Το Καμερούν αντικατέστησε πέρυσι τη Μπουρκίνα Φάσο στην πρώτη θέση του καταλόγου με τις πιο παραμελημένες κρίσεις εκτοπισμού παγκοσμίως, τον οποίο καταρτίζει το Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (NRC).
Η μη κυβερνητική οργάνωση δημοσιεύει κάθε χρόνο έναν κατάλογο με τις πιο “παραμελημένες” κρίσεις εκτοπισμού παγκοσμίως βασιζόμενη σε τρία κριτήρια: την έλλειψη ανθρωπιστικής χρηματοδότησης, την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική βούληση της διεθνούς κοινότητας.
“Τρεις ξεχωριστές και παρατεταμένες κρίσεις μαστίζουν το Καμερούν εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία: η μακρά σύγκρουση με ένοπλες ομάδες στη λεκάνη της λίμνης Τσαντ, η βία στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές (όπου ζει κυρίως η αγγλόφωνη μειονότητα) και η επίμονη αστάθεια που προέρχεται από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία”, τη γειτονική χώρα του Καμερούν, επεσήμανε το NRC.
“Το 2024 περίπου 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν άμεση ανάγκη από βοήθεια και προστασία. Περισσότερο από 1,1 εκατ. ήταν εσωτερικά εκτοπισμένοι στη χώρα, ενώ σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που αναζητούσαν ασφάλεια στο Καμερούν παρέμεναν σε επισφαλή κατάσταση”, επεσήμανε η ΜΚΟ.
Ωστόσο, όπως επεσήμανε, η κάλυψη των κρίσεων αυτών από τα μέσα ενημέρωσης ήταν μηδαμινή, η διεθνής αντίδραση αναποτελεσματική, ενώ συγκεντρώθηκε μόνο το 45% της ανθρωπιστικής χρηματοδότησης που είχε ζητηθεί.
“Η κρίση στο Καμερούν είναι μια κλασική περίπτωση παραμέλησης από τη διεθνή κοινότητα: μικρή κάλυψη και υποχρηματοδότηση. Καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανάκαμψη του ενδιαφέροντος, για στήριξη ή πολιτική δέσμευση οι προοπτικές για το 2025 είναι ακόμη πιο ζοφερές”, τόνισε το NRC.
Οκτώ αφρικανικές χώρες περιλαμβάνονται στον κατάλογο του NRC με τις πιο παραμελημένες κρίσεις: μετά το Καμερούν ακολουθούν η Αιθιοπία, η Μοζαμβίκη, η Μπουρκίνα Φάσο (που το 2022 και το 2023 ήταν πρώτη στον κατάλογο), το Μαλί, η Ουγκάντα, το Ιράν, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Ονδούρα και η Σομαλία.
Σύμφωνα με τη ΜΚΟ, “λιγότερο από τη μισή χρηματοδότηση για ανθρωπιστική βοήθεια που ήταν απαραίτητη συγκεντρώθηκε το 2024”, ένα κενό που αντιστοιχεί “περίπου στο 1%” των παγκόσμιων αμυντικών δαπανών για το 2024.
“Η διεθνής αλληλεγγύη παραχωρεί ολοένα και περισσότερο τη θέση της σε εσωστρεφείς και εθνικιστικές πολιτικές στις δωρήτριες χώρες, οι οποίες προηγουμένως ήταν γενναιόδωρες”, κατήγγειλε ο γενικός γραμματέας του NRC Γιαν Έγκελαντ.
“Παντού στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και αλλού είδαμε δωρητές να γυρνούν την πλάτη στους πληθυσμούς την ώρα που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη για βοήθεια”, πρόσθεσε.
Αφού ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ τον Ιανουάριο ο Ντόναλντ Τραμπ πάγωσε τη διεθνή βοήθεια που παρείχε η χώρα και έχει κάνει βήματα προς την κατάργηση της USAID, την υπηρεσία για τη διεθνή ανάπτυξη η οποία διαχειριζόταν ετήσιο προϋπολογισμό 42,8 δισεκ. δολαρίων, ποσό που αντιστοιχούσε στο 42% της παγκόσμιας ανθρωπιστικής βοήθειας.
Παράλληλα πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αντιμέτωπες με δημοσιονομικές δυσκολίες και μπροστά στην ανάγκη να αυξήσουν τον αμυντικό προϋπολογισμό τους προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή της Ρωσίας, ανακοίνωσαν περικοπές στην αναπτυξιακή βοήθεια.