Μετά την άγρια, διπλή δολοφονία του ιδιοκτήτη του κάμπινγκ «Αμμος» στη Φοινικούντα, Κωνσταντίνου Τομαρά, και του 61χρονου επιστάτη του, οι αστυνομικοί είδαν τους δύο φερόμενους ως δράστες να διαφεύγουν με ένα λευκό σκούτερ.
Σχεδόν εμμονικά, συγκεντρώνοντας οπτικό υλικό από 300 και πλέον κάμερες ασφαλείας, οι αστυνομικοί «ακολούθησαν» τα περίπου 500 χιλιόμετρα που διήνυσαν οι δύο -αργότερα συλληφθέντες- 22χρονοι με το σκούτερ από τη Φοινικούντα μέχρι το στενό της Καλλιθέας στην Αθήνα. Εκεί βρέθηκε παρκαρισμένο το λευκό σκουτεράκι. Το κουβάρι της άγριας δολοφονίας είχε μόλις αρχίσει να ξετυλίγεται.
Οπως φαίνεται, η λύση του εγκλήματος με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο καταδεικνύει για μία ακόμα φορά ότι αυτό που κάποιος συλλαμβάνει στο μυαλό του ως το «τέλειο έγκλημα» στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Τα «λαγωνικά» της Αστυνομίας χρησιμοποιούν το 100% του μυαλού τους και όλα τα μέσα που τους παρέχει η υπηρεσία εξετάζοντας εξονυχιστικά κάθε λεπτομέρεια με αστείρευτη επιμονή. Η υπόθεση της Φοινικούντας δεν είναι η μόνη, λοιπόν, αφού καθημερινά έρχονται στο φως συγκλονιστικές λεπτομέρειες που οδηγούν, τελικά, στην εξιχνίαση εγκλημάτων.
Δεν είναι, ωστόσο, όλες οι υποθέσεις εύκολες. Ούτε όλες οι εξιχνιάσεις το ίδιο. Ακόμα κι αν μοιάζουν παιχνιδάκι με τα σημερινά δεδομένα, χάρη στα όπλα που έχει στα χέρια της η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ., από αποτυπώματα DNA, οδοντικά δεδομένα, χημικά, φυσικά και ψηφιακά πειστήρια, οπτικοακουστικό υλικό και άλλα, οι αστυνομικοί πρέπει να βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά.
Ακόμα κι έτσι, όμως, είναι δύσκολο να βρεθούν μπροστά από τον δολοφόνο ή τους δολοφόνους που συχνά ξέρουν τι μέσα έχουν στη διάθεσή τους οι διώκτες τους και οχυρώνονται. Κάποιες περιπτώσεις από αυτές που παρουσιάζει σήμερα το «ΘΕΜΑ» είναι χαρακτηριστικές και αποδεικνύουν ότι τελικά το τέλειο έγκλημα μπορεί και να μην υπάρχει. Ή, αν υπάρχει, δεν θα το μάθουμε ποτέ…
Μικρή Αννυ: Λίγα στίγματα έδειξαν τον δολοφόνο
Στα Εγκληματολογικά Εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και στις τάξεις των ντετέκτιβ, όταν ρωτά κανείς για τη δυσκολότερη υπόθεση των τελευταίων ετών, ένα όνομα θα ακούσει σίγουρα: «Αννυ». Η υπόθεση της δολοφονίας του 4χρονου κοριτσιού από τον πατέρα του είναι από τις πιο ανατριχιαστικές στην Ελληνική Ιστορία, αλλά και από τις πιο δύσκολες να επιλυθούν.
Ηταν Πάσχα του 2015 όταν η μητέρα της 4χρονης Αννυς είχε δηλώσει ότι έξι μέρες πριν είχε εξαφανιστεί η κόρη της. Οι αστυνομικές έρευνες είναι οργιώδεις για δύο εβδομάδες, μέχρι που ο πατέρας της Στάνισλαβ ή «Σάββας» Μπακατσίεβ ομολογεί ότι σκότωσε, τεμάχισε, πολτοποίησε, μαγείρεψε και πέταξε στα σκουπίδια το ίδιο του το παιδί. Χρειάστηκαν 25 ώρες σκληρής -πολύ σκληρής- ανάκρισης από τους αστυνομικούς μέχρι ο δράστης να σπάσει και να ομολογήσει.
