‘Midnight movie’: Η Έλενα Μαυρίδου επιστρέφει με ένα έργο για τους λαβύρινθους του διαδικτύου

Μία γυναίκα που πάσχει από μια κινητική διαταραχή και που αποκτά ένα “ψηφιακό σώμα” περιπλανώμενη στα απίθανα μήκη του ίντερνετ είναι η κεντρική ηρωίδα της νέας παράστασης της ηθοποιού.

Μια γυναίκα μένει ξύπνια αργά το βράδυ. Σερφάρει στο ίντερνετ μήπως καταφέρει και κοιμηθεί. Νέα καρτέλα, μια κοπέλα παλεύει για τη ζωή της μέσα σε ένα ασανσέρ. / Νέα καρτέλα, ένας άντρας γυμνός στη μπανιέρα του. / Νέα καρτέλα, δυο ξένοι στο ίδιο αμάξι παρακολουθούν μαζί μια μεταμεσονύχτια προβολή./ Νέα καρτέλα, μπλε φάλαινα. Στις 2 τα ξημερώματα οι πιθανότητες είναι ατελείωτες. Δεν υπάρχουν όρια για το πού μπορεί να βρεθείς. Κι αυτό το ξέρει καλά η κεντρική ηρωίδα της παράστασης “Midnight movie”, την οποία σκηνοθετεί η Έλενα Μαυρίδου στο θέατρο Χώρος.

>> Δείτε το τρέιλερ εδώ:

Το έργο της Ιβ Ιλ (που θα το δούμε από τις 25/2) ακολουθεί το ταξίδι μιας γυναίκας μέσα στο λαβύρινθο του διαδικτύου. Η παράσταση ζωντανεύει το εσωτερικό τοπίο του μυαλού της, που περιπλανιέται στο ίντερνετ. H σκέψη της, μια διαδρομή γεμάτη αναμνήσεις, προβολές και όνειρα, σ’ έναν digital κόσμο. Ζει μια παράλληλη πραγματικότητα την οποία μοιράζεται με το κοινό. Πάσχει από μια κινητική διαταραχή. Ο χρόνος περνάει άνισα όταν ένα σώμα υποφέρει. Αλλά τα δύο ψηφιακά της σώματα την παρηγορούν. Της δίνουν τη δύναμη που της λείπει. Μαζί με αυτά η ηρωίδα ταξιδεύει το κοινό σε ένα όνειρο, στον κόσμο του ψηφιακού βασιλείου. Ένα ψηφιακό σώμα είναι σαν μια αναπαράσταση του εαυτού μας στον διαδικτυακό κόσμο. Ένας χαρακτήρας που δημιουργούμε για να αλληλεπιδράσουμε με το ψηφιακό πεδίο και να διαφύγουμε σε μια άλλη πραγματικότητα. Έτσι κι η πρωταγωνίστρια. Οδηγείται σε έναν τόπο που είναι ελεύθερη να κάνει ότι θέλει, να πάει όπου θέλει.

Μέσα από μια κινηματογραφική λογική σε συνδυασμό με το physical theatre και τη δημιουργία εικόνων με projection mapping, η σκηνή μετατρέπεται σε νοσοκομείο, σε μια σουρεαλιστική κρεβατοκάμαρα, σε μια έρημο που μοιάζει με μεταμεσονύχτια ταινία και σε ό,τι άλλο φαντάζεται η ηρωίδα όσο ταξιδεύει σε αυτόν τον, χωρίς όρια, κόσμο που ονομάζεται ίντερνετ. Το έργο εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στην αναπηρία και την διαδικασία αφήγησης σε μια σύγχρονη, ψηφιακή εποχή. Πώς είναι να έχεις ένα ψηφιακό σώμα, όταν το φυσικό σου σώμα συνέχεια φθίνει και σε εγκαταλείπει. Τι σημαίνει ψηφιακός εαυτός και η ζωή του ως αντίποδας στον πόνο.

Ερμηνεύουν οι Νικόλ Δημητρακοπούλου, Πέτρος Αλαφούζος, Έλενα Ράγγου. Τα σκηνικά, οι μάσκες και το τρέιλερ είναι του Archlabyrinth, η μουσική του Γιώργου Μαυρίδη, ο σχεδιασμός των φωτισμών του Περικλή Μαθιέλλη. Η μετάφραση του κειμένου είναι του Νίκου Χατζόπουλου και, τέλος, τα βίντεο του studio19st και του Βασίλη Κουντούρη.

Προπώληση με ένα κλικ εδώ.