σήμερα, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία έχει καταφέρει, μετά την δραματική οικονομική κρίση της χώρας, να σημειώσει δύο απανωτές -τρεις τυπικά- εκλογικές νίκες, με ποσοστό 40% και πάνω. Έχει καθαρό πολιτικό χρόνο μπροστά της περίπου τρία χρόνια. Δεν μπορούμε να κρίνουμε μια θητεία τεσσάρων ετών, στριμώχνοντάς την στην πρώτη της χρονιά. Θα την κρίνουμε, όταν ολοκληρωθεί η τετραετία.
Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι θέμα δοσολογίας. Εγώ σας προσθέτω και ένα τρίτο «πόδι». Εκτός από την παράδοση και την εξέλιξη, υπάρχει και το «πόδι» του πραγματισμού, που ίσως αυτό πρέπει να είναι το πιο ισχυρό και νομίζω πως η Νέα Δημοκρατία σήμερα, περισσότερο από το να είναι κολλημένη σε κάποια ιδεολογήματα, είναι κόμμα πραγματισμού και βλέπει τα προβλήματα της χώρας όχι τόσο με ετικέτες όσο με βάση τις λύσεις και τη διεθνή πραγματικότητα.
Δημοσιογράφος: Ναι. Επιτρέψτε μου να σας…
Πρόεδρος της Βουλής: Να σας πω και ένα μυστικό.
Δημοσιογράφος: Ναι, παρακαλώ.
Πρόεδρος της Βουλής: Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, στην Αίθουσα Γερουσίας, γίνεται μια από τις πιο σημαντικές συζητήσεις…
Δημοσιογράφος: Για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα…
Πρόεδρος της Βουλής:…για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, η οποία είναι σημαντική, παρά το ότι δεν έχει ούτε καβγά, ούτε αντεγκλήσεις, ούτε απειλές.
Δημοσιογράφος: Όχι. Είναι το πλαίσιο για τα επόμενα χρόνια…
Πρόεδρος της Βουλής: Είναι το πλαίσιο για τα επόμενα χρόνια, τα επόμενα τέσσερα χρόνια…
Δημοσιογράφος:…και είναι αυτό που μου αρέσει -με συγχωρείτε που σας διακόπτω- να λέω «η μεγάλη εικόνα», που είναι πολύ σημαντική, γιατί εμείς χωρίς μεγάλη εικόνα δεν υπάρχουμε.
Πρόεδρος της Βουλής: Ξέρουμε μέχρι πού μπορεί να πάει η περπατησιά μας η οικονομική. Ξέρουμε ότι του χρόνου μπορούμε να προσθέσουμε στον Προϋπολογισμό άλλα 3,5 δισεκατομμύρια, του παραχρόνου άλλα 4 δισεκατομμύρια ευρώ και από αυτά θα πάνε «τόσα» στην παιδεία, «τόσα» στην άμυνα, «τόσα» στην υγεία, «τόσα» στις συντάξεις. Και όταν πρέπει κάποιος από εμάς να πει «δώσε παραπάνω εκεί», πρέπει να πει «κόψε από εκεί». Αυτή η συζήτηση αποδεικνύει ότι ο συναισθηματισμός, ο λαϊκισμός, η δημαγωγία πλέον δεν χωράνε στα νέα δεδομένα, όχι της Ευρώπης, αλλά της Ελλάδος. Αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση σήμερα είπε «αυτά τα παραπανίσια χρήματα, αυτά τα παραπανίσια δισεκατομμύρια που είναι εντός του προσεχούς ορίου πληρωμών εγώ θα τα δώσω για την υγεία, για την παιδεία, για την άμυνα, για τους συνταξιούχους, για κάποιες αυξήσεις στο Δημόσιο». Και όταν κάποιος πει «όλα αυτά είναι λίγα», θα πρέπει ταυτόχρονα να πει «θα τα κάνω πολλά, κόβοντας από αλλού».
Δημοσιογράφος: Ναι.