Ηταν πολύ δύσκολο, βέβαια, έως τότε να συλλέξουν στοιχεία. Τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια έστελναν σχεδόν κατά κύματα κλιμάκια ειδικευμένων αστυνομικών στο υπόγειο σπίτι του 27χρονου πατέρα της Αννυς, στην οδό Μιχαήλ Βόδα, προκειμένου να συλλέξουν στοιχεία. Ομως αυτό δεν ήταν εύκολο, καθώς ο δράστης ήξερε πολύ καλά τι είχε κάνει και τι θα ακολουθούσε.
Ετσι, μετά τη δολοφονία του παιδιού, επί τέσσερις μέρες τεμάχιζε το άψυχο κορμάκι του, μαζί με έναν φίλο του. Τα κομμάτια τα πολτοποιούσε και τα μαγείρευε σε δόσεις, μαζί με άλλα υλικά, όπως πατάτες, ρύζι και κρεμμύδια, ώστε να μοιάζει με φαγητό και το πέταγε στα σκουπίδια για να μην κινήσει υποψίες. Στο τέλος, ό,τι είχε απομείνει από τη μικρή Αννυ, ο 27χρονος το πολτοποίησε στο μίξερ και το διέσπειρε σε διάφορα σημεία της Αττικής για να το φάνε τα σκυλιά.
Είχε, επιπλέον, κρεμάσει πετσέτες σε όλο το σπίτι για να απορροφούν υδρατμούς και οσμές. Αφού ξεφορτώθηκε με αυτό τον ανατριχιαστικό τρόπο το πτώμα, καθάρισε το σπίτι από τα αίματα και άλλα υπολείμματα. Χρησιμοποιώντας χλωρίνη επί μέρες ο δράστης καθάριζε επανειλημμένα και με επιμονή τους τοίχους και τα πατώματα, τα οποία είχαν λερωθεί από αίμα. Ωστόσο, και μόνο μερικά στίγματα αρκούσαν για να δώσουν τα στοιχεία που χρειάζονταν τα «λαγωνικά» της ΕΛ.ΑΣ.
Τα ακριβή στοιχεία δίνει τελικά στους αστυνομικούς ο φίλος του δράστη με το παρατσούκλι «Νίκι», ο οποίος καταζητείται ως συγκατηγορούμενος, αφού τους αποκαλύπτει ότι ο φίλος του που τον φιλοξενούσε σκότωσε, τεμάχισε, μαγείρεψε και πέταξε στα σκυλιά τα υπολείμματα της μικρής Αννυς.Ο 27χρονος ομολογεί στη συνέχεια, ισχυρίζεται ότι βρήκε νεκρό το παιδί και ότι φοβήθηκε την αντίδραση της μητέρας του.
Λέει μάλιστα πως δεν είχε… φτυάρι για να το θάψει και έτσι έκανε ό,τι έκανε. Το μεγαλύτερο σοκ, ωστόσο, έρχεται από το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ποτέ υπόλειμμα του κορμιού της Αννυς. Από ίχνη αίματος στο ταβάνι (!) του διαμερίσματος ο ιατροδικαστής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το κοριτσάκι τεμαχίστηκε ενώ βρισκόταν εν ζωή…
Δολοφονία Σεργιανόπουλου: Οι κάμερες έλυσαν το μυστήριο
Ηταν 4 Ιουνίου του 2008, όταν οι αστυνομικοί κλήθηκαν στο ρετιρέ της οδού Μετεώρων 14 στο Παγκράτι. Εκεί είχε βρεθεί κατακρεουργημένος ο διάσημος ηθοποιός Νίκος Σεργιανόπουλος. Οι αστυνομικοί ήξεραν πως είχαν δύσκολο έργο. Ποιος μπορεί να σκότωσε τον αγαπητό σε όλους Κωνσταντίνο Μαρκορά, όπως είχε μείνει στο κοινό από τον ρόλο του στη σειρά «Δύο ξένοι»;
Τα «λαγωνικά» της ΕΛ.ΑΣ. είχαν διπλή δουλειά να κάνουν. Επρεπε να εξιχνιάσουν μια μυστηριώδη δολοφονία και να κλείσουν τα στόματα που διέσπειραν αφειδώς φρικτές φήμες. Λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του, ο Σεργιανόπουλος είχε συλληφθεί για ποσότητα ναρκωτικών που είχε πάνω του. «Για να αφεθεί ελεύθερος έδωσε ονόματα. Οι έμποροι ναρκωτικών τον έφαγαν», έλεγαν οι φήμες, οι οποίες αργότερα άρχισαν με αισχρότητα να εμπλέκουν και άλλα αγαπημένα πρόσωπα της σόουμπιζ στη δολοφονία του, απειλώντας να καταστρέψουν ζωές χωρίς λόγο.
