Ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για τη Γροιλανδία, υποστηρίζοντας ότι μπορεί να αποτελέσει μια πολύτιμη στρατηγική προσθήκη στην επικράτεια των ΗΠΑ. Η ιδέα μπορεί να ακούγεται πολύ τολμηρή, ωστόσο έχει ανοίξει αρκετές συζητήσεις γύρω από την αξία του νησιού, τη στρατηγική σημασία και τη σκοπιμότητα της αγοράς του.
Το ενδιαφέρον του Τραμπ για τη Γροιλανδία δεν είναι χωρίς προηγούμενο. Το 1946, ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν είχε προσφέρει 100 εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό – που ισοδυναμεί με 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα – για να αγοράσει την Γροιλανδία αλλά οι Δανοί και οι Γροιλανδοί την απέρριψαν.
Ωστόσο, οι σύγχρονες εκτιμήσεις δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Ο ορυκτός πλούτος της Γροιλανδίας, συμπεριλαμβανομένων των σπάνιων γαιών, του χαλκού και του κοβαλτίου, σε συνδυασμό με τη στρατηγική της θέση στην Αρκτική, τοποθετεί την τρέχουσα αποτίμησή της σε επίπεδα που ξεκινούν από τα 230 εκατομμύρια δολάρια (με βάση την τιμή της Αλάσκας του 1867) έως και πάνω από 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αν στην εκτίμησή αυτή, συμπεριληφθούν και οι υποδομές και η οικονομική ολοκλήρωση, το συνολικό κόστος για την απόκτηση της Γροιλανδίας μπορεί να φτάσει στα 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Επιπλέον, οι αποζημιώσεις των 57.000 κατοίκων της Γροιλανδίας για μια τέτοια μετάβαση μπορεί να προσθέσει άλλα 5,7 έως 57 δισεκατομμύρια δολάρια στο συνολικό ποσό, ανάλογα με τα προγράμματα πληρωμών.
Η στρατηγική σημασία της Γροιλανδίας
Ο Τραμπ εστίασε ιδιαίτερα στη στρατηγική αξία της Γροιλανδίας, υπογραμμίζοντας τον κομβικό ρόλο της στις εμπορικές οδούς της Αρκτικής και την εγγύτητά της με τους γεωπολιτικούς αντιπάλους των ΗΠΑ Ρωσία και την Κίνα.
Ωστόσο, οι ηγέτες της Γροιλανδίας και της Δανίας έχουν απορρίψει κατηγορηματικά την ιδέα. Ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας Μούτε Έγκεντε δήλωσε: “Η Γροιλανδία ανήκει στον λαό της Γροιλανδίας. Είναι δική μας δουλειά να διαμορφώσουμε το μέλλον μας”, ενώ η Δανή πρωθυπουργός Πέτε Φρεντερικσέν τόνισε τον σεβασμό της για την αυτονομία του νησιού.
Η απόκτηση της Γροιλανδίας θα απαιτούσε την εξεύρεση ειδικών όρων για να υπερκερασθούν οι δυσκολίες της διεθνούς νομοθεσίας που δίνει προτεραιότητα στην αυτοδιάθεση, την έγκριση της Γροιλανδίας και της Δανίας και μια ισχυρή διαδικασία διαπραγμάτευσης συνθήκης.
Αν και το όραμα του Ντ. Τραμπ μπορεί να παραμείνει ένα φιλόδοξο όνειρο, η σημασία της Γροιλανδίας ως νησιού πλούσιου σε πόρους και με ιδιαίτερη στρατηγική θέση υπογραμμίζει την αυξανόμενη σημασία του στην παγκόσμια σκηνή. Είτε για τα ορυκτά της είτε για τη θέση της στο εμπόριο της Αρκτικής, η Γροιλανδία είναι πόλος έλξης αλλά το μέλλον της παραμένει σταθερά στα χέρια του λαού της.
Με πληροφορίες από Business Today