Του Γιώργου Λαμπίρη
Βασικό μέλημα του υποψηφίου προέδρου του ΣΕΒ, Σπύρου Θεοδωρόπουλου, είναι να γίνει πιο εύληπτη η εργασιακή νομοθεσία της Ελλάδας καθώς και να προαχθεί η εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού τα επόμενα χρόνια. Ο ίδιος ανέφερε ότι το τελευταίο διάστημα ο τομέας της εκπαίδευσης έχει αποδυναμωθεί σημαντικά, κυρίως μετά τη διακοπή λειτουργίας των τεχνικών σχολών, οι οποίες επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκαν σε ΑΕΙ, με αποτέλεσμα υφίσταται σημαντική έλλειψη σε τεχνίτες.
“Δεν θεωρώ ότι πρέπει οι πολιτικοί να καθορίζουν τους μισθούς”
Κατά την ενημέρωση δημοσιογράφων ο επιχειρηματίας τάχθηκε μεταξύ άλλων υπέρ της επιστροφής των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των εργοδοτικών φορέων και των κοινωνικών εταίρων και όχι μεταξύ εργοδοτών και κυβέρνησης. “Δεν θεωρώ ότι πρέπει να καθορίζουν οι πολιτικοί τους μισθούς, γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος οι μισθοί να ακολουθήσουν τους πολιτικούς κύκλους με αποτέλεσμα μόνο όταν πλησιάζουμε σε εκλογές, να βλέπουμε αυξήσεις μισθών. Οι αυξήσεις πρέπει να βασίζονται σε οικονομικές και όχι σε πολιτικές λογικές”.
Αναφερόμενους στην αντίπαλό του για τη διεκδίκηση της προεδρίας στον ΣΕΒ, Ιουλία Τσέτη, τόνισε ότι αυτή δεν ενέχει όρους πολιτικής ή ποδοσφαιρικής αντιπαράθεσης. “Η κυρία Τσέτη πιστεύει ότι μπορούν πολλά πράγματα να γίνουν διαφορετικά στον ΣΕΒ, εγώ πιστεύω ότι ήδη γίνονται πολλά πράγματα καλά και μπορούμε να τα βελτιώσουμε ακόμα περισσότερο”, είπε χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με την χρονική στιγμή που επέλεξε να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος του Συνδέσμου, εξήγησε ότι κατά προηγούμενη φάση της επιχειρηματικής του ζωής, ήταν ο ίδιος διευθύνων σύμβουλος στην Chipita, γεγονός που συνεπαγόταν μεγάλο αριθμό καθημερινών υποχρεώσεων. “Πλέον οι εταιρείες που διαχειρίζομαι είναι περισσότερες από πριν αλλά δεν είμαι εγώ διευθύνων σύμβουλος και επομένως δεν είμαι αυτός που θα τρέξει την καθημερινότητα των εταιρειών αυτών. Αυτό μου δίνει μεγαλύτερη άνεση χρόνου να ασχοληθώ με τον ΣΕΒ”.
Σε ερώτημα για το εάν υφίσταται ζήτημα διαχωρισμού της διοίκησης του ΣΕΒ ανάμεσα σε επιχειρηματικά τζάκια και αυτοδημιούργητους επιχειρηματίες, τόνισε ότι “η κυρία Τσέτη είναι δεύτερη γενιά, εγώ είμαι πρώτη γενιά. Επομένως, ποιος προέρχεται από τζάκι; Σε ό,τι αφορά την πρόταση της κυρίας Τσέτη για εκπροσώπηση της των επιχειρήσεων της περιφέρειας από τον ΣΕΒ, αρκεί να σας πω ότι αυτή τη στιγμή πέντε περιφερειακοί σύνδεσμοι εκπροσωπούνται στον ΣΕΒ. Οι κοινές δράσεις που έχουμε αναλάβει με τους περιφερειακούς συνδέσμους είναι πολλές”.
Σχολιάζοντας την ανθυποψήφιά του, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος τόνισε ότι “η κυρία Τσέτη περιγράφει έναν ΣΕΒ αποτυχημένο, ενώ εγώ έναν ΣΕΒ που χρειάζεται βελτίωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια, επί προεδρίας Δημήτρη Παπαλεξόπουλου, από τα 400 μέλη φτάσαμε στα 800. Δεν είμαστε επιμελητήριο όπου μία επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να εγγραφεί προκειμένου να πάρει βιβλία από την εφορία. Άρα γιατί να γραφεί κάποιος στον ΣΕΒ εάν νοιώθει ότι δεν εισπράττει αξία;”
“Στην Ελλάδα ζούμε με 75% κατανάλωση και 25% παραγωγή”
Ένα ακόμα ζήτημα στην ατζέντα του είναι η αύξηση της παραγωγικότητας. Έθιξε το γεγονός ότι η Ελλάδα ζει με 75% κατανάλωση και με 25% παραγωγή. “Πόσα χρόνια θα χρειαστούν να φτάσουμε στην επόμενη οικονομική κρίση; Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε περισσότερα από αυτά που παράγουμε. Την επόμενη φορά, εάν φτάσουμε στο ίδιο σημείο δεν θα μας βοηθήσει κανείς. Παλαιότερα είχαμε την δυνατότητα υποτίμησης της δραχμής. Πλέον δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας”. Και τόνισε ότι για να αυξηθεί η παραγωγή πρέπει να αρθούν τα αντικίνητρα που σχετίζονται με αδειοδοτήσεις και χωροταξικά ζητήματα. “Όλες οι κυβερνήσεις θέλουν να άρουν τα αντικίνητρα. Κολλάμε όμως στην κοινωνική αντίληψη για την βιομηχανία και την παραγωγή”.
Αναδιοργάνωση στον ΣΕΒ
Σημείωσε εκτός των άλλων ότι θα πρέπει να γίνει αναδιοργάνωση στον ΣΕΒ και να δημιουργηθεί ειδική ομάδα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, “καθώς υπάρχουν και ανάγκες των μικρομεσαίων πάνω στις οποίες πρέπει να σκύψουμε κάνοντας εντατικότερες ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση στο μέλλον, σε σχέση με ό,τι κάναμε έως τώρα. Επίσης, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα τμήμα για τις νεοφυείς επιχειρήσεις που μας έχουν τιμήσει με την εγγραφή τους στον ΣΕΒ και επίσης αντιμετωπίζουν θέματα που χρήζουν επίλυσης”.
Βασικό ζήτημα για τον ίδιο αποτελεί η υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας στη γηραιά ήπειρο. “Οι τρεις μεγάλοι ανταγωνιστές της Ευρώπης, Κίνα, Αγγλία και Αμερική, προχωράνε με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Στην Ευρώπη υπάρχει αποβιομηχάνιση και θα πρέπει να ασχοληθούμε λιγότερο με πολυτέλειες και περισσότερο με την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας”, ανέφερε ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΕΒ. “O πόλεμος Ουκρανίας – Ρωσίας έχει απασχολήσει πολύ τις Βρυξέλλες και έχει απορροφήσει σημαντικούς πόρους. Από την άλλη η Ευρώπη έχει το καλύτερο κοινωνικό μοντέλο στον κόσμο. Έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου και κάθε φορά που γυρνούσα πίσω ήμουν χαρούμενος και περήφανος που ζούμε στην Ευρώπη και όχι αλλού. Ωστόσο, η υπογεννητικότητα είναι ευρωπαϊκό φαινόμενο που θα λυθεί προσωρινά μέσω τις μετανάστευσης, κάτι όμως που θα φέρει άλλα προβλήματα στο μέλλον”.
Καθοριστικής σημασίας για τον ίδιο σε περίπτωση εκλογής του ως επικεφαλής του ΣΕΒ θα αποτελέσει η μετεκπαίδευση των εργαζομένων.
Ο ρόλος εκπαίδευσης του προσωπικού
Αναφέρθηκε μάλιστα σε ένα παλαιό παράδειγμα, αυτό του ΛΑΕΚ, που είχε ως αρμοδιότητα να συγκεντρώνει χρήματα για μετεκπαίδευση των εργαζομένων, τα οποία στην πορεία δεν κατέληξαν εκεί για όπου προορίζονταν. “Πριν από δεκαετίες δημιουργήθηκε ο περίφημος ΛΑΕΚ, όπου ένα ποσοστό από τις εργοδοτικές εισφορές και τις εισφορές των εργαζομένων έμπαιναν σε έναν κουμπαρά για την μετεκπαίδευση των εργαζομένων.
Οι επιχειρήσεις δημιουργούσαν ένα ενδοεπιχειρησιακό πρόγραμμα, καταθέταμε αυτά τα χρήματα και ο τότε ΟΑΕΔ που ήταν διαχειριστής του λογαριασμού, έδινε στην εταιρεία τα χρήματα. Και επειδή στη ζωή ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Οι επιχειρήσεις με τα χρόνια άρχισαν να συσσωρεύουν χρήματα και κάποια στιγμή είχαν συγκεντρωθεί 300 εκατομμύρια ευρώ. Άρχισαν οι κυβερνήσεις να ζητούν χρήματα για τους ροδακινοπαραγωγούς της Βέροιας που τους χτύπησε το χαλάζι. Σιγά – σιγά εξανεμίστηκαν τα χρήματα αυτά. Αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν λειτουργούσε. Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να φύγουν τα χρήματα από τον ΟΑΕΔ και αποφασίσαμε οι κοινωνικοί εταίροι να φτιάξουμε ένα δικό μας σύστημα για να μην διαφεύγουν τα χρήματα αυτά. Κάποια στιγμή ψηφίστηκε η δημιουργία ενός ειδικού λογαριασμού. Και πλέον οι ειδικοί εταίροι έπρεπε να δημιουργήσουν έναν φορέα διαχείρισης των χρημάτων, μέσω των οποίων καλύπτονται ανάγκες κοινωνικών εταίρων και της ΓΣΕΕ.