Στην υπόθεση Σεργιανόπουλου όλα ήταν παράξενα και έδειχναν να μη βγάζουν νόημα. Ο 56χρονος ήταν ολόγυμνος στο πάτωμα του σαλονιού, μέσα σε μια λίμνη αίματος από τις 21 μαχαιριές που είχε δεχτεί σε λαιμό, θώρακα, κοιλιά και ωμοπλάτη – κάποιες από αυτές ήταν αμυντικά τραύματα. Μέσα στη λίμνη αίματος, αλλά και στο υπόλοιπο σπίτι, στη διαδρομή μέχρι το μπάνιο, υπήρχαν πατημασιές από άλλο άτομο.
Το όπλο του εγκλήματος, ένα κουζινομάχαιρο, βρέθηκε στην κουζίνα με στραβωμένη τη λάμα του, αλλά πλυμένο προσεκτικά και τοποθετημένο στη θέση του. Στην κουρτίνα της μπανιέρας, στον νιπτήρα και τις πετσέτες οι αστυνομικοί βρήκαν ίχνη αίματος που καταδείκνυαν ότι ο δράστης πλύθηκε ο ίδιος και έπλυνε προσπαθώντας να σβήσει τα ίχνη του.
Επιπλέον, εκτός από τη λευκή και καφέ σκόνη που βρέθηκε στο τραπέζι και τις μπίρες, το μεγαλύτερο μυστήριο ήταν το αν επρόκειτο για ληστεία ή όχι. «Εννοείται», θα έλεγε κανείς, με δεδομένο ότι είχαν εξαφανιστεί οι δύο ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το κινητό τηλέφωνο του ηθοποιού. Ομως, από την άλλη, η πόρτα ασφαλείας του διαμερίσματος ήταν παραβιασμένη, αλλά από μέσα!
Ηταν δύο οι τρόποι με τους οποίους οι αστυνομικοί έδωσαν απαντήσεις στο μυστήριο. Ο πρώτος ήταν οι καταθέσεις ατόμων του στενού περιβάλλοντος του Σεργιανόπουλου, που τους πληροφόρησαν για τις μάχες με τους δαίμονες, τους εθισμούς και τα πάθη του που έδινε ο αγαπημένος ηθοποιός.
Ηταν εθισμένος στο αλκοόλ και την κοκαΐνη και συνήθιζε να συνάπτει εφήμερες σχέσεις με νεαρούς που έβρισκε σε στέκια της Αθήνας. Ο δεύτερος τρόπος ήταν το υλικό από κάμερες ασφαλείας καταστημάτων της περιοχής όπου διέμενε. Ξεψαχνίζοντάς το τον είδαν να αγοράζει μπίρες και να πηγαίνει προς το σπίτι του μαζί με έναν μυστηριώδη άνδρα. Ηξεραν όμως πού να τον ψάξουν.
Ετσι, 51 μέρες μετά τη στυγερή δολοφονία και αξιοποιώντας πληροφορίες από τις πιάτσες των ναρκομανών και των ομοφυλόφιλων, οι αστυνομικοί κατάφεραν να συλλάβουν τον δράστη και να εξιχνιάσουν το έγκλημα. Ο 30χρονος Γεωργιανός Νταβίντ Μουρτικνέλι, παράνομος μετανάστης στη χώρα μας, ομολόγησε -υπό το βάρος των στοιχείων που διέθεταν οι αστυνομικοί- ότι αυτός σκότωσε τον Σεργιανόπουλο.
