Το βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα «Τα σινεμά της Αθήνας 1896-2013. Ιστορίες του αστικού τοπίου», κάνει πλέον τις βόλτες του στους δρόμους της Αθήνας, αράζει σε βιβλιοθήκες, συρτάρια, τραπεζάκια, τσακίζει, λερώνεται, ζει τέλος πάντων με τον τρόπο που ζούνε τα βιβλία: μέσα από χέρια και μάτια.
Εμείς «κλέβουμε» ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το εσωτερικό του και θα σας τα παρουσιάζουμε σιγά σιγά.
Μπορεί για τους περισσότερους οι καπνιστές ρέγγες να είναι να μία ανάμνηση από την παιδική τους ηλικία με τη γιαγιά ή τη μαμά να την καπνίζει στο νεροχύτη με οινόπνευμα και βαμβάκι, αλλά στην εποχή του Ροζικλαίρ, ο κινηματογράφος μύριζε ρέγγα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Ροζικλαίρ
Πατησίων 12. Θρυλικός λαϊκός κινηματογράφος όλων των εποχών και –τελικά– ωραρίων, κλειστός με ανεμιστήρες, με εξώστη. Λειτούργησε πάνω από μισό αιώνα, από τον Οκτώβρη του 1916 μέχρι το 1968, και ο μόνος λόγος που έμεινε στη Β΄ προβολή είναι ότι δεν υπήρχε Γ΄.Ο Κουτρουμπούσης γράφει:
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΙΝΕΜΑΝ
Εις την πολεμικήν περίοδον εζούσε ένας τίμιος ψαράς βιοπαλαιστής και καθότι δεν εκέρδιζε δικαίως πωλώντας τις ρέγγες του εις τους εμπόρους, έβαλε και έκαμεν άλλο σχέδιο, δηλαδή εκάπνιζε τις ρέγγες και κατόπι εκίναγε και επήγαινε εις τον κινηματογράφο «Ροζικλαίρ» όπου έπαιζε δύο έργα και η πελατεία αγόραζε πολλές ρέγγες που τις εμαγείρευον επάνω εις τα καλοριφέρ της αιθούσης κι εκολατσούσαν κατά τας παραστάσεις. Εκεί εργαζόταν κι ένας άλλος πωλητής ακόμα, ο Αντρέας ο Σάμαλης που αγόραζε πραμάτεια, δηλαδή σάμαλες, τρίγωνα, παστέλια, σουσαμόπιττες, και τέτοια, από τον Πτολεμαίο το γύφτο στην οδό Αθηνάς, και τα μοσχοπούλαγε στη Ροζίκλα εις τα διαλείμματα ή κατά τις κινηματογραφικές σκηνές όταν επρόκειτο διά φιλιά επί της οθόνης και επί τόπου η αξιότιμος πελατεία εκραύγαζε: «Αντρέα, σάμαλη!» Όταν έπαιζε το επεισοδιακόν έργο «Χάλκινη Μάσκα εναντίον Δόχτωρ Σατάν» έκαναν καλύτερες δουλειές οι ρέγγες, αλλά όταν έπαιζε το «Ζορρός και η λεγεών του» εκέρδιζε περισσότερον ο Αντρέας ο Σάμαλης. Μίαν φοράν όμως που έδειξε το ελληνικό δράμα «Ο Μεθύστακας», παραδόξως οι πωλήσεις φτάσαν στο μηδέν.
Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο «Τα σινεμά της Αθήνας 1896-2013. Ιστορίες του αστικού τοπίου» από εδώ.