Πρόεδρος της Βουλής: Δηλαδή, η συζήτηση πλέον γίνεται σοβαρά και όχι στη βάση μιας συναισθηματικής ή μιας υπερβολικής επιθυμίας.
Δημοσιογράφος: Δέχομαι τι λέτε, καταλαβαίνω πολύ καλά τι λέτε και ότι ο πραγματισμός πρέπει να υπερισχύει στην πραγματικότητα και της ιδεολογικής σχολαστικότητας, να το πω εγώ έτσι.
Πρόεδρος της Βουλής: Της ιδεολογικής λεπτολογίας…
Δημοσιογράφος: Της ιδεολογικής λεπτολογίας, ας το πούμε έτσι, δεν έχω πρόβλημα.
Πρόεδρος της Βουλής: Είναι η θεωρία της γάτας που πρέπει να τρώει ποντίκια, χωρίς, βέβαια, να ξεφεύγουμε και να απαρνιόμαστε τις βασικές μας αρχές…
Δημοσιογράφος: Συμφωνώ απολύτως, δεν θα τρώει τα ποντίκια εις βάρος όλων των άλλων.
Πρόεδρος της Βουλής: … τις οποίες θα δείτε ότι και άλλοτε και σήμερα ο Πρωθυπουργός θα τις υμνήσει και θα τις χαρακτηρίσει, θα πει ότι αποτελούν ένα κεφάλαιο για μας. Άλλωστε, αυτές οι αρχές μπορεί να γράφτηκαν το 1974, αλλά έχουν μία διαχρονική αξία. Τολμώ να πω ότι πολιτικά είναι κλασικές.
Δημοσιογράφος: Να ρωτήσω πάντως κάτι επ’ αυτού; Γιατί, ενώ ισχύει αυτό και υπό την έννοια ότι η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις δύο προηγούμενες εκλογές με πολύ μεγάλα ποσοστά που θυμίζουν άλλες εποχές, υπάρχει αυτή την ώρα μέσα στο κόμμα μία αίσθηση αναμπουμπούλας; Γιατί, για παράδειγμα, συζητούμε εδώ και τέσσερις, πέντε μέρες αν οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί, ο κ. Καραμανλής και ο κ. Σαμαράς, θα πάνε ή δεν θα πάνε στο street party και τι θα σημαίνει το να μην πάνε, όταν έχουν κληθεί τηλεφωνικώς από τον Πρωθυπουργό. Δεν υπάρχει ένα ζήτημα εδώ, κύριε Πρόεδρε;
Πρόεδρος της Βουλής: Όχι, δεν υπάρχει. Γιατί λέτε «συζητούμε», αλλά δεν μου λέτε ποιοι το συζητούν.
Δημοσιογράφος: Ε, στη δημόσια σφαίρα, κύριε Πρόεδρε, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί. Αυτή είναι η συζήτηση που γίνεται.
Πρόεδρος της Βουλής: Ναι, αλλά αν εννοείτε ότι το συζητούν πεντακόσιοι άνθρωποι, θα σας έλεγα ότι αυτό δεν είναι δραματικό ή ενδιαφέρον ή εντυπωσιακό.
Δημοσιογράφος: Δεν συνιστά πολιτικό θέμα για τη Νέα Δημοκρατία;
Πρόεδρος της Βουλής: Εγώ δεν έχω ακούσει κανένα πολίτη να ασχολείται με αυτό το θέμα, κανέναν. Ασχολούνται με τα προβλήματά τους και καλά κάνουν. Αυτά πρέπει να χειριστούμε. Αυτό είναι ένα ζήτημα που κυρίως αφορά εμάς, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί γεγονός το οποίο είναι από αυτά τα οποία θα κινητοποιήσουν την Ιστορία. Έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά δεν νομίζω ότι είναι από τα γεγονότα που θα κινητοποιήσουν την Ιστορία.
