Μετά τις πλημμύρες, η πόλη έμεινε χωρίς ανοιχτή κινηματογραφική αίθουσα – Αγνωστο αν και πότε θα ανοίξουν τα Village Cinemas – Κι όμως λειτούργησαν δεκάδες κινηματογράφοι
Χωρίς σινεμά εδώ και μήνες, από τη στιγμή που έκλεισε και ο θερινός κινηματογράφος Εξωραϊστική, έχει μείνει ο Βόλος. Βολιώτες σήμερα αναγκάζονται να μεταβαίνουν στη Λάρισα για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν μία νέα ταινία στη μεγάλη οθόνη ελλείψει ανοιχτών κινηματογραφικών αιθουσών στον Βόλο. Ιδίως με την είσοδο στην εορταστική περίοδο που για πολλούς συνδέεται και με την απόλαυση μίας ταινίας, η έλλειψη γίνεται ακόμη πιο αισθητή.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Από τις καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτεμβρίου, που μεταξύ άλλων έπληξαν και την περιοχή των Παλαιών, τα Village Cinemas, υπέστησαν ζημιές και έκλεισαν. Αγνωστο αν και πότε θα ξαναλειτουργήσουν. Προς το παρόν, το εντυπωσιακό κτίριο που φιλοξενεί τις κινηματογραφικές αίθουσες, παραμένει έρημο.
«Να ενημερώσουμε ότι τα Village Cinemas στον Βόλο παραμένουν κλειστά» η ολιγόλογη ανακοίνωση της εταιρείας στις 26 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε, δεν υπάρχει καμία ενημέρωση. Ούτε για τις ζημιές, ούτε για τον πιθανό χρόνο αποκατάστασης και αν θα ξαναλειτουργήσουν και με ποιο χρονοδιάγραμμα.
Μετά τον Daniel και τον Elias, τερματίστηκε για τη σεζόν η λειτουργία του θερινού κινηματογράφου Εξωραϊστική και οι κινηματογραφικές αίθουσες των Village, που ήταν οι μοναδικές ανοιχτές και το τελευταίο διάστημα παραμένουν κλειστές, αφήνοντας μια ολόκληρη πόλη με εκατοντάδες σινεφίλ, χωρίς ανοιχτό κινηματογράφο.
Την ίδια ώρα που περιοχές της Μαγνησίας μετατρέπονται σε φυσικά κινηματογραφικά στούντιο για τις ανάγκες παραγωγών ταινιών κι ενώ μετά από 15 ολόκληρα χρόνια ανοίγει ξανά το Δημοτικό Θέατρο Βόλου, η πόλη χάνει την… έβδομη τέχνη.
Αυτή την περίοδο, στη μεγάλη οθόνη προβάλλονται αξιόλογες ταινίες, όπως η «Φόνισσα» σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα, που επιχειρεί να εισχωρήσει στον τρόπο που ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης διείσδυσε στην ψυχή της ηρωίδας του. Μία ταινία, που μολονότι έχει και τοπικό ενδιαφέρον, εξαιτίας της καταγωγής του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τη Σκιάθο, το κοινό του Βόλου και της Μαγνησίας δεν μπορεί να παρακολουθήσει στον τόπο του και πολλοί αναγκάζονται είτε να αναζητούν εισιτήρια για κινηματογραφικές αίθουσες σε άλλες πόλεις είτε να συνδυάζουν ολιγοήμερες αποδράσεις σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα με την παρακολούθηση σινεμά.
Πάνω από 30 κινηματογράφοι στον Βόλο και σήμερα ούτε ένας χειμερινός
Κι όμως στον Βόλο είχαν λειτουργήσει δεκάδες κινηματογράφοι, που έχουν φιλοξενήσει τους σινεφίλ κάθε εποχής που έσπευδαν να δουν τις νέες παραγωγές και καλλιεργήθηκε μία κουλτούρα γύρω από την έβδομη τέχνη στην πόλη. Περισσότεροι από 30 κινηματογράφοι έχουν γράψει ιστορία στον Βόλο και στη Ν. Ιωνία.
Με αλφαβητική σειρά στον Βόλο και τη Ν. Ιωνία έχουν λειτουργήσει κατά περιόδους οι εξής κινηματογράφοι σύμφωνα με τη σελίδα «Η Μαγνησία στο πέρασμα του χρόνου» και λεπτομερή λίστα του Γιάννη Κατσινάρη.
ΑΪΝΤΑ – Ήταν επί της οδού Ιωλκού, στην στάση Ασβεσταριά και ήταν ιδιοκτησία Βαγγέλη Σαμαρά. Ήταν ακριβώς εκεί που κάναν τον ασβέστη γι’ αυτό και η στάση του λεωφορείου λέγεται Ασβεσταριά, και γενικά το μέρος. Ήταν χειμερινός.
