Στις μεγάλες και αντικρουόμενες, κατά τον ίδιο, δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ο διοικητής της Fed Τζερόμ Πάουελ επιλέγοντας τι θα πει στην ομιλία του στο ετήσιο συμπόσιο της τράπεζας στο Τζάκσον Χολ, αναφέρεται ο διάσημος οικονομολόγος Μοχάμεντ Ελ Εριάν, σε άρθρο του στο Yahoo News.
Σύμφωνα με τον Ελ Εριάν, η καλύτερη προσέγγιση για τον Πάουελ θα ήταν να επικεντρωθεί σε ζητήματα ευρύτερης στρατηγικής, αντλώντας διδάγματα από την ταραχώδη θητεία του και προετοιμάζοντας το έδαφος για την τακτική αναθεώρηση του πλαισίου νομισματικής πολιτικής της Fed. Ωστόσο, μια τέτοια προσέγγιση θα ερχόταν σε αντίθεση με τη συνήθη τακτική που προτιμά, της στάσης περί άμεσης εξάρτησης από τα οικονομικά δεδομένα, η οποία όμως κατά τον Ελ Εριάν ενέχει τον κίνδυνο σήμερα να επιτείνει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει τόσο ο ίδιος όσο και ο θεσμός του οποίου ηγείται.
Οι προκλήσεις αυτές είναι σημαντικές και πολύπλοκες, υπογραμμίζει ο Ελ Εριάν. Εδώ και τέσσερα χρόνια ο πληθωρισμός παραμένει επίμονα πάνω από το στόχο της Fed για 2% και τα τελευταία στοιχεία υποδηλώνουν ότι επί του παρόντος ενδέχεται να αυξάνεται εκ νέου. Ταυτόχρονα, όλο και περισσότερα στοιχεία υποδηλώνουν επίσης μια αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας, υπονομεύοντας άμεσα τον δεύτερο πυλώνα της διπλής εντολής της Fed.
Πέρα από αυτά τα οικονομικά σημάδια, ο Πάουελ και η Fed αντιμετωπίζουν παράλληλα και αυξανόμενη πολιτική πίεση, με κίνδυνο να υπονομευθεί η ζωτικής σημασίας πολιτική ανεξαρτησία της ισχυρότερης κεντρικής τράπεζας στον κόσμο. Επιπλέον, το επικοινωνιακό στυλ του Πάουελ έχει θεωρηθεί συχνά ότι προκαλεί σύγχυση και μπερδεύει, γεγονός που ενισχύει τη μεταβλητότητα στις αγορές αντί να την περιορίζει, σημειώνει ο οικονομολόγος.
Για τον Ελ Εριάν, η πρόσφατη διαφωνία δύο στελεχών της Fed σε απόφαση νομισματικής πολιτικής — η πρώτη εδώ και πάνω από 30 χρόνια — δείχνει ότι ο Πάουελ ηγείται πλέον μιας σαφώς διχασμένης επιτροπής καθορισμού των επιτοκίων. Επιπλέον, ο νεοδιορισθείς αξιωματούχος Δρ. Στίβεν Μίραν αναμένεται ευρέως να είναι ιδιαίτερα επικριτικός τόσο για τις πρόσφατες ενέργειες της Fed όσο και για την ηγεσία του Πάουελ. Πάνω απ’ όλα αυτά, η έντονη φημολογία σχετικά με τον πιθανό διάδοχό του, εγείρει παραπάνω αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά του κατά το υπόλοιπο της θητείας του ως προέδρου της κεντρικής τράπεζας.
Σύμφωνα με τον Ελ Εριάν, οι διαφορετικές προσδοκίες των αγορών εντείνουν επίσης την αίσθηση αστάθειας. Ορισμένοι επενδυτές αναζητούν διευκρινίσεις για τα σχέδια του Πάουελ γύρω από τα επιτόκια τον Σεπτέμβριο αλλά και τη συνέχεια. Άλλοι όμως ψάχνουν λεπτομέρειες σχετικά με την κατάσταση της αγοράς εργασίας, το επίσημο θέμα αυτής της συνάντησης στο Τζάκσον Χολ. Μια άλλη ομάδα αναμένει με ανυπομονησία τις λεπτομέρειες του ανανεωμένου Πλαισίου Νομισματικής Πολιτικής της Fed.
