Του Κώστα Κατίκου
Διπλής ανάγνωσης για τη διεκδίκηση του 13ου και 14ου μισθού από τους δημοσίους υπαλλήλους είναι η απόφαση του Μισθοδικείου, με την οποία απορρίφθηκε η επαναφορά των Δώρων στις συντάξεις των δικαστών.
Η μία και προφανής ανάγνωση είναι ότι επειδή οι δικαστικοί λειτουργοί δεν πέτυχαν να πάρουν πίσω τα Δώρα στις συντάξεις τους, είναι προδιαγεγραμμένο ότι δεν θα επιστρέψουν ούτε στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με την απόφαση που αναμένεται να εκδοθεί από το ΣτΕ στους επόμενους μήνες.
Η δεύτερη ανάγνωση όμως είναι πολύ διαφορετική και σύμφωνα με νομικούς κύκλους που μετέχουν στη διεκδίκηση της επαναφοράς των Δώρων στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, η απόφαση για τα Δώρα των συνταξιούχων δικαστών δεν μπορεί να συσχετιστεί και να επηρεάσει την απόφαση του ΣτΕ για τα Δώρα των δημοσίων υπαλλήλων.
Ως εκ τούτου, υπογραμμίζουν οι ίδιοι κύκλοι που μίλησαν στο Capital.gr, “όλα είναι ανοιχτά για τα Δώρα των δημοσίων υπαλλήλων”.
Δύο είναι τα κύρια στοιχεία που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στην απόφαση του Μισθοδικείου και στην επικείμενη απόφαση του ΣτΕ:
*Το πρώτο στοιχείο αναφέρεται στο σκεπτικό του Μισθοδικείου που απέρριψε την καταβολή αναδρομικών δώρων σε συνταξιούχο δικαστή για τα έτη 2021-2023, με το επιχείρημα ότι οι αποδοχές των δικαστών έχουν επανέλθει στα επίδομα που ήταν πριν από τα μνημόνια. Και ως εκ τούτου δεν τίθεται σε κίνδυνο η αξιοπρεπής τους διαβίωση.
*Το δεύτερο στοιχείο αφορά στην εισήγηση του ΣτΕ για τα δώρα των δημοσίων υπαλλήλων στην οποία τίθεται το ζήτημα της εξίσωσης των βασικών αποδοχών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με τον ίδιο αριθμό μισθών μαζί με τα Δώρα που λαμβάνουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι.
Στα δυο αυτά σημεία πιθανώς και να υπάρχει κάποιο παράθυρο που σύμφωναμε τις επιδιώξεις των δικηγόρων της ΑΔΕΔΥ, μπορεί να οδηγήσει στο ΣτΕ στην άποψη ότι πρώτον οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων δεν έχουν επανέλθει στα προ μνημονίου επίπεδα όπως έγινε με τους δικαστές και δεύτερον ότι οι βασικές αποδοχές σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι 880 ευρώ, αλλά χωρίς να καταβάλλονται Δώρα στους δημοσίους υπαλλήλους.
Το Μισθοδικείο έκρινε ομόφωνα ότι η κατάργηση με τον ν. 4093/2012 των επιδομάτων εορτών και αδείας για τους δικαστικούς λειτουργούς και η διατήρηση της κατάργησης αυτής στη συνέχεια, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ότι θέτει σε διακινδύνευση την αξιοπρεπή διαβίωση των δικαστικών λειτουργών κατά τρόπο μη συνάδοντα προς το κύρος του λειτουργήματός τους ούτε ότι παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών και τη δικαστική ανεξαρτησία.
Η κατάργηση των Δώρων στον δημόσιο τομέα αποφασίστηκε προκειμένου να προκύψει ετήσιο δημοσιονομικό όφελος 496.6000.000 ευρώ και να συγκρατηθούν οι δαπάνες του κρτάτους ώστε να επιτευχθούν πλεονάσματα όπως προέβλεπε το δεύτερο μνημόνιο.
Επίσης, το Μισθοδικείο έλαβε υπόψη στην απόφασή του ότι οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών επανήλθαν, ως προς τον βασικό μισθό και τα επιδόματα, στα επίπεδα προ του ν. 4093/2012 (άρθρα 181 παρ. 1 του ν. 4270/2014 και 86 παρ. 6 του ν. 4307/2014).
Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο έκρινε ότι η κατάργηση με τον ν. 4093/2012 των επιδομάτων εορτών και αδείας και η διατήρησή της στη συνέχεια, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θέτει σε διακινδύνευση την αξιοπρεπή διαβίωση των δικαστικών λειτουργών κατά τρόπο μη συνάδοντα προς το κύρος του λειτουργήματός τους ούτε ότι παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών και τη δικαστική ανεξαρτησία.
Το παράθυρο της Οδηγίας
Το παράθυρο ως προς τα Δώρα των δημοσίων υπαλλήλων, βρίσκεται στην ερμηνεία που θα δώσει το ΣτΕ στην οδηγία για τον κατώτατο μισθό η οποία προβλέπει την εξίσωση των κατώτατων αμοιβών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, χωρίς όμως τις διακρίσεις που διατήρησε η κυβέρνηση ως προς τα Δώρα των δημοσίων υπαλλήλων.
Αν υιοθετηθεί το πλήρες περιεχόμενο της κοινοτικής οδηγίας (2022/2041 Ε.Ε) που εξισώνει τον εισαγωγικό μισθό του Δημοσίου με τον εκάστοτε κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, τότε το ζήτημα που αναφύεται είναι ότι θα πρέπει και οι Δημόσιοι υπάλληλοι να αμείβονται με 14 μισθούς το χρόνο όπως οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Η οδηγία δεν κάνει καμία μισθολογική διάκριση ως προς τον αριθμό των μηνιαίων αποδοχών, ενώ ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση για να εφαρμόσει την εξίσωση των αμοιβών, θεσπίζει μεν ίδιες κατώτατες αμοιβές για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (σ.σ: εν προκειμένω στα 880 ευρώ από 1/4/2025), πλην όμως διατηρεί τους 12 μισθούς στο Δημόσιο ενώ στο ιδιωτικό τομέα είναι 14. Τυχόν αποδοχή της οδηγίας από τους Δικαστές του ΣτΕ θα σημάνει τουλάχιστον ότι στο Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλονται 12 τακτικοί μισθοί συν 2 επιπλέον στο ύψος των εκάστοτε εισαγωγικών αποδοχών που θα ισχύουν για το Δημόσιο λόγω της εξίσωσης με τον κατώτατο μισθό. Αν εφαρμοζόταν σήμερα η πλήρη εξίσωση των κατώτατων αμοιβών τότε στο Δημόσιο θα έπρεπε να καταβάλλονται επιπλέον 2 μισθοί των 880 ευρώ τον χρόνο.