Ο Ρόμπι Γουίλιαμς δεν σκέφτηκε καθόλου την απάντησή του όταν τον ρώτησα αν πιστεύει ότι η Βρετανία θα πρέπει να επιστρέψει στην Ελλάδα τα Γλυπτά του Παρθενώνα, που μεταφέρθηκαν εκεί το 1806. Η απάντησή του ήταν ένα εμφατικό «absofuckinglutely», εις διπλούν παρακαλώ, που στη βρετανική αργκό μεταφράζεται ως «οπωσδήποτε» ή «100% ναι».
Στη σύνδεσή μας με zoom από την Κωνσταντινούπολη όπου βρισκόταν, ο διάσημος σταρ της μουσικής μίλησε για τη συναυλία του Οκτωβρίου στο Καλλιμάρμαρο, την αγάπη που τρέφει για τη χώρα μας, αλλά και το πώς αισθάνεται που πραγματοποιεί μια νέα ευρωπαϊκή περιοδεία.
Ο μόνος καλλιτέχνης που ισοφάρισε το ρεκόρ των Beatles στα βρετανικά charts με 15 Νο1 άλμπουμ δήλωσε χαρούμενος που επιστρέφει στην Ελλάδα για τρίτη φορά μέσα σε μία δεκαετία, επισημαίνοντας ότι νιώθει θαυμασμό και σεβασμό για μια χώρα που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ανθρωπότητα. Στην κουβέντα μας σχολίασε την αυτοβιογραφική του ταινία «Better Man» και εξήγησε γιατί ο χαρακτήρας του ερμηνεύεται από έναν πίθηκο και όχι ηθοποιό.
Θαυμασμός για την Ελλάδα
Ρωτώντας τον πώς αισθάνεται για το επερχόμενο live στο Καλλιμάρμαρο η απάντησή του ήταν ότι το πρώτο συναίσθημα είναι ο φόβος -ομολογώ ότι δεν την περίμενα- για το αν θα έρθουν να τον δουν!
Οταν τον διαβεβαίωσα ότι το στάδιο θα είναι γεμάτο εκείνο το βράδυ, μου είπε ότι χάρη σε μέρη όπως η χώρα μας έπαψε να αισθάνεται Βρετανός και νιώθει περισσότερο ότι είναι μια ατίθαση καρδιά. Παρά το γεγονός ότι η σύνδεση μέσω zoom διακόπηκε δύο φορές, ο χαλαρός και άνετος Ρόμπι Γουίλιαμς, που βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη εκείνο το βράδυ, μόλις άκουσε τη λέξη «Ελλάδα» δεν με άφησε καν να τελειώσω την ερώτηση για το πώς αισθάνεται που επιστρέφει στη χώρα μας.
«Τρέφω μόνο σεβασμό και θαυμασμό για μια χώρα που σημαίνει πάρα πολλά για ολόκληρο τον πλανήτη και λυπάμαι γιατί είναι ένα μέρος που δεν το έχω επισκεφτεί όσο θα ήθελα». Αμέσως η κουβέντα μας πηγαίνει στη συναυλία της Δευτέρας 20 Ιουνίου του 2015, όταν πάνω από 40.000 άνθρωποι πήγαν στη Μαλακάσα για την πρώτη εμφάνιση του Ρόμπι Γουίλιαμς επί ελληνικού εδάφους.
«Ακόμη θυμάμαι τη συναυλία στην Αθήνα πριν από δέκα χρόνια», μου λέει χαμογελαστός. «Το πλήθος ήταν απίστευτο και θέλω να ξέρεις ότι δεν είναι κάθε συναυλία ξεχωριστή».
Εκείνο το βράδυ πρέπει να κατάλαβε ότι έχει ένα δικό του, ιδιαίτερα φανατικό κοινό στην Ελλάδα, που απόλαυσε ένα από τα καλύτερα live που έχουμε δει ποτέ στη χώρα μας. Οπως γράφτηκε εκείνες τις ημέρες, ο 41χρονος τότε Ρόμπι δεν αποδείχτηκε απλώς αντάξιος των προσδοκιών, αλλά «ανατίναξε» τη Μαλακάσα!
Δέκα χρόνια μετά, στις 2 Οκτωβρίου, επανέρχεται για τρίτη φορά στην Αθήνα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής του περιοδείας, και θα εμφανιστεί σε έναν εμβληματικό χώρο, το Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Τον ρωτάω πώς αισθάνεται γι’ αυτό και με εκπλήσσει με την απάντησή του: «Το πρώτο πράγμα που αισθάνομαι να ξέρεις είναι φόβος για το αν θα έρθουν να με δουν οι άνθρωποι. Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό, η έγνοια μου είναι να γίνω ένα με τους φαν και αφού νιώσω την αγάπη τους τα υπόλοιπα είναι δική μου δουλειά».
