Τι είναι η διαταραχή ακουστικής επεξεργασίας και τι συνέπειες έχει, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Οι νέοι που κυκλοφορούν στον δρόμο φορώντας ακουστικά μουσικής μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν μία νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητα επικοινωνίας, προειδοποιούν επιστήμονες από τη Βρετανία.
Πρόκειται για τη διαταραχή ακουστικής επεξεργασίας (ΔΑΕ), κατά την οποία ο εγκέφαλος δυσκολεύεται να αποκωδικοποιήσει τους ήχους ή τις λέξεις και να τους/τις διαφοροποιήσει από τους ήχους του περιβάλλοντος.
Το ακουστικό έλλειμμα που προκαλείται, επηρεάζει την κατανόηση και την επικοινωνία. Δυστυχώς, η αυξανόμενη χρήση ακουστικών που δεσμεύουν τους εξωτερικούς ήχους έχει οδηγήσει σε «επιδημία» της διαταραχής αυτής.
Επιστήμονες από τα ακοολογικά τμήματα πέντε νοσηλευτικών ομίλων του βρετανικού ΕΣΥ είπαν στο BBC ότι βλέπουν ολοένα περισσότερους νέους με προβλήματα ακοής. Ωστόσο η ακουστική ικανότητά τους είναι φυσιολογική στις ειδικές εξετάσεις. Η ικανότητα του εγκεφάλου τους να επεξεργάζεται τους ήχους είναι αυτή που έχει πρόβλημα.
«Οι νέοι που κυκλοφορούν με τα ακουστικά στα αυτιά τους, δημιουργούν ένα ψεύτικο περιβάλλον, στο οποίο ακούν ό,τι θέλουν», είπε η Dr. Claire Benton, πρόεδρος της Βρετανικής Ακαδημίας Ακοολογίας (BAA).
Άλλο ακοή και άλλο ακρόαση
Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι «η ανάπτυξη των πιο πολύπλοκων, υψηλού επιπέδου ακουστικών δεξιοτήτων ολοκληρώνεται προς το τέλος της εφηβείας». Έτσι, αποκόπτοντας με τα ακουστικά ήχους όπως οι κόρνες των αυτοκινήτων, «ο εγκέφαλος δεν μαθαίνει πώς να τους φιλτράρει».
Το επακόλουθο είναι να καθυστερεί η ανάπτυξη της ικανότητας επεξεργασίας της ομιλίας και του ήχου, κατά την Dr. Benton.
Η Dr. Renee Almeida, ακοολόγος στο νοσηλευτικό όμιλο του Imperial College του Λονδίνου (ICL), τόνισε πως είναι σημαντικό να ακούμε ποικιλία ήχων, ούτως ώστε ο εγκέφαλος να αποφασίσει ποιος είναι σημαντικός για να επικεντρωθεί σε αυτόν.
«Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ακοή και στην ακρόαση», εξήγησε. «Στους νέους, η ακρόαση είναι αυτή που υποφέρει».
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Έως πρότινος, η διαταραχή ακουστικής επεξεργασίας ήταν πιο συχνή στα νευροαποκλίνοντα άτομα, δηλαδή σε όσους σκέφτονται, αισθάνονται ή συμπεριφέρονται διαφορετικά από αυτό που θεωρείται «τυπικό».
Ήταν επίσης πιο συχνή σε όσους έχουν υποστεί τραυματισμό του εγκεφάλου ή μέση ωτίτιδα στην παιδική ηλικία.
Πλέον παρατηρείται ολοένα συχνότερα σε ανθρώπους που δεν εμπίπτουν σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες αναζητούν τυχόν εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Ένας από αυτούς είναι και τα ακουστικά μουσικής.
Η αναζήτηση των συμβαλλόντων παραγόντων δεν είναι τυχαία. Οι πάσχοντες από τη διαταραχή αντιμετωπίζουν δυσκολίες όταν καλούνται να κάνουν κοινωνικές συζητήσεις. Δυσκολεύονται επίσης να ακολουθήσουν οδηγίες στον επαγγελματικό ή ακαδημαϊκό χώρο.
Φωτογραφία: iStock