ΑΚΡΟΠΟΛ – Ήταν επί της οδού Αναλήψεως λίγο πριν την γέφυρα της Νέας Δημητριάδας. Ξεκίνησε σαν θερινός και αργότερα σκεπάστηκε και άνοιγε πλάγια το καλοκαίρι. Ήταν ιδιοκτησία Ηλία Χρήστου.
ΑΛΗΔΡΟΜΙΤΗ – Στο τέρμα των λεωφορείων στις Αηδονοφωλιές στον Άνω Βόλο υπήρχε ένα μεγάλο κέντρο διασκέδασης, που για λίγο καιρό πριν η τηλεόραση έλθει έγινε κινηματογράφος χειμερινός. Ιδιόκτητης ο Ευστάθιος Αληδρομίτης.
ΑΡΙΩΝ – Περνώντας την γέφυρα του Κραυσίδωνα προς την Νέα Ιωνία, από την Παπαδιαμάντη στην γωνιά δεξιά που αργότερα έγινε ζαχαροπλαστείο και ήταν ιδιοκτησία Τσιτσιγιάννη.
ΑΡΓΩ – Εδώ θα πρέπει να σας γνωρίσω ότι με το όνομα ΑΡΓΩ οι κινηματογράφοι ήταν δυο. Ο πρώτος ήταν θερινός δίπλα από το Λυρικό εκμετάλλευση Κώστα Ζάχαρη. Μετά την λήξη του μισθώματος έγινε η ΝΕΑ ΑΡΓΩ -θερινός- ανεβαίνοντας την Αναπαύσεως δεξιά, όπου παλιά ήταν το Γερμανικό νεκροταφείο. Κι αυτός ήταν εκμετάλλευση Κώστα Ζάχαρη.
ΑΤΤΙΚ – Στην παράλια Αργοναυτών με Σ. Σπυρίδη όπου πριν ήταν το καφενείο Χατζηνικολάου αργότερα αίθουσα μπιλιάρδου και ποδοσφαιράκια. Ιδιοκτησία Κασιόπουλου.
ΑΧΙΛΛΕΙΟ – Ο πιο παλιός κινηματογράφος του Βόλου. Η σκεπή του το καλοκαίρι άνοιγε συρόμενη.
ΔΙΑΝΑ – Θερινός, επί της οδού Ιωλκού, ακριβώς στην στάση Ασβεσταριά – τώρα είναι πλυντήριο αυτοκινήτων – απέναντι από την ταβέρνα Ο ΧΟΝΤΟΣ. Εκμετάλλευση ήταν του Γιώργου Αποστολόπουλου.
ΔΑΦΝΗ – Πήρε το όνομα από την ομάδα της συνοικίας των Αγίων Αναργύρων. Σήμερα είναι χώρος στάθμευσης αυτοκίνητων.
ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΗ – Επί της Δημητριάδος, λειτουργεί από το 1930, θερινός, είναι σε λειτουργία διότι κρίθηκε διατηρητέο.
ΕΣΠΕΡΟΣ – Ήταν επί της οδού Κουταρέλια μεταξύ Λόρδου Βύρωνος -Αναλήψεως ιδιοκτησία Αλαμάνου όπου σήμερα είναι πολυκατοικία.
ΗΛΥΣΙΑ – Επί της οδού Γάτσου, ήταν στην συνοικία Επτά Πλατάνια. Ήταν εκμετάλλευση του Κων. Αργυρόπουλου και τώρα είναι πολυκατοικία.
ΗΡΩΔΕΙΟΝ – Στην Ν. Ιωνία επί της οδού Εθν. Αντιστάσεως . Ήταν θερινός στην δεκαετία 60-70. Ιδιοκτησία Αδελφών Παρασκευά.
ΙΩΛΚΟΣ – Κι αυτός ήταν επί της οδού Ιωλκού στάση Ασβεσταριά λίγο πιο πάνω αριστερά μετά την Αΐντα. Ιδιοκτησία Μπαλασκώνη.
ΘΕΤΙΣ – Γωνιακό θερινό κινηματοθέατρον Δημητριάδος -Φιλελλήνων δίπλα από την Εξωραϊστική όπου την εκμετάλλευση είχε ο Βικέντιος Βούτσινος που είχε το ζαχαροπλαστείο ΤΟ ΕΛΒΕΤΙΚΟΝ.
ΚΡΟΝΟΣ – Πριν γίνει κινηματογράφος ήταν ενωμοτία προσκόπων. Μετά έγινε κινηματογράφος και το έργο που άρχισε ήταν το ΣΑΜΨΩΝ ΚΑΙ ΔΑΛΙΔΑ.
