Ballerina

Η Άνα ντε Άρμας κλέβει την παράσταση σε ένα spin-off δίχως την υποβλητική ατμόσφαιρα και το υπαρξιακό βάρος του «John Wick», αλλά με εξίσου αποστομωτικές σκηνές δράσης φτιαγμένες από μολύβι, φωτιά και πάγο. | Powered by Uber.

Την τελευταία δεκαετία και κάτι, στην κατηγορία των καθαρόαιμων ταινιών δράσης, είναι λίγες οι χολιγουντιανές σταρ οι οποίες έχουν καταφέρει πραγματικά να ξεχωρίσουν. Για παράδειγμα, οι απόπειρες των Τζένιφερ Λόρενς (“Κόκκινο Σπουργίτι”, 2018) και Αλίσια Βικάντερ (“Tomb Raider: Lara Croft”, 2022) έχουν δικαίως ξεχαστεί, ενώ μεταξύ των μετρημένων θετικών εξαιρέσεων βρίσκεται το ορμητικό “Atomic Blonde” (2017) με τη Σαρλίζ Θερόν. Διόλου τυχαία την περιπέτεια αυτή σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Λιτς, συν-δημιουργός με τον Τσαντ Σταέλσκι του πετυχημένου franchise “John Wick” στο οποίο, τώρα, έρχεται να δοκιμάσει την τύχη της η Άνα ντε Άρμας.

Ως spin-off που επικεντρώνεται σε νέο χαρακτήρα με καταγωγή τον κόσμο του “John Wick”, το “Ballerina” έχει ως πρωταρχική αποστολή να μας συστήσει από το μηδέν μια καινούργια ηρωίδα. Πρόκειται για την Ιβ ΜακΚάρο, μια γυναίκα με αινιγματικό παρελθόν η οποία αναθρέφεται και εκπαιδεύεται από το εγκληματικό συνδικάτο Τούσκα Ρόμα, προκειμένου να ενταχθεί στις δολοφονικές τάξεις του. Η ίδια, όμως, διαπιστώνει πως η άτυπη οικογένεια που την έχει μεγαλώσει της κρύβει τις πραγματικές ρίζες της και έτσι στρέφεται αποφασιστικά εναντίον τους.

Ακόμα και στο πλαίσιο της υπερβολής για την οποία φημίζεται το “John Wick”, είναι εντυπωσιακό πώς ο σκηνοθέτης του “Ballerina”, Λεν Γουάιζμαν, αδιαφορεί για τα βασικά. Τα στοιχειώδη διακυβεύματα της ηρωίδας αναπτύσσονται προχειρότατα, ενώ η σύνδεση με το μπαλέτο είναι εντελώς τυχαία. Η Ιβ θα μπορούσε να παίζει βόλεϊ και δεν θα έκανε καμία διαφορά στην πλοκή. Αντίστοιχα, χρησιμοποιούνται σεναριακά ευρήματα που φλερτάρουν άθελά τους με την κωμωδία, όπως η ιδέα πως κάπου στην κεντρική Ευρώπη υπάρχει ένα απομονωμένο πλην τουριστικότατο χωριό, το οποίο κατοικείται για αιώνες αποκλειστικά από τους εκτελεστές-μέλη μιας μυστικής εγκληματικής οργάνωσης. Τουλάχιστον η παρτίδα σώζεται, οριακά, όταν η προσοχή στρέφεται εκεί που αξίζει. Δηλαδή στις αποστομωτικές σκηνές δράσης, φτιαγμένες από μολύβι, φωτιά και πάγο, στις οποίες η ντε Άρμας πανάξια κλέβει την παράσταση.

ΗΠΑ. 2025. Διάρκεια: 125 ́. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM