Οικουμενική Γλώσσα
Σουρεαλιστική κωμωδία με απαράμιλλη φαντασία και ανατρεπτικό χιούμορ, η οποία, στα χνάρια του σινεμά του Ρόι Άντερσον και του Άκι Καουρισμάκι, σατιρίζει απολαυστικά τον παραλογισμό της καθημερινότητας. | Powered by Uber.
Χώρα με πλουσιότατα αποθέματα πρώτων υλών, εξελιγμένη οικονομία και αναπτυγμένη κοινωνική πολιτική, ο Καναδάς των 37 εκατομμυρίων κατοίκων έχει ανοίξει την όρεξη του Ντόναλντ Τραμπ να τον “οικειοποιηθεί” ως 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Έλα όμως που τον έχει ήδη προλάβει ο Μάθιου Ράνκιν, σκηνοθέτης της βραβευμένης στο Φεστιβάλ Βερολίνου παλαβής πολιτικής φαντασίας “The 20th Century” (2019). Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του 45χρονου Καναδού εκτυλίσσεται στη γενέτειρά του, την πρωτεύουσα της πολιτείας της Μανιτόμπα Γουίνιπεγκ, όπου όλοι μιλούν φαρσί. Στην ίδια γλώσσα, μάλιστα, είναι και όλες οι επιγραφές, τα σήματα και οι υπαίθριες διαφημίσεις, λες και το Ιράν κατέκτησε σε άγνωστο χρόνο τη βορειότερη χώρα της αμερικανικής ηπείρου. Αν προσθέσει μάλιστα κανείς και τα ρούχα των κατοίκων ή τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν, αυτό έχει γίνει ήδη από τη δεκαετία του ’80!
Η οργιαστική αυθαιρεσία του Ράνκιν μάς μεταφέρει σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν όπου γαλοπούλες κυκλοφορούν στο χιόνι, πινακίδες απαγορεύουν το χασομέρι (για περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα), ένα φιλανθρωπικό μπίνγκο διοργανώνεται ώστε μια γυναίκα που κλαίει ασταμάτητα να κερδίσει τα χαρτομάντιλα ενός χρόνου και τα highlights μιας ξενάγησης είναι πρώτα το σιντριβάνι ενός shopping mall που δεν βγάζει πια νερό και κατόπιν ένας ξεχασμένος σε ένα παγκάκι χαρτοφύλακας. Σ’ αυτό το Γουίνιπεγκ, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει πριν από τέσσερις δεκαετίες και όλοι συνεννοούνται… φαρσί, δυο συμμαθήτριες βρίσκουν μέσα στο πάγο ένα χαρτονόμισμα 500 ριάλ (σημερινής αξίας ενός σεντ), αλλά δεν μπορούν να το αποσπάσουν, ένας ξεναγός γνωρίζει τα παντελώς ανάξια θέας αξιοθέατα σε μια ομάδα τουριστών και ένας δημόσιος υπάλληλος από το Κεμπέκ επιστρέφει στην πόλη του για να συναντήσει έπειτα από καιρό τη μητέρα του.
Η “Οικουμενική Γλώσσα” αναζητά τον κοινό κώδικα επικοινωνίας ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές κουλτούρες, ηλικίες και κοινωνικές τάξεις. Τον ψάχνει σε έναν κόσμο ο οποίος πατά με το ένα πόδι στη μίζερη πραγματικότητα και με το άλλο στην αχαλίνωτη φαντασία, όπου οι κάθε λογής ταυτότητες “ρευστοποιούνται”. Παρ’ όλα αυτά, οι καταστάσεις, οι χαρακτήρες, η ορατή καθημερινότητα και τα κρυμμένα προσωπικά μυστικά μάς είναι όλα απολύτως αναγνωρίσιμα. Ως μια διαρκής κωμικοτραγική, παγκοσμιοποιημένη αντίφαση που μας περιβάλλει, συγχέοντας τους όρους του κοινότοπου και του σπουδαίου, της ιστορικής αναγκαιότητας και της μοιραίας σύμπτωσης, του αληθινού γεγονότος και της (αποτυχημένης) αναπαράστασής του. Κι όλα αυτά με μια ξεκαρδιστικά ανάλαφρη, σαρκαστική διάθεση που έρχεται κατευθείαν από τα γεωμετρημένα πλάνα του Ρόι (αλλά και του Γουές) Άντερσον και το λοξό χιούμορ του Καουρισμάκι, περίτεχνος συνδυασμός που χάρισε στην ταινία το βραβείο κοινού στο “Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών” στις Κάννες και τον Χρυσό Αλέξανδρο του τμήματος “Film Forward” στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Καναδάς. 2024. Διάρκεια: 89΄. Διανομή: WEIRD WAVE
Περισσότερες πληροφορίες
Οικουμενική Γλώσσα
Universal Language / Une Langue Universelle
4
Οι ζωές δύο μαθητριών, ενός ξεναγού και ενός δημοσίου υπαλλήλου διασταυρώνονται στο χιονισμένο, καναδικό Γουίνιπεγκ, όπου όλοι μιλούν (και γράφουν)… φαρσί.
Διαβάστε ακόμα
Τελευταία άρθρα Σινεμά
Χιονάτη
Το κλασικό animation και το ακόμα κλασικότερο παραμύθι διασκευάζονται προβλέψιμα και ντισνεϊκά ως μια μουσικοχορευτική φαντασία με τζούρες woke και αντιτράμπ ρητορικής. | Powered by Uber.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς