Μνήμη
Βραβείο αντρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας για ένα ρεαλιστικό δράμα χαρακτήρων, το οποίο σχολιάζει δηκτικά, αλλά και μεγαλόφωνα την πλαστή εικόνα της μεσοαστικής ευτυχισμένης οικογένειας.
Σε κάθε –διαφορετική σε ύφος– ταινία του, ο Μισέλ Φράνκο (“Μετά τη Λουτσία”, “Το Χρονικό Μιας Αθωότητας”, “Η Κόρη της Απρίλ”, “Νέα Τάξη”) διερευνά τους τρόπους με τους οποίους απλοί άνθρωποι εγκλωβίζονται συστηματικά σε πολλαπλά ηθικά και ψυχολογικά αδιέξοδα: ατομικά, αλλά και κοινωνικά παγιδευμένοι είτε από προσωπικά απωθημένα πάθη είτε από βίαιες συμπεριφορές, οι οποίες ξεσπούν εναντίον τους, ωθώντας τους σε εκρηκτικές αντιδράσεις χωρίς “επιστροφή”.
Η Σίλβια είναι μια γυναίκα που έχει προλάβει να φρενάρει λίγο πριν την καταστροφή. Με τραυματική παιδική ηλικία και πρώην αλκοολική, μεγαλώνει μόνη την έφηβη κόρη της δουλεύoντας ως κοινωνική λειτουργός. Προσπαθεί συστηματικά να κρατά τις αποστάσεις της από τον έξω κόσμο (χαρακτηριστικό το πώς κλειδώνει και ξεκλειδώνει τις πόρτες του σπιτιού), δεν έχει παρέες ή κάποιο σύντροφο και βλέπει αραιά και πού μόνο την αδελφή της. Εκείνη θα την πείσει να πάει σε μια συνάντηση παλιών συμμαθητών, όπου θα γνωρίσει τον λίγο μεγαλύτερό της Σολ (βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας για τον λιτό, μα εκφραστικότατο Πίτερ Σάρσγκαρντ), ο οποίος πάσχει από πρώιμη άνοια. Με τα πολλά θα αναλάβει να τον προσέχει τα πρωινά, μόνο και μόνο για να τον αιφνιδιάσει σε μια βόλτα τους στο πάρκο, κατηγορώντας τον πως, όταν εκείνη ήταν 12 χρόνων, την είχε κακοποιήσει σεξουαλικά.
Είμαστε το παρελθόν μας ισχυρίζεται ο Φράνκο, μέσα από ένα ρεαλιστικό δράμα χαρακτήρων που σχολιάζει δηκτικά, αλλά και μεγαλόφωνα (κραυγαλέα μελοδραματική η σκηνή της αντιπαράθεσης της Σίλβια με τη μητέρα της) την πλαστή εικόνα της μεσοαστικής ευτυχισμένης οικογένειας. Μόνο που αυτό το παρελθόν, ως πάντα παρούσα ανάμνηση ή ως βαθιά απωθημένη μνήμη, δεν είναι πάντα συνώνυμο της αλήθειας. Δεμένο συχνά με συναισθηματικά τραύματα, αντανακλά τη γύρω μας πραγματικότητα μέσα από παλιοκαιρισμένους, ραγισμένους και παραμορφωτικούς καθρέφτες. Χωρίς να αποφεύγει εντελώς τις βολικές λύσεις, ο 45χρονος Μεξικανός σκηνοθέτης τούς γυαλίζει και τους επανατοποθετεί με απλές, μα καίριες κινήσεις απέναντί της, αποκαλύπτοντάς μας το τρομακτικό είδωλό της.
ΗΠΑ, Μεξικό. 2023. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: ΣΠΕΝΤΖΟΣ FILM
Περισσότερες πληροφορίες
Μνήμη
Η Σίλβια είναι κοινωνική λειτουργός και μητέρα μιας έφηβης και ο Σολ ένας άντρας που πάσχει από πρώιμη άνοια. Η συνάντησή τους θα αναμοχλεύσει στη Σίλβια μνήμες από το κοινό σχολικό παρελθόν τους, το οποίο εκείνη προσπαθεί απεγνωσμένα να αφήσει πίσω.
Διαβάστε ακόμα
Τελευταία άρθρα Σινεμά
Νυχτερινός Εκφωνητής
Ανάλαφρος, νοσταλγικός και αυτοαναφορικός, ο Χαραλαμπίδης διαστέλλει μια τρυφερή ιδέα και στέλνει ένα ερωτικό, όσο και φλύαρο, κινηματογραφικό γράμμα στη νυχτερινή Αθήνα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς