10:49
13/10
 |
Στην πατρίδα της ατάκας και της κινηματογραφικής μεταφοράς βιβλίων βασισμένης «σε περιλήψεις βοηθών για λογαριασμό των παραγωγών», το Hollywood Reporter παρουσιάζει μια λίστα βιβλίων ΓΙΑ τον κινηματογράφο που με τον τρόπο τους άφησαν ιστορία.
Από τον Ηλία Δημόπουλο
Ο κόσμος λέμε δεν πολυδιαβάζει, ίσως εννούμε ότι δεν διαβάζει ότι θα θέλαμε να διαβάζει, παρ’ όλ’ αυτά πάντως τα βιβλία για τον κινηματογράφο δεν λείπουν. Ούτε σήμερα, την θεωρούμενα ως χείριστη εποχή της ιστορίας της κειμενογραφής περί του σινεμά, ούτε ποτέ. Αντιθέτως έχουν γραφτεί πολλά, κάποια έχουν αφήσει ιστορία – και κάποια άλλα είναι διαβόητα.
Μαζεύτηκαν λοιπόν λέει πολλοί heavyweights (το Hollywood Reporter, όχι μυστηριωδώς, βάζει στην ίδια πρόταση τον Σπίλμπεργκ με την ΝτιΒερνέ…), δημιουργοί, σταρ, παραγωγοί, σεναριογράφοι, κριτικοί, φορείς, φεστιβάλ, επικεφαλής Μουσείων και Σινεματέκ, όλος ο καλός και από μια πλευρά αρμόδιος, καθότι ενδιαφερόμενος θεωρητικά, κόσμος δηλαδή, και συνέβαλαν στην δημιουργία μιας 100άδας βιβλίων που συνολικά πια μπορούν να θεωρούνται εν έτη 2023 σημαντικά και επιδραστικά στην κουλτούρα του σινεμά.
Στο Νο 1 δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο από τις συνομιλίες του Χίτσκοκ με τον Τριφό, η Πολίν Κέιλ κέρδισε τον ισόβιο αντίπαλό της Άντριου Σάρις, έχοντας το I Lost Ιt at The Movies στο Νο 5 ενώ το The American Cinema: Directors and Directions (1929-1968) είναι στο Νο 16, το κίτρινο σαν του Μινέλι Hollywood Babylon του Κένεθ Άνγκερ επιβεβαιώνει ότι το γκόσιπ θα πεθάνει τελευταίο (Νο 18), οι Σημειώσεις για τον Κινηματογράφο του Ρομπέρ Μπρεσόν είναι – κι όμως! – στο Νο 43, το αξεπέραστο Σμιλεύοντας τον Χρόνο του Ταρκόφσκι βρίσκεται στην θέση 48, ο Ταραντίνο με το Cinema Speculation πλασαρίστηκε στο άψε σβήσε στην θέση 51 (μαζί με Κέιλ, Κρακάουερ και χιτσκοκικό Ντόναλτ Σπότο!), ο Ρότζερ Ίμπερτ και ο Λέοναρντ Μάλτιν είναι μέσα, το ίδιο και κάποιοι Directors on Directors εκπρόσωποι.
Μια καλή λίστα, που περιέχει κάμποσα βιβλία βασικής κινηματογραφικής μόρφωσης, με δύο απουσίες που έτσι επιπόλαια διαπιστώνω με έκπληξη, αυτή του Ρόμπιν Γουντ και κάποιου από τα βιβλία του (μάλλον το κλασικό του 1965 για τον Χίτσκοκ) και, κυρίως, της Ιστορίας του Κινηματογράφου του Ζορζ Σαντούλ. Οι περισσότερες επιλογές είναι αναπόφευκτα αμερικανοκεντρικές, όμως αν δεν έχω κάνει κάποιο λάθος η απουσία του ονόματος του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν από τις 100 επιλογές προδίδει μια ροπή που δεν θέλουμε ακόμα να παραδεχθούμε.
Ολόκληρη η λίστα εδώ σε συνοπτική pdf μορφή, ενώ το άρθρο από όπου αντλούμε την είδηση βρίσκεται εδώ.
