Του Νίκου Ρουσάνογλου
Ακόμα και υπερδιπλάσιο σε σχέση με πριν από μια δεκαετία, είναι το κόστος ενοικίασης φοιτητικής στέγης, δείγμα της εκτόξευσης των τιμών των ενοικίων, ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια. Σύμφωνα με την φετινή έρευνα της Geoaxis Property & Valuation Services, εταιρείας πιστοποιημένων εκτιμητών ακινήτων, από το 2015 έως και φέτος, η μέση αύξηση των ενοικίων φοιτητικής στέγης σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλο και Κομοτηνή, διαμορφώνεται σε 91,5%. Ωστόσο, στην Αθήνα και την Πάτρα, η αύξηση ανέρχεται σε 115,7% και 112,5% αντίστοιχα, καταδεικνύοντας την μεγάλη άνοδο της ζήτησης και την ταυτόχρονη μείωση της προσφοράς.
Ωστόσο, όπως παρατηρείται από τα σχετικά στοιχεία, ο κύριος όγκος των αυξήσεων παρατηρείται από το 2021 μέχρι και φέτος, κάτι που συμβαδίζει με την έξαρση της ζήτησης συνολικά για ενοικίαση κατοικιών, από την περίοδο της πανδημίας και μετά, αλλά και την ταυτόχρονη μείωση της προσφοράς, καθώς έχει αυξηθεί και η απήχηση της δραστηριότητας των βραχυχρόνιων μισθώσεων, ιδίως σε περιοχές, όπως τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και το Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την τριετία 2021-2024, στην Αθήνα, η μέση αύξηση των τιμών ενοικίασης φοιτητικής στέγης αυξήθηκε κατά 68,7%. Ακόμα μεγαλύτερη άνοδος κατά 76% παρατηρείται και στην πόλη της Πάτρας, δημιουργώντας απελπισία σε γονείς και σπουδαστές.
Για παράδειγμα, φέτος η ενοικίαση ενός διαμερίσματος 50 τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας (Ζωγράφου-Πανεπιστημιούπολη), κοστίζει 535 ευρώ. Πριν από 10 χρόνια, το ίδιο ακίνητο στοίχιζε μόλις 250 ευρώ. Αν υπολογιστεί ότι στο διάστημα που μεσολάβησε, η πραγματική αύξηση των εισοδημάτων των νοικοκυριών είναι αμελητέα, αντιλαμβάνεται κανείς το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Όπως εξηγεί, ο κ. Γιάννης Ξυλάς, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Geoaxis, “εξακολουθεί να καταγράφεται εντυπωσιακή αύξηση των τιμών ενοικίασης φοιτητικών διαμερισμάτων και στις 6 περιοχές μελέτης καθώς η ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης φαίνεται να διευρύνεται. Η απουσία νέων κατασκευών προσιτού επιπέδου ενοικίασης και το φαινόμενο των βραχυχρόνιων μισθώσεων επιδρούν εξαιρετικά αρνητικά στην προσφορά. Το επίπεδο της αύξησης των ζητούμενων μισθωμάτων σε σχέση με πέρσι προσδιορίζεται μεσοσταθμικά στο 15,1% ενώ σε σχέση με 10 χρόνια πριν στο 91,5% Οι ιδιωτικές φοιτητικές εστίες και η διάθεση για συγκατοίκηση αποτελούν τις νέες ανερχόμενες τάσεις”.
Κατά τον ίδιο, σε σχέση με το 2015, σήμερα υπάρχουν σαφώς λιγότερα φοιτητικά διαμερίσματα διαθέσιμα στην αγορά, καθώς ένα ποσοστό ακινήτων περίπου 15-20% έχει περάσει οριστικά σε καθεστώς βραχυχρόνιας μίσθωσης. “Η προσφορά φοιτητικών διαμερισμάτων αναμένουμε να σημειώσει περαιτέρω μείωση λόγω αύξησης του τουρισμού. Ενδεικτικά, στο Γουδί και στου Ζωγράφου είχαμε μια αύξηση εγγεγραμμένων ακινήτων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης της τάξεως του 11,04% και 11,3% αντίστοιχα, σε σχέση με το 2023”, συμπληρώνει ο κ. Ξυλάς.
Από πλευράς ηλικιών, όπως ήταν αναμενόμενο, τα μεγαλύτερα σε ηλικία φοιτητικά διαμερίσματα καταγράφονται στη Θεσσαλονίκη (Κέντρο) με διάμεση ηλικία τα 53 έτη. Ακολουθεί η Αθήνα με διάμεση ηλικία τα 47 έτη, ο Βόλος με 39 έτη, η Πάτρα με 36 έτη και το Ηράκλειο Κρήτης με 29 έτη. Την μικρότερη διάμεση ηλικία καταγράφει η Κομοτηνή με 21 έτη. Συμπερασματικά, ένα τυπικό φοιτητικό διαμέρισμα έχει μέση ηλικία από 25 μέχρι 45 έτη. Αντίστοιχα, τα μεγαλύτερα σε επιφάνεια φοιτητικά διαμερίσματα καταγράφονται στην Αθήνα με διάμεση επιφάνεια τα 52 τ.μ. Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 48 τ.μ., ο Βόλος με 47 τ.μ., το Ηράκλειο Κρήτης με 45 τ.μ. και η Κομοτηνή με 42 τ.μ.. Οι μικρότερες διάμεσες επιφάνειες φοιτητικών διαμερισμάτων καταγράφηκαν στην Πάτρα με 41 τ.μ. Συμπερασματικά, ένα τυπικό φοιτητικό διαμέρισμα έχει μέση επιφάνεια από 40 μέχρι 50 τ.μ..
