5 αξέχαστες ερμηνείες της Μάγκι Σμιθ

Θυμόμαστε τις εμβληματικές εμφανίσεις της κορυφαίας ηθοποιού στη μεγάλη οθόνη.

Μια τεράστια καριέρα, ρόλοι με τους οποίους ταυτίστηκε και δύο βραβεία Όσκαρ, συνοψίζουν την κορυφαία καριέρα της Μάγκι Σμιθ στη μεγάλη οθόνη, η οποία έχασε τη ζωή της σε ηλικία 89 ετών. Το πιο αξιοσημείωτο, ίσως, με τη Σμιθ είναι πως ανήκει σε μια γενιά Βρετανών ηθοποιών που καθιερώθηκαν πρωτίστως στο θεατρικό σανίδι, διατήρησαν σταθερή παρουσία στο κινηματογράφο, αλλά μόλις τις τελευταίες δεκαετίες απέκτησαν τη δημοφιλία που τους αναλογούσε. Ως ελάχιστος φόρος τιμής, λοιπόν, ανατρέχουμε στις πέντε πιο εμβληματικές ερμηνείες της που καθόρισαν την ποπ κουλτούρα.

“The Prime of Miss Jean Brodie” (Ρόναλντ Νιμ, 1969)

Το πρώτο βραβείο Όσκαρ η Σμιθ το απέσπασε στα 35 της για ένα ρόλο που ισορροπεί μεταξύ δράματος και κωμωδίας, τον οποίο ενσάρκωσε υιοθετώντας όλα τα στοιχεια με τα οποία θα γινόταν δημοφιλής στη συνέχεια. Πρόκειται για το χαρακτήρα μιας αυταρχικής δασκάλας που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της, απαιτεί φρονιμάδα, απόλυτη προσοχή και ετοιμότητα από τους μαθητές της, ειδάλλως θα υποστούν τις συνέπειες. Σας θυμίζει τίποτα;

“California Suite” (Χέρμπερτ Ρος, 1978)

Ίσως η πιο απολαυστική κινηματογραφική εμφάνιση της Βρετανίδας, ήρθε σε μια πρωτοκλασάτη δραμεντί με διανομή γεμάτη χολιγουντιανούς σταρ. Μεταξύ άλλων, στην ταινία εμφανίζονται οι Τζέιν Φόντα, Άλαν Άλντα, Μάικλ Κέιν και Γουόλτερ Μάταου, τι άλλο να πούμε… Η Σμιθ δε βγαίνει έξω από τα νερά της, θα λέγαμε, αφού υποδύεται μια ηθοποιό γεμάτη αυτοπεποίθηση, η οποία όμως έχει μόλις βιώσει μια καταστροφική τελετή απονομής βραβείων. Ταυτόχρονα είναι δυσαρεστημένη στο γάμο της, έτσι κάθε ατάκα της στάζει δηλητήριο και βιτριόλι. Διόλου παράξενο που για αυτήν την ταινία απέσπασε δεύτερο Όσκαρ (β’ γυναικείου).

“Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ” (Ρόμπερτ Όλτμαν, 2001)

Σε ένα από τα τελευταία αριστουργήματα του σπουδαίου Αμερικανού μοντερνιστή Ρόμπερτ Όλτμαν, η Σμιθ είναι η αμείλικτη κοντέσα του Τρένταμ που κλέβει την παράσταση σε ένα κυνηγετικό πάρτι μεταξύ πλουσίων τη δεκαετία του ‘30. Ερμηνεία που εν αγνοία της αποτέλεσε πρόβα τζενεράλε για τον “Πύργο του Downton”, αφού ο Τζούλιαν Φέλοους αποτέλεσε σεναριογράφος τόσο στο “Έγκλημα” όσο και στην εθιστική τηλεοπτική σειρά.

“Ο Πύργος του Downton” (Μάικλ Ένγκλερ, 2019)

Οκ, με αυτήν την επιλογή κλέβουμε λίγο για δύο λόγους. Αφενός, ο ρόλος της Λαίδης Κρόουλι πηγάζει στην ομώνυμη σειρά και αφετέρου η ταινία αδικεί τόσο την ίδια όσο και το συνολικό franchise. Ωστόσο, από μια τέτοια λίστα είναι αδύνατο να λείπει η ερμηνεία που έκανε χειροπιαστή την έννοια της βρετανικής αριστοκρατίας, του φλέγματος και της μητρικής σκληρότητας, συστατικά τα οποία η Σμιθ οδήγησε σε νέα υποκριτικά ύψη.

“Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος” (Κρις Κολόμπους, 2001)

Εδώ, αλήθεια, τι να σχολιάσει πρώτα κανείς; Ότι η Σμιθ αποδείχθηκε φτιαγμένη για να ενσαρκώσει την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ; Ότι μια ολόκληρη γενιά θεατών προσευχόταν στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς να έχει μια δασκάλα σαν κι εκείνη; Ότι η ηθοποιός προσέδωσε βάθος και ποιότητες σε έναν από τους πιο ξεχωριστούς χαρακτήρες της (κατά τα άλλα απογοητευτικής) Τζ. Κ. Ρόουλινγκ; Θα πούμε απλά ένα ευχαριστώ με μια βαθιά υπόκλιση.