Δημοσιογράφος: Ένα χάσμα μεταξύ των πρώην…
Πρόεδρος της Βουλής: Έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά επιτρέψτε μου να πω…
Δημοσιογράφος: Πέραν του φιλολογικού ενδιαφέροντος, το να υπάρχει ένα χάσμα εμφανές μεταξύ δυο πρώην πρωθυπουργών, ανθρώπων οι οποίοι κράτησαν τα ηνία σε δύσκολες εποχές -τους οποίους εσείς γνωρίζετε σαράντα plus χρόνια και τους δύο προσωπικά- και της υφιστάμενης, της νυν ηγεσίας δεν είναι ένα πολιτικό ζήτημα που αφορά τον οργανισμό της Νέας Δημοκρατίας;
Πρόεδρος της Βουλής: Θα ήταν πολιτικό ζήτημα, αν ήταν πραγματικό χάσμα, όπως λέτε. Εγώ στέκομαι στο ότι αυτοί οι δυο σημαντικοί πολιτικοί που υπήρξαν και πρωθυπουργοί και αρχηγοί του κόμματος έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν τις απόψεις τους. Και ο σημερινός Πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί, προφανώς, δικαιούνται να έχουν τις απόψεις τους, ακόμα και αν κάποιες από αυτές δεν συμφωνούν με τη γραμμή -ας το πούμε έτσι- της σημερινής ηγεσίας, αλλά δεν θέλω να δραματοποιώ αυτά τα πράγματα. Επαναλαμβάνω, δεν θέλω να τα δραματοποιώ και καλώ και εσάς να μην τα δραματοποιείτε. Είναι ένα απόλυτο δικαίωμα, κατακτημένο από τους προηγούμενους Πρωθυπουργούς.
Συζητούσα προηγουμένως με συνεργάτες μου εδώ στη Βουλή ένα άλλο θέμα, όπως λέτε και εσείς, της δημόσιας σφαίρας, με κάποιες ερωτήσεις που καταθέτουν Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Δημοσιογράφος: Σωστά.
Πρόεδρος της Βουλής: Ναι. Ξέρετε πόσες ερωτήσεις κατέθεσαν στην προηγούμενη Βουλή 2019 με 2023 οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας;
Δημοσιογράφος: Τρεις με τρεισήμισι χιλιάδες;
Πρόεδρος της Βουλής: Τέσσερις χιλιάδες. Και εάν προσθέσουμε και τις αναφορές, που είναι και αυτές ερωτήσεις, τρόπον τινά, πάμε στις οκτώ χιλιάδες.
Ξέρετε πόσες ερωτήσεις έχουν καταθέσει μέχρι σήμερα οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στη νέα Βουλή, που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2023;
Δημοσιογράφος: Χίλιες;
Πρόεδρος της Βουλής: Εξακόσιες πενήντα. Χίλιες θα είναι σε δύο μήνες.
Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Άρα, λέτε ότι δεν υπάρχει μείζον ζήτημα…
Πρόεδρος της Βουλής: Ξέρετε ότι σήμερα που είχαμε συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων, που δεν είναι από εκείνες που απαιτούν γραπτή απάντηση, αλλά είναι τετ α τετ με τον Υπουργό, είχαμε δέκα επίκαιρες ερωτήσεις, οι οποίες είναι κυρίως από την Αντιπολίτευση; Δύο από αυτές ήταν από Βουλευτές της Νέας
Δημοκρατίας και έλεγαν για θέματα της εκλογικής τους περιφέρειας. Ήταν ένας Βουλευτής Φθιώτιδας και ένας Βουλευτής Φλωρίνης.
Δημοσιογράφος: Εύλογο είναι αυτό. Άμα δεν κάνει και αυτό ο Βουλευτής, τι νόημα έχει;
Πρόεδρος της Βουλής: Ναι, αλλά γιατί η δημόσια σφαίρα θεωρεί αυτή τη συμπεριφορά ανταρσία;
Δημοσιογράφος: Γιατί έχει σημασία το ύφος.