Για ενάμισι χρόνο κάτσαμε να φτιάξουμε έναν οργανισμό και άρχισαν τα προβλήματα, αναφορικά με το ποιος θα ασκούσε βέτο, ποιες θα ήταν ακριβώς οι αρμοδιότητες. Οι κοινωνικοί εταίροι είναι πολλοί εξάλλου. Τα χρήματα που θα μαζεύονταν θα ήταν περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο γι’ αυτόν τον οργανισμό. Νομίζαμε ότι τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Πέρασε ο πρώτος χρόνος, πέρασε και ο δεύτερος και πρόσφατα αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε μία σειρά διαβουλεύσεων. Τελικά το θέμα έκλεισε και ξεκαθαρίσαμε πώς θα διοικείται ο οργανισμός και αποφασίσαμε ότι το κόστος δεν θα ξεπερνούσε το 2% των συνολικών εσόδων. Επίσης, το λογιστήριο και λοιπές λειτουργίες θα τα αναλάμβανε μία μεγάλη εταιρεία ως εξωτερικός συνεργάτης. Αυτός είναι ο λόγος που κατεβαίνω στον ΣΕΒ. 80 εκατομμύρια που τα βάζουν εργοδότες και εργαζόμενοι από την τσέπη τους πρέπει να πηγαίνουν στην μετεκπαίδευση του προσωπικού. Έχουν κλείσει όλες οι τεχνικές σχολές στην Ελλάδα μετά την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να τις μετατρέψει σε ΑΕΙ. Καμία δημόσια σχολή στην Ελλάδα δεν παράγει έναν τεχνίτη. Ο νέος οργανισμός θα ονομάζεται ΕΛΕΚ”.
“Έχουμε το υψηλότερο επίπεδο τιμών”
Για τις τιμές σε κύρια καταναλωτικά αγαθά, είπε ότι αποτελεί καίριο ζήτημα και πρέπει να το διαχωρίσουμε σε δύο τομείς: τον πληθωρισμό τροφίμων και τον πληθωρισμό των υπολοίπων προϊόντων. “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε το υψηλότερο επίπεδο τιμών. Εάν με ρωτήσετε μετά από 47 χρόνια γιατί είναι ακριβότερα τα προϊόντα στην Ελλάδα, δεν ξέρω να σας πω. Πρόσφατα παρακάλεσα τον κύριο Στουρνάρα να κάνουμε μία σοβαρή μελέτη για το ποιοι τομείς έχουν υψηλότερο κόστος και οδηγούν ψηλότερα τις τιμές. Ποτέ δεν έχει γίνει μία σοβαρή μελέτη για το ποια στοιχεία του κόστους οδηγούν τις τιμές υψηλότερα. Κάποιος αναφέρεται στα υπερκέρδη, αλλά θα πρέπει να μας ορίσει ποιο είναι το θεμιτό κέρδος και από πού και ύστερα ξεκινάει το υπερκέρδος. Άλλος αναφέρεται στη σπέκουλα που γίνεται στην αγορά και συμβάλλει στην άνοδο των τιμών. Εγώ ωστόσο πιστεύω ότι στις περισσότερες κατηγορίες προϊόντων λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Επομένως πώς θα έχει υπερκέρδη μία επιχείρηση όταν δίπλα του παραμονεύει ο ανταγωνιστείς για να της πάρει το μερίδιό που διατηρεί στην αγορά;”.
Σε ό,τι αφορά τα τρόφιμα είπε ότι βρίσκονται σε μία ειδική κατάσταση αυτόν τον καιρό. “Η δική μου εμπειρία σχετίζεται με το κακάο που πέρυσι το αγοράζαμε 4,3 ευρώ το κιλό, φέτος έφτασε έως και 42, ενώ αυτή τη στιγμή η τιμή του είναι στα 26 ευρώ και λέμε δόξα τω Θεώ. Επίσης, υπάρχει ο καφές που οδεύει σε ανάλογη κατάσταση αλλά και τα κρέατα που έχουν ανέβει σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια και δεν πέφτουν με τίποτα. Το ελαιόλαδο βρίσκεται σε καθεστώς απόλυτης παράνοιας. Ένα ακόμα παράδειγμα αποτελεί το συμπυκνωμένο πορτοκάλι, το οποίο πέρυσι το αγοράσαμε στα 230 δολάρια τον τόνο και φέτος στη συγκομιδή άγγιξε τα 600 δολάρια ανά τόνο. Εκτιμώ ότι προσεχώς το ζήτημα για κάποια προϊόντα δεν θα έχει να κάνει με την υψηλή τιμή τους, αλλά με το γεγονός ότι θα πάψουν να υπάρχουν. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το πορτοκάλι. Εάν δεν συνέλθει ο μεγάλος πορτοκαλεώνας που είναι η Ν. Αμερική, σύντομα οι διαθέσιμες ποσότητες δεν θα επαρκούν”.