FKA Twigs & Μπιλ Σκάρσγκαρντ μας μιλούν για το νέο γοτθικό ‘Κοράκι’

Οι πρωταγωνιστές της διασκευής του ’90s cult classic ανοίγουν τα χαρτιά τους με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας του Ρούπερτ Σάντερς.

Μία από τις πιο αγαπημένες και σκοτεινές ταινίες των ’90s, απέκτησε μοντέρνο ριμέικ. Το “Κοράκι” αρχικά κυκλοφόρησε το 1994 σε σκηνοθεσία Άλεξ Πρόγιας και τραγικό πρωταγωνιστή τον Μπράντον Λι, καθώς ο άτυχος ηθοποιός έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, εξαιτίας ελαττωματικού ψεύτικου όπλου. Τριάντα χρόνια μετά, ο χαρακτήρας του Έρικ Ντρέιβεν με τον οποίο ταυτίστηκε ο Λι, επιστρέφει με τη μορφή του ανερχόμενου σταρ Μπιλ Σκάρσγκαρντ (“Το Αυτό”). Αυτήν τη φορά ο Έρικ αποκτά μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, μετά τη βίαιη δολοφονία του ίδιου και της Σέλι, αδερφής ψυχής και έρωτα της ζωής του. Αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί την τύχη του στο έπακρο, κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να πάρει εκδίκηση και να σώσει τη σύντροφό του. Στο ρόλο της Σέλι, η εξαιρετική ποπ μουσικός FKA Twigs.

Ανακαλύψτε παρακάτω όλα όσα είχαν να πουν οι δύο ηθοποιοί για το ανανεωμένο “Κοράκι”.

Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίσατε την απεικόνιση του Έρικ Ντρέιβεν είναι αρκετά διαφορετικός από εκείνον του Μπράντον Λι στην ταινία του 1994. Αναρωτιέμαι, ποιες ήταν οι αναφορές σας;
Μπιλ Σκάρσγκαρντ: Θέλαμε να φτιάξουμε αυτόν τον ήρωα από το μηδέν, αλλά όλα έγιναν χάρη στον Ρούπερτ. Συζητούσαμε εκτενώς για το πρότζεκτ και έτσι με ενέπνευσε βαθιά το όραμά του για τον Έρικ. Ανοιχτήκαμε πολύ ο ένας στον άλλο, μοιραστήκαμε στοιχεία του εαυτού μας και πράγματα που έχουν υπάρξει επιδραστικά σε εμάς, τα οποία μακροπρόθεσμα αποδείχθηκαν ωφέλιμα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Προσωπικά, δεν αντιμετώπισα αυτή την ερμηνεία όπως οποιαδήποτε άλλη. Ενδιαφέρθηκα ουσιαστικά ώστε να πείσει για την αλήθεια και την περιπλοκότητά του.

Πώς βιώσατε την παραγωγή με δεδομένο πως χρειάστηκε να συμμετάσχετε σε αρκετές βίαιες σκηνές;
FKA Twigs: Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι νιώσαμε πολλή ένταση. Από την άλλη, υπήρξαμε τρομερά τυχεροί, επειδή πλαισιωθήκαμε από μια άψογη ομάδα κασκαντέρ, η οποία όχι μόνο ήταν τρομερή στη δουλειά της, αλλά φρόντισε να μας προφυλάσσει όποτε χρειαζόταν. Δεν υπήρχε βιασύνη, όλοι έπαιρναν το χρόνο τους για να χορογραφηθούν οι κινήσεις μας με απόλυτη προσοχή και σαφήνεια. Έπειτα, η όλη συνθήκη αποτέλεσε μια πρόκληση για εμένα. Ως καλλιτέχνιδα επιδιώκω να δοκιμάζω τα όρια και να βρίσκω νέους τρόπους δημιουργικής έκφρασης, ακόμα κι αν αυτό προκύπτει μέσα από βίαιες δράσεις. Για παράδειγμα, υπάρχει μια παράδοξη ομορφιά στη σκηνή που ο χαρακτήρας μου και εκείνος του Μπιλ δολοφονούνται, επειδή ο έρωτάς τους φτάνει κυριολεκτικά ως τα έγκατα της κόλασης για να αποδειχθεί πόσο πολύ αγαπιούνται.

Μιλάμε, επίσης, για δύο ήρωες που “κουβαλούν” μέσα τους ένα βαθύ σκοτάδι. Πόσο δύσκολο ήταν να το αφήσετε πίσω;
F.T.: Ομολογώ πως εν μέρει με γοήτευσε το σκοτάδι της Σέλι, το ενστερνίστηκα και το οικειοποιήθηκα. Γι’ αυτό και νιώθω ότι ένα κομμάτι του ερέβους της θα με ακολουθεί για πάντα. Εκείνο που με εξέπληξε είναι ότι βρήκα ανακουφιστική την εξερεύνηση μιας τόσο σκοτεινής ψυχοσύνθεσης και πως έκτοτε η προσωπική δουλειά μου έχει βελτιωθεί. Πιστεύω ότι ήταν καθοριστικό το ότι ξεπέρασα τους φόβους μου και ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με ορισμένες σκοτεινές πτυχές.
Μπ.Σκ.: Είναι αδύνατο να μείνεις ανεπηρέαστος. Σκεφτείτε πως δουλεύαμε καθημερινά, όλη μέρα, επί τέσσερις μήνες, και σε αυτό το διάστημα έπρεπε να μείνουμε σε μια πολύ οριακή συναισθηματική κατάσταση. Ο Έρικ έχει χάσει κάθε ελπίδα, είναι στα όρια του να εγκαταλείψει κάθε θέληση για ζωή, μοιάζει σχεδόν απαθής. Οπότε, φωλιάζει μέσα σου αυτή η αίσθηση ματαιότητας για τα πάντα.