Είπε ότι του υποσχέθηκε ότι θα πήγαιναν σε πάρτυ με γυναίκες, όμως τον κλείδωσε μέσα στο διαμέρισμα και απαίτησε απειλώντας τον με μαχαίρι να έχει ο δράστης παθητικό ρόλο στο σεξ. «Θίχτηκα», είπε περιγράφοντας πώς τον κατέσφαξε…
Υπόθεση Αλεξ: Βρήκαν τους δολοφόνους, όχι το πτώμα
Βέροια, 3 Φεβρουαρίου 2006. Ενα 11χρονο αγόρι χάνεται μέσα στη σιωπή της μικρής πόλης. Ο Αλεξ Μεσχισβίλι δεν επιστρέφει ποτέ από την προπόνηση. Η εξαφάνισή του συγκλόνισε το πανελλήνιο και εξελίχθηκε σε μία από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις της σύγχρονης ελληνικής ποινικής Ιστορίας.
Το μυστήριο παρέμεινε άλυτο για χρόνια, μέχρι που οι έρευνες αποκάλυψαν τη φρικτή αλήθεια: ο Αλεξ είχε δολοφονηθεί από συνομηλίκους του. Πέντε ανήλικα παιδιά, σκληρά για την ηλικία τους και όχι μόνο, είχαν μετατρέψει τον μικρό μαθητή σε στόχο αδυσώπητου bullying.
Στην αρχή κανείς δεν ήθελε να πιστέψει ότι μια παιδική παρέα μπορούσε να κρύβει τέτοιο σκοτάδι. Ωστόσο, η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία. Τα πέντε παιδιά τελικά ομολόγησαν ότι, ύστερα από έναν διαπληκτισμό, τραυμάτισαν θανάσιμα τον Αλεξ και στη συνέχεια εξαφάνισαν το σώμα του. Ο παππούς δύο εκ των δραστών καταδικάστηκε για υπόθαλψη εγκληματία κατά συρροή.
Για τους αστυνομικούς, η πρόκληση ήταν τεράστια. Πώς θα μετέτρεπαν μια εξαφάνιση σε δολοφονία; Πώς θα έβρισκαν στοιχεία για ένα έγκλημα το οποίο συγκάλυπτε και η τοπική κοινωνία ακόμα;
Οπως προέκυψε, τα παιδιά έσπρωξαν τον Αλεξ από σκάλες και τον σκότωσαν. Τον μετέφεραν με καρότσι στο σπίτι ενός από αυτά και ο παππούς του ανέλαβε -σε συνεργασία με τους γονείς άλλων- να ξεφορτωθεί το πτώμα. Το έκανε με κυνισμό. Κατά κάποιες πληροφορίες, τσιμέντωσε το κορμάκι του άτυχου παιδιού, κατά άλλες, το πέταξε στη χωματερή όπου τις μέρες εκείνες ξέσπασε μάλιστα πυρκαγιά.
Το βασανιστικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Πού βρίσκεται το σώμα του Αλεξ; Παρά τις μακροχρόνιες έρευνες, η σορός του μικρού μαθητή δεν εντοπίστηκε ποτέ. Η μητέρα του δεν κατάφερε ποτέ να του πει το τελευταίο αντίο.
Υπόθεση Καρολάιν: Το smartwatch πρόδωσε τον πιλότο
Γλυκά Νερά, ξημερώματα 11ης Μαΐου 2021. Ενα τηλεφώνημα στην Αμεση Δράση σπάει τη σιωπή της νύχτας. Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας άνδρας κλαίει με λυγμούς: «Ελάτε γρήγορα, είναι νεκρή». Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος μόλις είχε αρχίσει να γράφει το πιο ανατριχιαστικό θέατρο των τελευταίων ετών σε μια υπόθεση που θα συγκλόνιζε όλο τον πλανήτη.