Αμέσως μετά πετάει μια φράση, από αυτές που συζητιούνται όταν αυτός ο γοητευτικός αλήτης της ποπ δίνει μια συνέντευξη:
«Σταμάτησα να νιώθω Βρετανός από μέρη όπως η Ελλάδα. Δεν μπορείς να πας κάπου όπου νιώθεις σαν βασιλιάς, όπως ένιωσα εγώ σε διάφορες συναυλίες μου, και να μην αισθάνεσαι ότι ένα μέρος του εαυτού σου ανήκει εκεί. Εντάξει, υποστηρίζω την Εθνική Αγγλίας στο ποδόσφαιρο, αλλά μέσα μου νιώθω ότι τελικά είμαι μια ατίθαση καρδιά και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ανθρώπους σαν εσένα και τους συμπατριώτες σου».
Το σόου της Αθήνας
Η συζήτηση έρχεται στη νέα του περιοδεία, που ξεκινάει στις 31 Μαΐου από το Εδιμβούργο και ολοκληρώνεται στις 7 Οκτωβρίου στην Κωνσταντινούπολη, με την Αθήνα να είναι ο προτελευταίος σταθμός της. Στην απορία μου τι καινούριο θα δούμε αφού ο Ρόμπι έρχεται με δική του παραγωγή στο Καλλιμάρμαρο, δεν μπαίνει καν σε λεπτομέρειες για το σόου που ετοιμάζει.
«Πάντα ήμουν λίγο τεμπέλης, αλλά αν “φτιαχτώ” ξέρω πώς να “ανάψω” και το κοινό. Αλλοι θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο, την πρώτη και την τελευταία λέξη σε ό,τι αφορά τις εμφανίσεις τους. Εμένα δεν μου καίγεται καρφί. Ξέρω ότι είμαι πολύ καλός όταν πάρω μπρος, ξέρω πώς να διασκεδάσω τον κόσμο, ξέρω πώς να τον κάνω να περάσει καλά, αλλά αν κάνεις μόνο αυτό δεν εξελίσσεσαι. Είμαι 51, θέλω να εξελίσσομαι και έχω επενδύσει σε αυτό το σόου που ετοιμάζω και σε αυτή την περιοδεία περισσότερα απ’ όσα έχω κάνει ποτέ σε άλλες».
Θυμάται ένα χαρακτηριστικό γεγονός από την πρώτη περιοδεία της σόλο καριέρας του στην παρθενική του συναυλία στο Εδιμβούργο.
«Ηταν η πρώτη μου φορά σε μεγάλο στάδιο και βγήκα έξω χωρίς να έχω κάνει πρόβα. Απλά βγήκα στη σκηνή και τα έδωσα όλα, κάτι το οποίο εμπεριείχε φόβο αλλά ταυτόχρονα ήταν και cool. Τώρα θέλω να είμαι ο καλύτερος».
Ακούγοντας την τελευταία λέξη, του θυμίζω την καλύτερη στιγμή που έζησε το ελληνικό κοινό τον Ιούνιο του 2015 με ένα τραγούδι που λατρεύει να ακούει.
Ηταν όταν μας ενημέρωσε ότι «πριν από 15 λεπτά μού είπαν ότι ένα από τα λιγότερο γνωστά μου τραγούδια έχει γίνει επιτυχία στην Ελλάδα. Ξέρετε το “Me and my monkey”;».
Ο χαμός που έγινε ξάφνιασε και τον ίδιο τότε, αλλά δέκα χρόνια μετά τον πληροφορώ ότι όλοι όσοι ήξεραν ότι θα μίλαγα μαζί του, είχαν καθολική απαίτηση να παίξει ολόκληρο τον συγκεκριμένο «ύμνο».
«Εγώ και ο πίθηκος!»
«Θα το έχουν σίγουρα εκείνο το βράδυ. Ξέρεις, απορούσα που μόνο οι Ελληνες φαν μού το ζητούν, αλλά έμαθα ότι το έπαιζε πολύ στο ραδιόφωνο ένας διάσημος παρουσιαστής, ο Νίκος Αλιάγας, μετά το έπαιξαν κι άλλοι σταθμοί και είναι πολύ συγκινητικό για μένα ένα συγκεκριμένο τραγούδι, που δεν είναι από τις μεγάλες μου επιτυχίες, να έχει αγαπηθεί τόσο πολύ στην Ελλάδα».
Στη χώρα μας αγαπήθηκε και η αυτοβιογραφική ταινία «Better Man» που παρουσιάζει τη διαδρομή ζωής του από τότε που ήταν παιδί μέχρι την απόλυτη καταξίωση στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Τον ρόλο του στο έργο ερμηνεύει ένας… πίθηκος, κάτι που προκάλεσε πολλές συζητήσεις, όμως η ταινία αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς. Ο σταρ της ποπ μού εξηγεί γιατί έγινε αυτή η επιλογή.