ΚΥΜΑΤΑ – Χειμερινό κινηματοθέατρο, εκμετάλλευση Σπύρου Ζαγκλακούτη. Το καλοκαίρι ήταν κέντρο με ορχήστρα, τραγουδιστές και νούμερα ακροβατικά και ζογκλέρ, και τα νέα ταλέντα με όνομα των εφημερίδων. Ήταν επί της οδού Φιλελλήνων μεταξύ Ιάσονος και Δημητριάδος.
ΛΙΝΤΟ – Άρχισε να λειτουργεί την δεκαετία του 60. Όταν η τηλεόραση άρχισε να μπαίνει για καλά στα σπίτια, οι αδελφοί Κλημεντόπουλοι, ο Μάκης και ο Κώστας τον γκρέμισαν και στην θέση του έγινε το Ξενοδοχείο ΗΛΕΚΤΡΑ.
ΛΥΡΙΚΟΝ – Περνώντας την γέφυρα της 2ας Νοεμβρίου στην Νέα Ιωνία δεξιά ήταν το κινηματοθέατρο Λυρικό. Ιδιοκτησία Ξανθή Καραγιάννη και όταν ήταν να το ονοματίσουν έγινε διαγωνισμός ονόματος – έπρεπε να έχει επτά γράμματα. Αυτός που το ονομάτισε κέρδισε για ένα χρόνο ελεύθερη είσοδο!
ΝΕΡΑΙΔΑ – Για πολύ λίγο χρονικό διάστημα λειτούργησε. Ήταν στην στάση Πανταζόπουλου.
ΝΙΚΗ – Λίγο πιο πάνω από το Λυρικό δίπλα από τον πρώτο κινηματογράφο Αργώ χειμερινός, είχε την δυνατότητα να λειτουργεί και θερινός ανοίγοντας τα πλαϊνά παράθυρα.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ – Ένας μικρός θερινός κινηματογράφος στην Ν. Ιωνία που η λειτουργία του ήταν σύντομη. Βρισκόταν αριστερά της Ελλησπόντου με Ιατρίδη.
ΟΛΥΜΠΙΑ – Θερινός κινηματογράφος δίπλα στο ποτάμι επί της οδού Ρωστόβ μόλις περάσουμε την γέφυρα της Νέας Δημητριάδας αριστερά.
ΟΑΣΙΣ – Ακόμη ένας μικρός θερινός κινηματογράφος στην συνοικία Καραγάτς ανεβαίνοντας την Κύπρου μόλις περάσουμε την Γιάννη Δήμου δεξιά.
ΟΡΦΕΥΣ – Η είσοδος ήταν στην γωνιά των οδών Δημητριάδος -Μαυροκορδάτου, και έφθανε μέχρι την οδό Γαμβέτα.
ΠΑΛΛΑΣ – Χειμερινός κινηματογράφος επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως λίγο πιο κάτω από το Ηρώδειον. Ιδιοκτησία και εκμετάλλευση από τους Αδελφούς Παρασκευά.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ – Θερινός κινηματογράφος στην συνοικία Αγ. Βασιλείου, επί της οδού Θαλή, κατεβαίνοντας την Ιωλκού αριστερά. Ιδιοκτησία και εκμετάλλευση Αδελφοί Τσακίρη.
ΠΑΝΘΕΟΝ – Στην συνοικία των Αγ. Αναργύρων ανεβαίνοντας την Λαρίσης δεξιά όπου σήμερα υπάρχει η τράπεζα Άλφα Μπανκ.
ΡΕΞ – Ο κοσμικός κινηματογράφος του Βόλου. Με έργα πρώτης προβολής και ήταν και ο μοναδικός κινηματογράφος που έπαιξε έργα τριών διαστάσεων όπου ο θεατής έπρεπε να φορά τα ειδικά γυαλιά.
ΤΙΤΑΝΙΑ – Ο κινηματογράφος με δυο έργα κι ένα εισιτήριο. Πριν τον σεισμό του Βόλου στον επάνω όροφο ήταν η λέσχη δημοσίων υπάλληλων.
ΣΤΑΡ –Ήταν επί της οδού 2ας Νοεμβρίου λίγο πιο πάνω από το σημερινό μάρκετ Σκλαβενίτης.
ΦΡΥΝΗ– Πρώτος κινηματογράφος επί της οδού Ιωλκού, ανεβαίνοντας αριστερά πριν την στάση Ασβεσταριά. Ακόμη υπήρχαν χωράφια δεξιά κι αριστερά της Ιωλκού.
Πηγή: Ταχυδρόμος