Οταν οι αστυνομικοί φτάνουν στη μεζονέτα των Γλυκών Νερών αντικρίζουν ένα σκηνικό βγαλμένο από εφιάλτη. Ο πιλότος βρίσκεται δεμένος στο πάτωμα, ενώ λίγα μέτρα πιο πέρα, στην κρεβατοκάμαρα, κείτεται νεκρή η 20χρονη σύζυγός του Καρολάιν Κράουτς. Δίπλα της, το 11 μηνών κοριτσάκι τους, η μικρή Λυδία, κλαίει ασταμάτητα. Ο οικογενειακός σκύλος, απαγχονισμένος από το κάγκελο της σκάλας, συμπληρώνει το φρικιαστικό παζλ.
Ο 32χρονος Μπάμπης μιλώντας στους αστυνομικούς εξιστορεί μια νύχτα τρόμου: τρεις ληστές που εισέβαλαν στο σπίτι βασάνισαν το ζευγάρι κι έπνιξαν τη νεαρή μητέρα μπροστά στο παιδί της. Ο τόνος της φωνής του, όμως, πιο πολύ θυμίζει υπολογισμό παρά πανικό.
Τα έχει υπολογίσει όλα, με την κάμερα να είναι απενεργοποιημένη και την ιστορία του να μην μπάζει από πουθενά. Ή σχεδόν πουθενά, γιατί δεν έχει υπολογίσει ότι το smartwatch που φοράει καταγράφει με λεπτομέρεια από τις κινήσεις μέχρι τους παλμούς του. Είναι αυτό που αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι εκείνης της φρικτής για την Καρολάιν νύχτας.
Μία μέρα αργότερα εμφανίζεται μπροστά στις κάμερες. Ψύχραιμος, μελετημένος, μιλά για τον χαμό της συζύγου του:
«Δεν περιγράφεται, παιδιά… Σε κανέναν να μην τύχει. Ελπίζω οι αστυνομικοί να τους πιάσουν, να μην περάσει άλλος όσα περάσαμε εμείς».
Οι δηλώσεις του, γεμάτες δραματικούς τόνους, συγκινούν την κοινή γνώμη. Ομως πίσω από το παγωμένο βλέμμα του, η αλήθεια καραδοκεί.
Στις 14 Μαΐου ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος φτάνει στην Αλόννησο με ελικόπτερο για την κηδεία της Καρολάιν. Ντυμένος στα μαύρα, κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του τη μικρή Λυδία και σκύβει πάνω από το φέρετρο της γυναίκας του. Ο επικήδειος λόγος του σπαράζει τους παρευρισκόμενους. Δάκρυα, συγκίνηση, σιωπή.
Δύο μέρες αργότερα ο πιλότος αναρτά στο Instagram μια φωτογραφία από τον γάμο τους στην Πορτογαλία. Κάτω από την εικόνα γράφει: «Για πάντα μαζί. Καλό ταξίδι, αγάπη μου». Το θέατρο συνεχίζεται.
Ομως οι αστυνομικοί δεν πείθονται. Τα στοιχεία αρχίζουν να μιλούν: το κινητό και το ρολόι της Καρολάιν, τα δεδομένα από το smartwatch και το κινητό του ίδιου. Το ψυχρό σενάριο της «ληστείας μετά φόνου» αρχίζει να καταρρέει.
Στις 17 Ιουνίου 2021, σαράντα μέρες μετά το έγκλημα, το κουβάρι ξετυλίγεται. Κατά τη διάρκεια του μνημοσύνου στην Αλόννησο, το ελικόπτερο της Αστυνομίας προσγειώνεται στο νησί. Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος μεταφέρεται εσπευσμένα στη ΓΑΔΑ για «διευκρινίσεις». Λίγες ώρες αργότερα ο άνθρωπος που παρίστανε το θύμα ομολογεί: ο ίδιος είχε σκοτώσει την Καρολάιν.
Μ. Παπαγεωργίου: Η πληγή που ποτέ δεν έκλεισε
Η μητέρα του Μάριου Παπαγεωργίου εξακολουθεί να ζει με την ανοιχτή πληγή από το 2012, τη χρονιά που ο γιος της εξαφανίστηκε, σε μια υπόθεση που συγκαταλέγεται στα πιο πολυσυζητημένα και σκοτεινά εγκλήματα στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία.
