Ήταν πριν από πέντε χρόνια όταν έκανε πρεμιέρα ο Joker του Τοντ Φίλιπς, ενθουσιάζοντας τα σινεφίλ πλήθη, με τον Χοακίν Φίνιξ να παίρνει σαν σε περίπατο το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Δικαίως, γιατί ο τύπος αυτός μας είχε χαρίσει μια συγκλονιστική ερμηνεία κι ας υπήρχαν πολλές ενστάσεις γύρω από την ταινία.
Επιπλέον, αυτό που είχε καταφέρει τότε ο Φίνιξ ήταν να μην θυμίζει καθόλου τον προκάτοχό του, τον Χιθ Λέτζερ, που για πολλούς είναι με διαφορά ο καλύτερος Joker όλων των εποχών, ξεπερνώντας ακόμα και τον Τζακ Νίκολσον. Στο σήμερα, μόλις κυκλοφόρησε το «Joker: Folie A Deux» και ήδη η ταινία έχει καταφέρει να διχάσει ξανά τον κόσμο, αλλά αυτή τη φορά με το ερώτημα: «είναι ή όχι ένα κακό και αχρείαστο σίκουελ;». Οι μισοί το βρίσκουν ευρηματικό και οι άλλοι μισοί… περιττό.
Η αλήθεια είναι πως φεύγοντας από το σινεμά, έχεις την ανάγκη να συζητήσεις με την παρέα σου αυτό που μόλις είδες. Μην περιμένεις πως θα κάνετε καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση, αφού και ο ίδιος ο Φίλιπς δεν φαίνεται να έχει τέτοια πρόθεση: να προβληματίσει σε βάθος το κοινό. Κι αν την είχε, δεν την είδαμε πουθενά.
Αντίθετα, είδαμε πώς γίνεται η αποκαθήλωση ενός μύθου κι ας είναι αυτός ο μύθος ό,τι πιο σατανικό και ελεεινό έχει περάσει ποτέ από το σύμπαν της DC. Γιατί στο σίκουελ, αυτό που παρακολουθείς είναι πώς ο Τοντ Φίλιπς μεθοδικά χύνει την καρδάρα με το γάλα που μάζεψε πριν από πέντε χρόνια, κάποιες λίγες δυνατές σκηνές και πολύ, μα πολύ μιούζικαλ. Σε τέτοιο υπερβολικό σημείο που νιώθεις πως κινείσαι στον… «αστερισμό του Δαλιανίδη» και περιμένεις δίπλα στον Φίνιξ να εμφανιστεί ο Βαγγέλης Σειληνός!
Όπως καταλαβαίνετε, είδαμε το «Joker: Folie A Deux» και αυτές είναι οι εντυπώσεις μας….
Τι μας άρεσε
Ο Χοακίν Φίνιξ: Στην περίπτωσή του ισχύει πως ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο να του δώσεις να διαβάσει, ο τύπος θα σε κάνει να ανατριχιάσεις. Πόσο μάλλον στο Joker που εμφανίζεται ακόμα πιο αποστεωμένος και ταλαιπωρημένος (σε σχέση με την πρώτη ταινία) και ως εικόνα σε σοκάρει. Το γέλιο του; Σατανικό, ακόμα ηχεί στα αυτιά μου. Οι εκφράσεις του; Συγκλονιστικές. Το ταλέντο του στο τραγούδι; Ας μην το σχολιάσω, αν και του το δίνω πως είναι… αδέξια καλός. Βέβαια, δεν μας χαρίζει την ερμηνεία της καριέρας του και δύσκολα θα κάνει το back to back στα Όσκαρ, κερδίζοντας το αγαλματίδιο για τον ίδιο ρόλο. Σε κάθε περίπτωση ο Χοακίν Φίνιξ είναι ο λόγος για να δείτε το Joker. Ή για να είμαι πιο σωστή, τον Άρθουρ Φλεκ.