Σε σχέση με την πρωτότυπη ταινία, εδώ έρχονται περισσότερο στο προσκήνιο τα υπερηρωικά στοιχεία του graphic novel. Ποια είναι η σχέση σας με αυτού του είδους τις αφηγήσεις;
F.T.: Παλαιότερα, είχα φτιάξει στο Instagram κάτι σαν περιοδικό, το AVANTgarden, στο οποίο είχα σκαρφιστεί μια δική μου υπερηρωίδα, την Anomalie. Πήγα και στο ComicCon ντυμένη με τη στολή της! Ο χαρακτήρας προέκυψε από την ανάγκη μου να υπάρξουν περισσότεροι υπερήρωες που να μην είναι λευκοί άντρες και με τους οποίους να μπορούσα και εγώ να ταυτιστώ. Τουλάχιστον, λαμβάνοντας υπόψη τα κόμιξ που έχουν πέσει στην αντίληψή μου. Στο “Κοράκι” εκτίμησα το ότι η Σέλι και ο Έρικ δεν ανήκουν στη συνηθισμένη κατηγορία υπερηρώων. Είναι πιο ρομαντικοί, συναισθηματικοί και κλεισμένοι στον εαυτό τους, στοιχεία που πιστεύω ότι θα εκτιμηθούν από το κοινό.

Μέχρι σήμερα είχατε περιστασιακές εμφανίσεις στο σινεμά και στην τηλεόραση. Άραγε, μήπως με το “Κοράκι” ανοίγει ακόμα μία δίοδος στην καριέρα σας;
F.T.: Μεγαλώνοντας, είχα ασχοληθεί ενεργά με την υποκριτική, αλλά η αλήθεια είναι πως νιώθω ευγνώμων με την ευκαιρία που μου δόθηκε τώρα. Μοιάζει σαν να επιστρέφω στις ρίζες μου. Μάλιστα, έχουν αυξηθεί οι προτάσεις για συνεργασίες στον κινηματογράφο, οπότε νιώθω ευλογημένη που μπορώ να εξερευνήσω τόσα καινούργια πράγματα. Η υποκριτική μού εμπνέει ειλικρινή σεβασμό, δεν περιγράφεται το συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε ένα σετ και η δουλειά σου να είναι να “σκάβεις” μέσα σου για να βγει μια ερμηνεία.

Υπήρξε κάποια πτυχή των χαρακτήρων που υποδύεστε η οποία σας προβλημάτισε;
Μπ.Σκ.: Δεν θα το έλεγα, διότι έτσι κι αλλιώς, πάντα προτιμώ να ενσαρκώνω ρόλους που έχουν αμφιλεγόμενο ηθικό κώδικα. Τους βρίσκω πιο ενδιαφέροντες και ως ηθοποιός, αλλά και ως θεατής. Πρέπει να υπάρχει μια εσωτερική σύγκρουση που κάνει τον ήρωα να ξεχωρίζει. Διαφορετικά, εάν τα πάντα είναι τόσο ξεκάθαρα σαν το άσπρο και το μαύρο, αυτό που βλέπω δεν μου μοιάζει αυθεντικό.
F.T.: Εμένα πάλι με δελεάζουν οι αντιφάσεις. Η Σέλι είναι μια γυναίκα ικανή για τη πιο ρομαντική χειρονομία και την κατάδυση στο πιο μεγάλο σκοτάδι, ταυτόχρονα. Μάλιστα, η συμβουλή του Ρούπερτ ήταν πως, όταν χάνεται από την κυρίως δράση, η απουσία της πρέπει να μοιάζει με ένα τεράστιο, δυσαναπλήρωτο κενό. Ελπίζω να το κατάφερα.

Αν θέλετε, μιλήστε μας και για τη συνεργασία σας. Η μεταξύ σας χημεία ήταν κλειδί για να δουλέψει το “Κοράκι”.
Μπ.Σκ.: Ακριβώς, δεν είχαμε περιθώριο να πάει στραβά! Αλλά, ήδη προτού γνωριστούμε ήμουν θαυμαστής της μουσικής της, οπότε ανυπομονούσα να συμπρωταγωνιστήσουμε. Πάντως, δεν είχα αμφιβολία πως θα τα πηγαίναμε άψογα. Ευτυχώς αυτό αποδείχθηκε περίτρανα όταν γνωριστήκαμε, διότι είναι τόσο καλό άτομο που έκανε τα πάντα πολύ εύκολα. Νιώσαμε εμπιστοσύνη πολύ γρήγορα, κάτι που ήταν καθοριστικό ώστε να νιώσουμε άνετα ο ένας με την παρουσία του άλλου. Δίχως αυτό δεν θα δούλευε τίποτα.
F.T.: Έτσι ακριβώς, μας βγήκε πολύ φυσικά το να συνυπάρχουμε. Ο μόνος τρόπος που μπορώ να το περιγράψω είναι σαν να γνωρίζεις έναν άγνωστο σε ένα πάρτι, αλλά να αρχίζετε να μιλάτε κατευθείαν νιώθοντας μια απροσδιόριστη οικειότητα μεταξύ σας. Μέσα από όλο αυτό, λοιπόν, φτιάξαμε μια ζεστή φιλία. Ήταν απαραίτητο να περάσουμε χρόνο μαζί εκτός γυρισμάτων, ούτως ώστε μετά να μη δείχνουμε παράταιροι στην οθόνη. Δεν φοβηθήκαμε να δεθούμε, να είμαστε εύθραυστοι, να εκτεθούμε. Διαφορετικά, τίποτα απολύτως δεν θα έβγαζε νόημα στο “Κοράκι”!