Εγκέφαλος της υπόθεσης ήταν ένας στενός οικογενειακός φίλος, ο οποίος παραπλανώντας την οικογένεια φέρεται να επιδίωξε οικονομικό όφελος. Ο ίδιος φέρεται να έδωσε την εντολή για την εξαφάνιση της σορού του Μάριου, προσπαθώντας να καλύψει τα ίχνη της δολοφονίας. Τελικά καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Η απαγωγή έγινε την Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012 στο Διακοφτό Αχαΐας, όπου ο 26χρονος Μάριος βρισκόταν για διακοπές. Την επόμενη μέρα οι δράστες επικοινώνησαν με τη μητέρα του ζητώντας λύτρα ύψους 620.000 ευρώ.
Η μητέρα του, καταξιωμένη οδοντίατρος, βρέθηκε σε κατάσταση σοκ, καθώς οι απαγωγείς πίστευαν ότι λόγω της οικονομικής της κατάστασης μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις τους. Ο καταδικασμένος οικογενειακός φίλος την παρότρυνε να μην απευθυνθεί στις Αρχές, ενώ παράλληλα, εν αγνοία της, φέρεται να ενορχήστρωνε και τη δική της απαγωγή.
Ο Μάριος είχε ήδη χάσει τη ζωή του. Ιχνη από το αίμα του εντοπίστηκαν στο πορτμπαγκάζ του οχήματός του, ενώ η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αποκάλυψε κρίσιμα στοιχεία που οδήγησαν στις συλλήψεις των δραστών.
Πέρα από τον κύριο κατηγορούμενο, στις καταδίκες περιλαμβάνονται η σύζυγός του και ακόμη τέσσερα άτομα, τα οποία κρίθηκαν ένοχα για συμμετοχή στην απαγωγή και τη δολοφονία. Ωστόσο, η σορός του Μάριου Παπαγεωργίου δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα.
Ο «Δράκος» της Βουλιαγμένης και το μέντιουμ
Αν στην Ελλάδα υπάρχει μια υπόθεση δολοφονίας η εξιχνίαση της οποίας είναι παράξενη, αυτή σίγουρα είναι του «Δράκου» της Βουλιαγμένης στα 50s. Και αυτό γιατί στα ίχνη και τη σύλληψή του οδήγησε το διάσημο μέντιουμ της εποχής Ελένη Κικίδου.
Στις 5 Αυγούστου του 1953 στο Μικρό Καβούρι κάποιος επιτίθεται με πιστόλι σε ένα ζευγαράκι. Σκοτώνει τον 26χρονο Θεόδωρο Δέγλερη και τραυματίζει την 24χρονη Σοφία Μαναβάκη.
Ο δαιμόνιος δημοσιογράφος της εφημερίδας «Ακρόπολις» Θεόδωρος Δράκος πείθει το μέντιουμ Ελένη Κικίδου να επιστρατεύσει τις δυνάμεις της και να υποδείξει τον δράστη στην Αστυνομία. Η Κικίδου δεν ήταν κάποια τυχαία. Ηταν το διασημότερο μέντιουμ της χώρας. Ενώπιον των αστυνομικών, στον τόπο του εγκλήματος, η Κικίδου περιγράφει με λεπτομέρειες το έγκλημα, αλλά και τον δράστη.
Μιλά για μια ουλή στο πρόσωπο, πού έχει κρύψει το πιστόλι, ότι το επίθετό του αρχίζει από «Σ», ότι φορά παπούτσια νούμερο 42, ότι «εργάζεται σε ένα εστιατόριο, στην κουζίνα, και μένει σε ένα μέρος που δεν έχει δέντρα».
Στις πιάτσες των ηδονοβλεψιών όλοι καταλαβαίνουν ότι «φωτογραφίζει» τον 25χρονο Μιχάλη τον Σημαδεμένο, τον Μιχάλη Στεφανόπουλο, ο οποίος είχε απολυθεί τέσσερις μήνες νωρίτερα από τον Στρατό. Ο Στεφανόπουλος συλλαμβάνεται στο σπίτι του στον Λυκαβηττό και ομολογεί αργότερα. Θα εκτελεστεί στην Αίγινα τον Αύγουστο του 1954.
Φωτογραφίες: EUROKINISSI, ΑΡΧΕΙΟ
