-|-
Ο Ιούνιος παραμένει – προς το παρόν- το μόνο ορόσημο για την πρώτη μείωση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μετά και την χθεσινή συνεδρίαση του συμβουλίου νομισματικής πολιτικής της κεντρικής τράπεζας του ευρώ.
Η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ μίλησε για πολλοστή φορά για αποφάσεις που θα εξαρτηθούν από τα στοιχεία που θα περιέχονται σταδιακά σε γνώση της Τράπεζας σχετικά με την “ομαλή προσγείωση” του πληθωρισμού της Ευρωζώνης, κοντά στο στόχο του 2%. Παραδέχθηκε επίσης ότι ένας μικρός αριθμός μελών του Δ.Σ. ζήτησε την ταχεία μείωση επιτοκίων. Ωστόσο η πλειοψηφία, με την οποία συντάχθηκε και η ίδια, ζήτησε να υπάρχει μια πιο μακροπρόθεσμη παρατήρηση των πληθωριστικών πιέσεων πριν ληφθούν αποφάσεις, αναφέροντας ότι αν υπάρχουν τα απαραίτητα στοιχεία, θα μπορούσε η ΕΚΤ να συζητήσει για μια μείωση επιτοκίων τον Ιούνιο.
Το μόνο που ξεκαθάρισε η πρόεδρος της ΕΚΤ είναι ότι οι αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας δεν θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις της αμερικανικής Federal Reserve για μειώσεις επιτοκίων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν πληθωρισμό λόγω έλλειψης προσφοράς μετά τον κορονοϊό και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Συνεπώς είναι εκ των πραγμάτων, λιγότερο αποτελεσματικός από την αντίστοιχη πολιτική της Fed η οποία είχε να αντιμετωπίσει έναν κλασικό “πληθωρισμό ζήτησης”. Άρα η αύξηση των επιτοκίων εκεί ήταν πιο αποτελεσματική στη μείωση του πληθωρισμού.
Η κρυφή σύνδεση ευρώ – δολαρίου
Ωστόσο η κ. Λαγκάρντ και το συμβούλιο νομισματικής πολιτικής θα πρέπει, πριν αποφασίσουν τη μείωση επιτοκίων, να έχουν καθαρή εικόνα και για την “εξαγωγή πληθωρισμού” των ΗΠΑ προς την Ευρώπη. Μετά την διακοπή της εισαγωγής φθηνού φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Ρωσία, στο πλαίσιο των κυρώσεων για την εισβολή στην Ουκρανία, η Ευρώπη εξαρτήθηκε από το φυσικό αέριο των ΗΠΑ και όχι μόνο. Ως γνωστό, η εκκαθάριση των ενεργειακών προϊόντων γίνεται σε όρους δολαρίου.
Με τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου να έχουν φτάσει στα 90 δολάρια το βαρέλι, με καταλύτη την κρίση στη Μέση Ανατολή και τις αναλύσεις να θέλουν την τιμή να αυξάνεται περαιτέρω ακόμη και στα 100 δολάρια το βαρέλι, η εκκίνηση μιας πορείας μείωσης επιτοκίων του ευρώ πριν κινηθεί ανάλογα η Fed, είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνη. Τούτο, διότι θα αποδυνάμωνε την ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου , η οποία σήμερα “αγωνίζεται” να παραμείνει πάνω από 1:1. Μάλιστα, σε περίπτωση περαιτέρω κλιμάκωσης της έντασης που θα πυροδοτούσε μια νέα ενεργειακή κρίση, η Ευρώπη θα εξαναγκάζονταν σε όλο και ακριβότερες εισαγωγές ενέργειας, οι οποίες με τη σειρά τους θα ξεκινούσαν ένα νέο φαύλο κύκλο υψηλού πληθωρισμού.
Η αγωνία της ύφεσης
Από την άλλη αν ο πληθωρισμός υποχωρήσει πιο κοντά στο 2% τον Απρίλιο και Μάιο, η ΕΚΤ θα υποχρεωθεί να κινηθεί ανάλογα. Μπορεί μεν να μην είναι δική της ευθύνη η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, αλλά είναι οι τράπεζες. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έκαναν εδώ και 8 χρόνια χορηγήσεις με κυμαινόμενα επιτόκια, βασισμένα στα μηδενικά επιτόκια της ΕΚΤ. Με την απότομη ιστορική αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ νιώθουν πλέον υπερβολική πίεση. Συνεπώς μια παράταση του περιβάλλοντος των υψηλών επιτοκίων, θα μπορούσε να προκαλέσει μια κρίση που κανείς δεν θέλει σήμερα μετά τις διαδοχικές παγκόσμιες κρίσεις του κορονοϊού και του υψηλού πληθωρισμού.