«Επρεπε να εξηγήσουμε γιατί το κάναμε με τέτοιον τρόπο ώστε να το καταλάβει ο κόσμος και θέλω να πιστεύω ότι ο πίθηκος ως Ρόμπι εμπεριείχε τo αστείο, το αυθάδικο, το θρασύ και το σουρεαλιστικό στοιχείο. Η καριέρα μου ήταν όλα αυτά και παραδόξως ο πίθηκος λειτούργησε καλύτερα στην ταινία από το να με υποδυόταν ένας άνθρωπος. Υπάρχει πιο πολύ συναίσθημα, πιο πολύ βάθος, νοιάζεσαι πιο πολύ γι’ αυτόν τον πίθηκο που περνάει ό,τι περνάει και τελικά αυτή η επιλογή άγγιξε βαθιά τους θεατές».
Δεν θριάμβευσε μόνο η ταινία, αλλά και το ομώνυμο soundtrack που του χάρισε άλλο ένα ρεκόρ. Δεν σκαρφάλωσε απλώς στην κορυφή των βρετανικών charts, αλλά τον έχρισε ως τον μόνο καλλιτέχνη μετά τους Beatles που είδε 15 άλμπουμ του να ανεβαίνουν στο Νο1 του καταλόγου επιτυχιών.
«Νιώθω αντικρουόμενα συναισθήματα», μου επισημαίνει όταν τον ρωτάω για το συγκεκριμένο επίτευγμα. «Από τη μία είμαι πολύ περήφανος που συνέβη σε μένα και από την άλλη αισθάνομαι ότι δεν το αξίζω, ίσως επειδή αυτό που θέλω είναι να φτάσω σε ένα επίπεδο που να νιώθω χαρούμενος και περήφανος με τη ζωή μου και την καριέρα μου. Δεν έχω φτάσει ακόμη εκεί και θα δουλέψω σκληρά για να φτάσω στα 16 Νο1 άλμπουμ».
Μιλώντας για άλμπουμ, συζητάμε για το αν νιώθει την ανάγκη να γράψει και να μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει καινούρια τραγούδια. «Εχω τόσα πολλά τραγούδια έτοιμα, πάνω από 100», μου απαντάει χαλαρά, «αλλά όταν ετοιμάζομαι να μπω για ηχογράφηση πάντα θα προκύψει κάτι. Για την ταινία περιμέναμε δύο χρόνια, οπότε το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εγώ είμαι έτοιμος».
Ετοιμος ήταν για να απαντήσει και σε ένα πιο προσωπικό θέμα, όντας ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που βυθίστηκε σε έναν κόσμο που περιείχε θέματα ψυχικής υγείας, καταχρήσεις, αλκοολισμό και απαγορευμένες ουσίες. Τον ρωτάω αν πιστεύει ότι μιλώντας ανοιχτά για όλα αυτά βοήθησε τον εαυτό του και είναι ξεκάθαρος.
«Πιστεύω ότι με βοήθησε πολύ γιατί ήθελα να με καταλάβουν οι άλλοι. Δεν ξέρω γιατί το επιζητώ, αλλά θέλω να με νιώσει ο άλλος πριν με κρίνει, θέλω δικαιοσύνη για τον εαυτό μου και μέρος αυτής της διαδικασίας είναι να μιλήσω για όσα έχω κάνει κατά καιρούς, τα καλά και τα κακά. Με λίγα λόγια, αν θέλεις να με κρεμάσεις, να με κρεμάσεις για τους σωστούς λόγους και όχι τους λανθασμένους!».
Η επιστροφή των Γλυπτών
Στα τελευταία λεπτά της κουβέντας μας του εξήγησα ότι το Καλλιμάρμαρο Στάδιο στο οποίο θα εμφανιστεί είναι χτισμένο με λευκό πεντελικό μάρμαρο, το ίδιο με το οποίο οι αρχαίοι Ελληνες έχτισαν την Ακρόπολη και σμίλευσαν τα γλυπτά του Παρθενώνα. Του επισήμανα -αν και το ήξερε- ότι κάποια από αυτά κατέληξαν το 1806 στην Αγγλία και εκτίθενται έκτοτε στο Βρετανικό Μουσείο, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας ζητάει επί δεκαετίες την επιστροφή τους. Οταν τον ρωτάω ευθέως αν πρέπει να επανέλθουν στην Ελλάδα, η απάντηση του Βρετανού σταρ της μουσικής δεν με εκπλήσσει.
«Absofuckinglutely», μου λέει εμφατικά δύο φορές τονίζοντας παράλληλα: «Σε μια εποχή όπου προσπαθούμε να αναθεωρήσουμε τις ισορροπίες σε τομείς όπως οι φυλετικές διακρίσεις, οι σχέσεις μεταξύ ανδρών – γυναικών κ.λπ., γιατί να μην αναθεωρήσουμε από την αρχή το παρελθόν μας και να επιστρέψουμε αυτά που δεν μας ανήκουν; Τα Γλυπτά του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν οπωσδήποτε στην Ελλάδα».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Getty Images / Ideal image