Κινηματογραφική βδομάδα με τα μάτια στραμμένα στις Κάννες που δυστυχώς πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων — βλέπε Κέιτ Μπλάνσετ και Ομάρ Σι — έχουν επιβάλει σιγή νεκροταφείου για το παλαιστινιακό ζήτημα. Το φεστιβάλ ρίχνει αυλαία το Σάββατο και ευελπιστούμε να δούμε λίγο φως στον ορίζοντα, αλλιώς θα μιλάμε για το πιο πολιτικό φεστιβάλ, μετά από εκείνο της εμφάνισης Ζελένσκι, με την αρνητική έννοια όμως.
Παλαιστίνη παντού… – Έτσι σπάνε τα πρωτόκολλα λογοκρισίας
Αυτή η βδομάδα, από άποψη διανομής, κυριολεκτικά έχει δυο ταινίες που ακόμα και αυτές κυμαίνονται λίγο πάνω από τη μετριότητα, «Το Μυστικό της Μαύρης Βαλίτσας» και «Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ». Όμως, οι ευκαιρίες για καλό κινηματογράφο είναι πολλές αφού έχουν ανοίξει τα θερινά που προβάλλουν κλασικές επανεκδόσεις και μπορείτε να επισκεφθείτε την σχετική ιστοσελίδα και επιπλέον ξεκινάει και το αγαπημένο μας ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ, στον κινηματογράφο ΑΣΤΥ, από σήμερα 23 Μάη μέχρι τις 19 Ιούνη με πολλές καλές ταινίες των Ινγκμαρ Μπέργκμαν, Ναγκίσα Οσιμα, Βιμ Βέντερς, Μάριο Μονιτσέλι, Λουίς Μπουνιουέλ, Ορσον Ουέλς, Τζόναθαν Γκλέιζερ, Αλφρεντ Χίτσκοκ, Σάρλοτ Γουέλς, Τζόελ και Ιθαν Κοέν, Ζακ Τατί, Ιλντικο Ενιέντι, Μαρσέλ Καρνέ, Λάζλο Νέμες, Ρόι Αντερσον, Αμπντελατίφ Κεσίς, Ρομπέρ Μπρεσόν, Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, Ακίρα Κουροσάβα, Πάμπλο Λαραΐν και Πατρίσιο Γκουσμάν. Περισσότερες πληροφορίες στην επίσημη σελίδα του κινηματογράφου. Επίσης, τη Δευτέρα 27 Μάη ξεκινάει και το 8ο Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας — FeCHA, που θα μας κρατήσει συντροφιά με πρόσφατες ταινίες των ισπανόφωνων χωρών μέχρι και τις 5 Ιούνη στους κινηματογράφους «Ελληνίς Cinemax Europa Cinemas», «Αελλώ Cinemax», ενώ προβολές θα φιλοξενήσουν το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας και η Ελληνοαμερικανική Ενωση. Περισσότερες πληροφορίες…
Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας – FeCHA: 27 Μάη ως 5 Ιούνη οι προβολές των ταινιών
Ο κινηματογράφος «STUDIO new star art cinema» επίσης φιλοξενεί στο πρόγραμμά του υπέροχες επανεκδόσεις των Ναγκίσα Οσίμα, Κιμ Κι — Ντουκ, Ρομάν Γκουπίλ, Βιτόριο Ντε Σίκα και Μικελάντζελο Αντονιόνι.
Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος της εισαγωγής. Το γυναικείο συγκρότημα Maustetytοt, που μας μάγεψε στα «Πεσμένα Φύλλα» του Ακι Καουρισμάκι, έρχεται στην Αθήνα για μια συναυλία την Παρασκευή 31 Μάη στο «GAZARTE Ground Stage». Δυο λόγια για τις Φινλανδές αντιστάρ. Maustetytοt στα φινλανδικά σημαίνει Spice Girls και οι ίδιες δηλώνουν εθισμένες στο διάβασμα εφημερίδων και όχι στα σόσιαλ μίντια και ασχολούνται με «δύσκολα» θέματα, όπως ο αλκοολισμός, η βία, οι ψυχικές ασθένειες και ο πόλεμος. Ο τίτλος του τρίτου τους άλμπουμ, «Maailman onnellisin kansa» («Happiest Nation in the World») ειρωνεύεται την ταμπέλα που εδώ και αρκετά χρόνια αποδίδουν στους Φινλανδούς οι μετρήσεις των Ηνωμένων Εθνών για τους «πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον πλανήτη».
Οι «Φανταστικοί Φίλοι», του Τζον Κρασίνσκι, είναι τρυφεροί και μας δείχνουν ότι σε όλες τις ηλικίες κρύβουμε μέσα μας την παιδική αθωότητα, όμως δεν καταφέραμε να βρούμε σε ποια ηλικία πραγματικά απευθύνονται. Είναι μια παιδική ταινία που δεν είναι παιδική γιατί πρωταγωνιστεί μια έφηβη και δεν απευθύνεται σε καμία περίπτωση σε ενήλικες. Αυτό που το Χόλιγουντ θέλει να πιάσει όλες τις ηλικίες δεν είναι τόσο απλό τελικά. Στο «Λυσάρι της Ζωής», του Μισέλ Γκοντρί, παρακολουθούμε έναν σκηνοθέτη να κλέβει το υλικό της ταινίας του από τους παραγωγούς της και πηγαίνει κάπου κρυφά να την τελειώσει, όταν κινδυνεύει να μην έχει τον πρώτο λόγο στη μορφή που θα πάρει. Εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια προβλήματα γιατί οι σκηνοθέτες δεν έχουν καμία χρηματοδότηση για τις ταινίες τους, οπότε δεν συμπάσχουμε, αλλά ακόμα κι αν είχαμε χρηματοδότηση, τέτοιες τραγελαφικές καταστάσεις που μας δείχνει ο σκηνοθέτης τραβηγμένες από τα μαλλιά δεν θα μπορούσαμε να τις φανταστούμε. Οσο για τα «Κρυμμένα Μυστικά», του Ανταμ Κούπερ, με πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου, προβληματιζόμαστε ιδιαίτερα γιατί η εταιρεία διανομής δεν έκανε μια δημοσιογραφική ή έστω μια online προβολή για μας τους πτωχούς κριτικούς, όμως θα προβάλει την ταινία στα σινεμά… Τα «Κενά Αέρος», του Χάφστιν Γκούναρ Σίγκουρσον, που πραγματεύονται τη φοβία ορισμένων ανθρώπων για το αεροπλάνο, δυστυχώς δεν διαθέτουν ούτε ολοκληρωμένο σενάριο ούτε δουλεμένους χαρακτήρες και ενώ μιλάνε για ένα σημαντικό ζήτημα δεν καταφέρνουν ούτε καν να μας ευαισθητοποιήσουν…