Για τη γιαγιά του, Κατίνα Παξίνου και την τρυφερή τους σχέση, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Είχατε μια πολύ τρυφερή σχέση με την Κατίνα Παξινού.
Ναι. Εκτός από το ότι υπήρξε μια εξαιρετική γιαγιά για μένα, σε εκείνη οφείλω την κλίση και την αγάπη μου στη μουσική. Με δίδαξε μουσική, ήταν το πάθος της. Η γιαγιά μου ξεκίνησε να γίνει μουσικός και όχι ηθοποιός. Μετά από διάφορα γεγονότα, έγινε ηθοποιός, αλλά η μεγάλη της αγάπη ήταν η μουσική. Θυμάμαι ότι ερχόταν στο σπίτι μας, κλεινόμασταν στο δωμάτιό μου -μου είχε αγοράσει ένα πολύ ωραίο στερεοφωνικό- και ακούγαμε μουσική με τις ώρες. Σε εκείνη οφείλω επίσης και ορισμένα μοναδικά, αξέχαστα και αξεπέραστά ταξίδια στο εξωτερικό, σε διάφορα φεστιβάλ μουσικής, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στη Βενετία, παντού. Είναι υπέροχες αναμνήσεις!
Η Κατίνα Παξινού υπήρξε μια σημαντική πνευματική προσωπικότητα, ταυτόχρονα όμως ήταν και μια απλή γυναίκα.
Απλούστατη! Δεν είχε καμία σχέση εκείνο που βλέπαμε στο θέατρο ή στην οθόνη με εκείνο που ήταν στη ζωή της. Δεν ήταν νοικοκυρά -είχε προσωπικό που καθάριζε το σπίτι-, η αγάπη της ήταν η κουζίνα και τα φυτά της, οι καμέλιες και οι γαρδένιες της. Είχε το μητρικό ένστικτο να ταΐζει τον κόσμο. Αλλά και το καμαρίνι της ήτανε ένα μικρό μπακάλικο. Έφτιαχνε σάντουιτς και καφέδες για όλους τους ηθοποιούς. Στις πρόβες στην Επίδαυρο-πήγαινα κάθε καλοκαίρι μαζί της-, ήταν γεμάτη με τάπερ με σάντουιτς. Επίσης, αγαπούσε πολύ το κέντημα και το πλέξιμο. Ήταν οι δραστηριότητες οι οποίες την έκαναν να ξεδίνει από το φόρτο εργασίας, ένα είδος αγχολυτικού.
Πηγή Hello