Η Lady Gaga: Έχει διχάσει το κοινό με την παρουσία της, όχι τόσο για την ερμηνεία της όσο για την υποβάθμιση του ρόλου της από τον σκηνοθέτη, που την έχει βάλει να κάνει τον δορυφόρο του πρωταγωνιστή. Επίσης, περισσότερο τραγουδάει παρά μιλάει, αλλά υποκριτικά είναι άψογη. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλη ηθοποιό ως το «κορίτσι του Joker». Είναι σκοτεινή, εκφραστική, έχει τη δόση τρέλας που απαιτεί ο ρόλος της και το κυριότερο δεν την «καταπίνει» ο ογκόλιθος που είναι δίπλα της. Θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη, αλλά μάλλον τα παράπονά μας απευθύνονται στον Τοντ Φίλιπς.
Οι σκηνές στη φυλακή: Η ταινία διαρκεί 2 ώρες και 20 λεπτά και μόνο η πρώτη ώρα περίπου είχε ενδιαφέρον, καθώς εστίαζε κυρίως στην καθημερινότητα του Joker/Άρθουρ στη φυλακή. Οι σκηνές εδώ είναι εξαιρετικές, κάποιες καθηλωτικές και ανατριχιαστικές. Αρκεί να έλειπαν τα τραγούδια.
Τι δεν μας άρεσε
Σενάριο/σκηνοθεσία: Ο Τοντ Φίλιπς μαζί με τον Σκοτ Σίλβερ υπογράφουν το σενάριο που έχει προκαλέσει πολλές ενστάσεις, με πρώτη και καλύτερη την αποκαθήλωση του Joker. Στην πρώτη ταινία έχουμε την επικράτηση του σατανικού αυτού τύπου, ο οποίος ήταν ένας παρίας της κοινωνίας που μέσα από την τρέλα οδηγήθηκε στο πενταπλό έγκλημα κι έγινε το είδωλο μιας ομάδας ανθρώπων. Στο σίκουελ έχουμε την επικράτηση του Άρθουρ, με τον Φίλιπς να αφήνει τον Joker εκτεθειμένο στα εγκλήματά του, στηλιτεύοντας όλους εκείνους που με ευκολία ανάγουν σε είδωλα ακόμα και δολοφόνους, αρκεί εκείνοι να είναι ενάντια σε ό,τι οι ίδιοι θεωρούν σύστημα. Ως ιδέα δεν είναι κακή και σίγουρα είναι μια τολμηρή κίνηση από τον σκηνοθέτη που πάει κόντρα στο ρεύμα και στους φαν της πρώτης ταινίας, οι οποίοι την είχαν εκλάβει και ως μία «επαναστατική πράξη» του συστημικού Χόλιγουντ. Αλλά όταν έρχεσαι σε μια τέτοια «ρήξη», μάλλον δεν επιλέγεις να το κάνεις με τη μορφή μιούζικαλ και με τον Joker να τραγουδά γλυκανάλατα ερωτικά τραγούδια και να χορεύει σαν ένας αδέξιος… Φρεντ Αστέρ.
Το μιούζικαλ: Εδώ, δεν χρειάζεται να κάνουμε και μεγάλη ανάλυση. Αν δεν είσαι φαν του είδους, τότε ένα «πάτε καλά; Μιούζικαλ ο Joker;» θα το πεις. Αν πάλι σου αρέσει αυτού του είδους το σινεμά, τότε ετοιμάσου για ένα σκοτεινό μιούζικαλ, με λίγο δράμα φυλακής, λίγο δικαστικό δράμα και αρκετό ερωτικό δράμα…. Γενικά, δράμα όλο…
Τα στερεότυπα: Κι ενώ στην πρώτη ταινία είχαμε πολλά… επαναστατικά τσιτάτα, εδώ έχουμε κάποια στερεότυπα που -συγγνώμη αλλά- «γκώσαμε» να τα ακούμε συνεχώς. Αλήθεια, έτσι για την αλλαγή: γίνεται σε μια ταινία, πίσω από έναν ψυχοπαθή δολοφόνο ή έναν βιαστή ή έναν σκοτεινό χαρακτήρα να μην κρύβεται και μια ιστορία με την κακιά τη μάνα που είτε τον εγκατέλειψε ως παιδί είτε το κακοποιούσε; Γιατί και με τον Joker όλα ξεκίνησαν από τη σχέση με τη μητέρα του (και τον κακοποιητικό σύντροφό της) για την οποία ο ήρωας κάνει και μια ανατρεπτική αποκάλυψη (δεν την λέμε για να μην κάνουμε spoiler).