Και τίποτα εξ αυτών δεν υποδηλώνει μια υπάρχει εύκολη πορεία μπροστά. Για να προσφέρει πραγματική σαφήνεια σχετικά με τα επιτόκια, ο Πάουελ θα πρέπει να εγκαταλείψει αποφασιστικά την επαναλαμβανόμενη εξάρτησή του από οικονομικά δεδομένα — μια προσέγγιση που αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από τα ίδια τα δεδομένα που ισχυρίζεται ότι ακολουθεί.
Τα στοιχεία για τον πληθωρισμό της περασμένης εβδομάδας υπογραμμίζουν αυτήν την ασάφεια: Αν και ο γενικός πληθωρισμός βάσει του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή ήταν χαμηλότερος από τις προβλέψεις, αυτό αντισταθμίστηκε από τον σημαντικά υψηλότερο πληθωρισμό του Δείκτη Τιμών Παραγωγού και την ανησυχητική αύξηση των προσδοκιών για τον πληθωρισμό που αναφέρθηκε στην έρευνα για το οικονομικό κλίμα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
Ο Πάουελ θα μπορούσε επίσης να βρεθεί σε δύσκολη θέση όσον αφορά την απασχόληση, προσθέτει ο Ελ Εριάν. Η επίμονη εστίασή του στο συνολικό ποσοστό ανεργίας, το οποίο έχει παραμείνει σταθερό σε λίγο πάνω από 4%, φαίνεται όλο και περισσότερο να βασίζεται υπερβολικά σε ένα μόνο σημείο των δεδομένων, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με πολλές άλλες ενδείξεις αποδυνάμωσης της αγοράς εργασίας. Τα σημάδια αυτά ξεπερνούν την αξιοσημείωτη έκπληξη της καθοδικής αναθεώρησης της έκθεσης για τα μισθολόγια του Ιουλίου και περιλαμβάνουν τη μειωμένη διάθεση των εταιρειών να κάνουν προσλήψεις, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν νέοι πτυχιούχοι στην εύρεση εργασίας και το γεγονός ότι επαγγελματικές ευκαιρίες εντοπίζονται σε έναν ασυνήθιστα μικρό αριθμό κλάδων.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες βάζουν τον Πάουελ σε δύσκολη θέση, την ώρα που αντιμετωπίζει και τα ενδεχόμενα νομικά ζητήματα λόγω της υπέρβασης του προϋπολογισμού που είχε για ανακατασκευές σε κτίρια της Fed. Με βάση τις τελευταίες ενδείξεις, ο Πάουελ πιθανότατα θα ήθελε να διατηρήσει τη μέγιστη ευελιξία γύρω από τις επιλογές πολιτικής. Ωστόσο, η στρατηγική αυτή ενέχει τον κίνδυνο να αυξηθεί η πολιτική πίεση στην ανεξαρτησία της Fed και να διευρυνθούν οι διαφωνίες εντός της επιτροπής καθορισμού επιτοκίων (FOMC). Στον αντίποδα, η σηματοδότηση μιας σημαντικής μείωσης των επιτοκίων τώρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία απότομη αύξηση της κλίσης στην καμπύλη των αποδόσεων της αγοράς ομολόγων, όπως ακριβώς συνέβη πέρυσι, εκτιμά ο Ελ Εριάν.
Καταλήγοντας δε, προσθέτει ότι εν μέσω όλων αυτών, μια ήδη στενά καθορισμένη Αναθεώρηση-Πλαίσιο είναι απίθανο να κερδίσει τη στρατηγική προσοχή που χρειάζεται απεγνωσμένα, αφήνοντας άλυτα πιο σημαντικά μακροπρόθεσμα ζητήματα πολιτικής.
