Νέα έρευνα διαπιστώνει ότι όσοι φροντίζουν συγγενείς με Αλτσχάιμερ έχουν χειρότερη υγεία και αυξημένη κυτταρική γήρανση.
Η επιβάρυνση των ατόμων που φροντίζουν συγγενείς με Αλτσχάιμερ δεν είναι μόνο ψυχολογικό, αλλά μπορεί και να επιταχύνει τη γήρανση των κυττάρων του φροντιστή.
Σε μια εποχή που ένας στους εννέα ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω στις ΗΠΑ ζει με Αλτσχάιμερ ή άλλη, σχετική μορφή άνοιας, το άγχος των φροντιστών αναδεικνύεται από μόνο του ως πρόβλημα υγείας.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ο/η φροντιστής, αν είναι ο/η σύζυγος, μπορεί να μοιράζεται το ίδιο κρεβάτι ή δωμάτιο με τον άνθρωπο που ζει με Αλτσχάιμερ. Αυτό μπορεί, για παράδειγμα, να έχει ως συνέπεια να χάνει πολύ ύπνο. Σε άλλη περίπτωση, μία κόρη μπορεί να έχει να φροντίσει τόσο τα παιδιά της όσο και τον ηλικιωμένο γονιό της. Υπάρχουν πολλές επιπτώσεις στην υγεία από παράγοντες όπως το άγχος, η έλλειψη ύπνου και η έλλειψη χρόνου για την προσωπική φροντίδα, όπως η διατροφή και η άσκηση.
Σε πρόσφατη μελέτη τους στο Alzheimer’s & Dementia, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι φροντιστές που ανέφεραν περισσότερο αντιληπτό άγχος είχαν μετρήσιμα χειρότερη ψυχολογική υγεία, καθώς και μικρότερα τελομερή, δομές επαναλαμβανόμενων αλληλουχιών DNA και πρωτεϊνών που προστατεύουν τα άκρα των ανθρώπινων χρωμοσωμάτων. Επειδή τα τελομερή είναι γνωστό ότι μικραίνουν με το άγχος και την ηλικία, θεωρούνται βιοδείκτες για τη βιολογική γήρανση, καθώς και για τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Το άγχος, από την πλευρά του, μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Μπορεί να αυξήσει το φορτίο στο καρδιαγγειακό σύστημα. Μπορεί να αυξήσει το σάκχαρο στο αίμα, να διαταράξει τον ύπνο και να μειώσει την ανοσολογική απόκριση ενός ατόμου. Το σώμα βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση «μάχης ή φυγής» και δεν έχει χρόνο να φροντίσει τον εαυτό του. Αυτό το είδος χρόνιου στρες έχει συνδεθεί με ταχύτερη βιολογική γήρανση και σε άλλους κινδύνους για την υγεία.
«Αν καταπονήσετε οτιδήποτε, θα φθαρεί, είτε πρόκειται για ένα λαστιχάκι είτε για το αγαπημένο σας τζιν. Τα κύτταρά μας παθαίνουν το ίδιο», επισημαίνουν οι ερευνητές.
«Αν πρέπει να φροντίζετε συνεχώς ένα αγαπημένο σας πρόσωπο με άνοια, μπορεί να μην έχετε χρόνο να ασκείστε καθημερινά. Ή μπορεί να μην έχετε χρόνο να επισκεφθείτε μια ομάδα υποστήριξης. Έτσι, ένα βήμα στην έρευνά μας είναι να βρούμε αυτές τις φυσιολογικές οδούς, αλλά ένα άλλο είναι να βρούμε πιο δημιουργικούς τρόπους για να παρέχουμε υποστήριξη στους φροντιστές, ώστε να έχουν χρόνο να αντιμετωπίσουν αυτούς τους παράγοντες στρες, να βρουν τρόπους να κάνουν διαλογισμό ή ό,τι άλλο χρειάζονται για να μειώσουν αυτό το στρες και να διακόψουν αυτές τις οδούς», επισημαίνει η Brittany Butts, επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Νοσηλευτικής Woodruff του Πανεπιστημίου Emory.
Επιπλέον, όπως επισημαίνει, «όσο πιο δύσκολο είναι για κάποιον να έχει πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη ή πόρους, τόσο μεγαλύτερο μπορεί να είναι το βάρος της υγειονομικής περίθαλψης». «Αν το κάνετε μόνοι σας ή δεν λαμβάνετε τη σωστή θεραπεία, αυτό μπορεί να επιδεινώσει το στρες και ίσως τον μακροπρόθεσμο καρδιαγγειακό κίνδυνο», υπογραμμίζει.
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Νέα βακτηριακή θεραπεία καταστρέφει τον καρκίνο χωρίς τη βοήθεια του ανοσοποιητικού
Η ανεξάρτητη διαβίωση για τα Άτομα με Αναπηρία είναι ανθρώπινο δικαίωμα και όχι πολυτέλεια
Διάσειση εγκεφάλου: Εξετάσεις αίματος μπορεί να δείχνουν πόσο σοβαρή είναι