Η αποκαθήλωση του μύθου: Ο Joker είναι ο σατανικός τύπος που λατρεύουμε να μισούμε. Ο χαρακτήρας που ξεκίνησε το κινηματογραφικό του ταξίδι πριν από περίπου έναν αιώνα ως «Ο Άνδρας που γελάει» και στα χρόνια που ακολούθησαν τον είδαμε σε διάφορες εκδοχές. Ένας χαρακτήρας που τον ενσάρκωσε και «σφράγισε» για πολλά χρόνια ο Τζακ Νίκολσον. Μέχρι που ήρθε να τον κάνει λίγο πιο πέρα το 2008 ο Χιθ Λέτζερ ο οποίος, σύμφωνα με τον αστικό μύθο ή και στην πραγματικότητα, πλήρωσε με κόστος την ίδια του τη ζωή να μπει στο πετσί του ρόλου και να προσφέρει στο κοινό τον πιο σκοτεινό και ανατριχιαστικό Joker όλων των εποχών. Και τα κατάφερε. Γιατί μπορεί μια δεκαετία μετά ο Χοακίν Φίνιξ να χάρισε μια συγκλονιστική ερμηνεία, όμως τον Λέτζερ δεν τον έριξε από τον θρόνο του. Κι έρχεται τώρα ο Τοντ Φίλιπς και ρίχνει στον «Καιάδα» όλους τους Τζόκερ, όχι μόνο τον δικό του. Γιατί όση καλή θέληση κι αν έχεις, όσο κι αν προσπαθείς να εμβαθύνεις στο νόημα της ταινίας και να δεις την ανθρώπινη πλευρά και τα ψυχικά τραύματα που κουβαλάει ο χαρακτήρας, είναι και η εικόνα αυτή που σου μένει. Και πώς να το κάνουμε, δεν σου κάθεται καλά ο Joker σαν άλλος Βογιατζής που τραγουδά «Ένας ουρανός με αστέρια» σε μιούζικαλ του Δαλιανίδη!
Η υπόθεση
Όταν χαμογελάς, ο κόσμος όλος χαμογελάει μαζί σου. Το «Joker: Folie A Deux» βρίσκει τον Άρθουρ Φλεκ έγκλειστο στο ψυχιατρικό άσυλο Arkham, εν αναμονή της δίκης του για τα εγκλήματα που διέπραξε ως Joker. Ενώ παλεύει με τη διχασμένη του προσωπικότητα, ο Άρθουρ όχι μόνο σκοντάφτει πάνω στην πραγματική αγάπη, αλλά ανακαλύπτει και τη μουσική που πάντα έκρυβε μέσα του.
Σκηνοθεσία: Τοντ Φίλιπς
Σενάριο: Σκοτ Σίλβερ, Τοντ Φίλιπς
Μουσική: Χίλντουρ Γκούντναντότιρ
Πρωταγωνιστούν: Χοακίν Φίνιξ, Lady Gaga, Μπρένταν Γκλίσον, Κάθριν Κίνερ, Ζαζί Μπιτζ
Διάρκεια: 138 λεπτά
Διανομή: Tanweer