Ο Anthony Ηopkins μπορεί να έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο διάσημους «κακούς» στην ιστορία του σινεμά με τον ρόλο του Hannibal στη «Σιωπή των Αμνών»(1991), αλλά έχει ξεχωρίσει ουκ ολίγες φορές, όντας πολυβραβευμένος για τις ερμηνείες του στο σινεμά και το θέατρο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ουαλία και έχοντας μέτριες σχολικές επιδόσεις και όντας μοναχικός ως παιδί, στα 15 του παρακινήθηκε να ασχοληθεί με την ηθοποιία από τον συμπατριώτη του και επίσης ηθοποιό, Richard Burton. Αφού μετακόμισε στο Λονδίνο, σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία της Δραματικής Τέχνης.
Ξεκίνησε την καριέρα του στο θεατρικό σανίδι όπου τον ξεχώρισε ο Lawrence Olivier καλώντας τον στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο και τον οποίο αντικατέστησε αργότερα. Το 1968 μπαίνει στον κόσμο του κινηματογράφου, υποδυόμενος τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο στην ταινία «Το Λιοντάρι του Χειμώνα». Γνωστότρες κινηματογραφικές του ερμηνείες είναι στις ταινίες Ο Άνθρωπος Ελέφαντας (1980), Δράκουλας (1992), Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (1993), Νίξον (1996) και φυσικά, ο ρόλος του ως ανθρωποφάγου Hannibal Lecter στη «Σιωπή των Αμνών», αλλά και στα sequel αυτής, «Χάνιμπαλ»(2001) και «Κόκκινος Δράκος»(2002). Ο ρόλος του στη «Σιωπή των Αμνών» του χάρισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ ανακηρύχθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ως ο νούμερο ένα κακός που εμφανίστηκε ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
Όσον αφορά τον τρόπο που δουλεύει τους ρόλους του, ο Hopkins ακολουθεί εξαντλητική προετοιμασία, περνώντας τα λόγια του όσο γίνεται περισσότερες φορές, εώς ότου αυτά βγαίνουν φυσικά και χωίς σκέψη. Ύστερα από την ολοκλήρωση μιας σκηνής, ο ηθοποιός υποστηρίζει πως αδειάζει πλήρως το μυαλό του από τις ατάκες, σε βαθμό που τις ξεχνάει πλήρως. Η μέθοδός του τον έφερε σε αρκετές φορές σε σύγκρουση με τον εκάστοτε σκηνοθέτη, όπως στην περίπτωση του Ρίτσαρντ Αττένμπορο, που ο σκηοθέτης ήθελε πολλές λήψεις των σκηνών αλλά ο Hopkins υποστήριζε τον αυθορμητισμό των πρώτων λήψεων.
https://www.youtube.com/watch?v=zeKqD2g9-ic