Ποιοι είναι οι δέκα «Ντε Γκρες» η αναγνώριση του επιθέτου των οποίων θα κριθεί στο ΣτΕ

Αίτηση ακύρωσης έχει καταθέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Παναγιώτης Λαζαράτος – Γιατί λέει όχι στο επίθετο Ντε Γκρες

Στην επταμελή σύνθεση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας αναμένεται να συζητηθεί σήμερα το εάν είναι εντός των συνταγματικών και νόμιμων πλαισίων η αναγνώριση του επιθέτου «Ντε Γκρες» και η αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας, στα δέκα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας.

Στο Δ΄ Τμήμα με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγήτρια την πάρεδρο Χάιδω Ευαγγελίου θα συζητηθεί η αίτηση ακύρωσης του καθηγητή της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Παναγιώτη Λαζαράτου, που στρέφεται κατά αποφάσεων του υπουργού Εσωτερικών, με τις οποίες διαπιστώθηκε η συνδρομή των προϋποθέσεων του ν. 2215/1994 και αναγνωρίσθηκε η ελληνική ιθαγένεια στα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας, ενώ παράλληλα στρέφεται και κατά της εγγραφής τους στο δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων.

Απέναντι στον κ. Λαζαράτο, ο οποίος θα υποστηρίξει την αίτησή του στο ακροατήριο, θα είναι ο συνήγορος της βασιλικής οικογένειας Κωνσταντίνος Λιδωρίκης, παλαιός συνεργάτης του Αλέξανδρου Λυκουρέζου.

Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι η χρήση του επιθέτου «Ντε Γκρες» (της Ελλάδος) αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι «τίτλοι ευγενείας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες».

Σύμφωνα με τον καθηγητή, το συνταγματικό άρθρο 7 σε συνδυασμό και με άλλες συνταγματικές διατάξεις, θέτει περιορισμούς στην επιλογή του επωνύμου, η οποία οφείλει να ακολουθεί την αρχή της οικογενειακής συνέχειας, όπως αυτή καθορίζεται από τα άρθρα 1505 και 1506 του Αστικού Κώδικα, λαμβανομένου υπόψη ότι το επώνυμο αποτελεί μεν στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου, πλην, όμως, η πρόσκτηση ή άλλη αλλαγή του δεν υπόκειται στην ιδιωτική βούληση, αλλά ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη.

Ακόμη, σύμφωνα με τον προσφεύγοντα στο ΣτΕ, η επιλογή του συγκεκριμένου επιθέτου, είναι αντίθετη και στη συνταγματική αρχή της ισότητας και στη δημοκρατική αρχή. Και αυτό, γιατί παραπέμπει στην ταξική προέλευση των μελών της βασιλικής οικογένειας και στη διατήρηση των προνομίων που κατείχαν πριν την κατάργηση της Βασιλείας.

Γιατί όχι στο «Ντε Γκρες»

Ο κ. Λαζαράτος υποστηρίζει ότι η επιλογή του επιθέτου «Ντε Γκρες», μεταξύ των άλλων, δηλώνει:

-Επίκληση μνήμης, καθότι «Της Ελλάδος» ονομαζόταν εν συντομία ο τέως βασιλιάς και η οικογένειά του, καθώς δεν είχαν επίθετο και συνεπώς δι΄ αυτού του επιθέτου διατηρείται η αίγλη και η ταξική προέλευση τους που είναι. δυνατόν να θίξουν την ευαισθησία της ελληνικής κοινωνίας, δημιουργώντας ψυχολογικές αντιδράσεις βλαπτικές και εκείνη,

– Διατήρηση των όποιων προνομίων κατείχαν, καθώς δια της επικλήσεως αυτού του επιθέτου είναι δυνατόν να τύχουν ειδικής μεταχειρίσεως συγκριτικά με τους λοιπούς Έλληνες πολίτες,

– Αποδοχή του ιστορικού νοήματος του επίμαχου επωνύμου και

– Η αποδοχή του νοήματος προκύπτει γραμματικά από το ίδιο το επίθετο, αφού μεταφράζεται «Βασιλεύς της Ελλάδος» και η μοναδική ερμηνευτική εκδοχή που χωρεί είναι ότι το επίθετο εννοεί ή τουλάχιστον παραπέμπει στη φράση «πρώην βασιλεύς ή πρίγκηψ».

Σε άλλο σημείο ο κ. Λαζαράτος αναφέρει:

«Το επίθετο «Ντε Γκρες», το οποίο αποτελείται από 2 λέξεις, υποδηλώνει ότι ο κατέχων αυτό είναι «της Ελλάδος», ενώ το κενό ανάμεσα στο όνομα και το επίθετο υποδηλώνει ότι υφίσταται τουλάχιστον ακόμη μία λέξη η οποία παραλείπεται επειδή εννοείται.

Και ως λέξη η οποία απουσιάζει ενόψει των προσώπων και της ιδιότητάς τους, νοείται εκείνη η οποία παραπέμπει στη βασιλική ιδιότητα, την οποία είχαν και απώλεσαν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση εννοείται η φράση πρώην βασιλεύς. ή πρίγκηψ, η οποία παραλείπεται επειδή εννοείται και μάλιστα παραλείπονται σκοπίμως».

Βουλευτικές εκλογές

Τέλος, υπογραμμίζει ο κ. Λαζαράτος, ότι «αξιοποιώντας την Ελληνική Ιθαγένεια, δύνανται να συμμετάσχουν ως εκλογείς συγκαθορίζοντας- επηρεάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα των βουλευτικών ή των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών και κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως νοθεύεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας η οποία ως προς το δικαίωμα του εκλέγειν απαιτεί νόμιμη κτήση ιθαγένειας η οποία δεν υφίσταται στην επίμαχη περίπτωση».