Πρόεδρος της Βουλής: Γι’ αυτό σας λέω, πρέπει να αποδραματοποιούμε τα πράγματα.
Δημοσιογράφος: Γιατί έχει σημασία το ύφος, κύριε Πρόεδρε. Είστε πάρα πολύ έμπειρος και το γνωρίζετε.
Πρόεδρος της Βουλής: Το ύφος έχει σημασία, αλλά σημασία έχει να αποδραματοποιούμε και τα πράγματα. Δεν υπάρχει κάποιο διαφορετικό ύφος. Σας επανέλαβα τον αριθμό των χιλιάδων ερωτήσεων, που αν δείτε το ύφος, είναι λίγο-πολύ το ίδιο. Είναι ύφος προάσπισης κάποιων δικαιωμάτων των πολιτών, που ανάλογα με τον ψυχισμό, ανάλογα με το κέφι, ανάλογα με τις γνώσεις, κάθε Βουλευτής το διατυπώνει. Αλλά το να λέμε ότι αυτό είναι ανταρσία, νομίζω ξεπερνάει κάθε όριο. Γι’ αυτό λέω και λίγο να καλμάρουμε.
Δεν είναι έτσι η πολιτική. Η πολιτική δεν χρειάζεται τίτλους κινηματογραφικούς για να την προσέξουν. Η πολιτική χρειάζεται έργα για να την προσέξουν και να την εκτιμήσουν.
Δημοσιογράφος: Έχετε δίκιο σ’ αυτό.
Πρόεδρος της Βουλής: «Η Ανταρσία του Μπάουντι» ή «Η ανταρσία των αγγέλων» του Ανατόλ Φράνς είναι έργα τα οποία χρειάζονται πελάτες, καταναλωτές, αναγνώστες και πρέπει να γράψουμε έναν τίτλο εντυπωσιακό.
Δημοσιογράφος: Κι εμείς στη δουλειά μας κι εμείς το ψωμί μας, κύριε Πρόεδρε.
Πρόεδρος της Βουλής: Ξέρετε τι σημαίνει ανταρσία, κύριε Ευγενίδη; Ανταρσία σημαίνει εξέγερση.
Δημοσιογράφος: Έχετε δίκιο.
Πρόεδρος της Βουλής: Είχαμε, λοιπόν, χιλιάδες εξεγέρσεις από το 2019 μέχρι σήμερα;
Δημοσιογράφος: Όχι, δεν είχαμε.
Πρόεδρος της Βουλής: Λίγο να το αποδραματοποιήσουμε.
Δημοσιογράφος: Ευχαριστώ θερμά για τη συζήτηση, κύριε Πρόεδρε. Να είστε καλά. Εύχομαι και στα επόμενα πενήντα και στο street party σήμερα να περάσετε ωραία.
Πρόεδρος της Βουλής: Εγώ θα είμαι «Ρηγίλλης 18» σήμερα. Τα street party είναι για εσάς τους νέους.
Δημοσιογράφος: Όχι, κι εγώ «Ρηγίλλης 18» θα είμαι, κύριε Πρόεδρε. Εγώ θα είμαι με την κάμερα, ξέρετε. Είναι ζήτημα οπτικής. Πώς έλεγε ο Ζαμπέτας «αριστερά όπως μπαίνεις ή όπως βγαίνεις».
Πρόεδρος της Βουλής: Εγώ θα είμαι με τις αναμνήσεις. Κι όπως είπε κι ο Αθανάσιος Πετσάλης – Διομήδης, ο εξαίρετος αυτός λογοτέχνης, «ο μόνος παράδεισος από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να σε διώξει…», κύριε Ευγενίδη, «…είναι οι αναμνήσεις σου».
Δημοσιογράφος: Σωστό.
Ευχαριστώ θερμά, κύριε Πρόεδρε, για τη συζήτηση. Καλή σας μέρα. Να είστε καλά.
Πρόεδρος της Βουλής: Γειά σας.