«Μην το κάνετε όπως η Ολλανδία» λέει η κυβέρνηση και προτάσσει την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας
Τα τεκταινόμενα στην πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης είναι αποθαρρυντικά ως προς τους πολιτικούς πειραματισμούς, λένε κυβερνητικά στελέχη
Η εν εξελίξει πολιτική κρίση στην Ολλανδία με την αποχώρηση του κόμματος του ακροδεξιού Χερτ Βίλντερς από τον κυβερνητικό συνασπισμό και την παραίτηση του πρωθυπουργού Ντικ Σοοφ λειτουργεί ως παράδειγμα για την κυβέρνηση, υπέρ του επιχειρήματος της πολιτικής σταθερότητας. Με δεδομένο το πολιτικό rebound της Νέας Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις, κυβερνητικά στελέχη επισημαίνουν ότι τα τεκταινόμενα στην πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης είναι αποθαρρυντικά ως προς τους πολιτικούς πειραματισμούς.
Μπορεί οι εκλογές να αργούν ακόμα και να προγραμματίζονται για το 2027, σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση όμως ήδη σπεύσει να θέσει τα διλήμματα για τους πολίτες. Άλλωστε, προ ημερών και από βήματος υπουργικού συμβουλίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε ατζέντα με ορίζοντα το 2030, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να εργαστεί με μακροπρόθεσμη στοχοθεσία και φωτογραφίζοντας εν τοις πράγμασι τη βούλησή του για μια τρίτη τετραετία με τη ΝΔ και τον ίδιον στο τιμόνι της χώρας.
Όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, οι εξελίξεις αποτελούν υπενθύμιση της σημασίας της πολιτικής σταθερότητας, ειδικά σε μία κρίσιμη οικονομική και γεωπολιτική συγκυρία για την ΕΕ, μιας ακόμα και χώρες με μακρά παράδοση στη διακομματική συνεργασία δυσκολεύονται να σχηματίσουν σταθερές πολυκομματικές κυβερνήσεις.
«Αν στην Ολλανδία δεν μπορεί να στεριώσει μια ετερόκλητη κυβέρνηση για πάνω από έναν χρόνο, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί στην Ελλάδα που δεν έχουμε και κουλτούρα συνεργασιών με ελάχιστες εξαιρέσεις», επισημαίνει κεντρική κυβερνητική πηγή. Σημειωτέον, ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει παρεκκλίνει ποτέ από τη στρατηγική και το αφήγημα της αυτοδυναμίας της ΝΔ και στην τρίτη τετραετία που διεκδικεί.
Στην κυβέρνηση στέκονται και στο γεγονός ότι η κρίση στη Χάγη είναι αποτέλεσμα διαφωνιών γύρω από το μεταναστευτικό, κάτι που σύμφωνα με την ίδια ανάλυση υπενθυμίζει επίσης τις προκλήσεις που προκύπτουν, όταν καλούνταν να συνεννοηθούν πολλά κόμματα που μπορεί να έχουν διαφορετικές επιδιώξεις, ειδικά όταν πρόκειται για δυσεπίλυτα ζητήματα ή σε περιπτώσεις όπου απαιτείται η άμεση λήψη αποφάσεων. Και ο κ. Μητσοτάκης, άλλωστε, έχει διερωτηθεί ρητορικά το προηγούμενο διάστημα τι θα έπρεπε να συμβεί σε περιπτώσεις εθνικών κρίσεων, εφόσον έπρεπε να διαβουλευτεί και με άλλους κυβερνητικούς εταίρους για τις δέουσες αποφάσεις.
-