Μπορεί η βαθμολογική διαφορά με την οποία φεύγει από την Ελλάδα ο Kalle Rovanpera να είναι η μικρότερη δυνατή, γιατί στη δεύτερη θέση του 70ου ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις τερμάτισε ο Elfyn Evans, βασικός του διώκτης στην μάχη του τίτλου, ο οποίος ήταν δεύτερος και στην Wοlf Power Stage όμως αυτό συνιστά ένα μεγαλειώδες 1-2 της Toyota.
Αφετέρου δε, όσο μικρή και να είναι η επέκταση της συνολικής διαφοράς που έχει ο Φινλανδός από τον Evans στην συνολική φετινή βαθμολογία, δεν πάυει να είναι αύξηση. Πλέον με 200 βαθμούς έναντι των 167 στους οποίους ανέβηκε ο Evans, η διαφορά των δύο ξεπερνά και το ψυχολογικό όριο του ενός αγώνα.
Συνεπώς είναι νίκη τίτλου!
Υψηλά νοήματα θα μου πειτε, αλλά αν εξετάσει κανείς το μακελειό του φετινού ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις ο τρόπος διαχείρισης του Φινλανδού για να μπορεί τώρα να πανηγυρίσει μια νίκη, είναι αφενός αξιοθαύμαστος, αφετέρου ενδεικτικός της ποιότητας του νεότερου πρωταθλητή στην ιστορία των ράλι.
Ενδεικτικός του αδιανόητου ταλέντου του είναι επίσης ο τρόπος με τονοποίο οδήγησε στην Power Stage. Ο Rovanpera δεν την χρειαζόταν για να είμαστε ειλικρινείς, την νίκη στην τελευταία ειδική του 70ου ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις. Την πήρε όμως και το έκανε με πολύ στυλ και ταχύτητα. Χάριζοντας στους χιλιάδες Έλληνες που τον απόλαυσαν απο κοντά αριστουργηματική οδήγηση ενός παιδιού που γράφεται στην ιστορία ως ο νικητής του επετειακού “Ράλι των Θεών”.
Μάχη μέχρι τέλους
Με τον Rovanpera να έχει εξασφαλίσει δύο λεπτά διαφοράς, το τελευταίο σκέλος περιστράφηκε γύρω από την μάχη για την δεύτερη θέση μεταξύ του Dani Sordo που την κατείχε το βράδυ του Σαββάτου και του Elfyn Evans που την ήθελε από πριν ξεκινήσει ο αγώνας.
Και τελικά τα κατάφερε ο Βρετανός της Toyota γιατί ήταν παντού δεύτερος, πίσω από τον Rovanpera. Όλη την Κυριακή στόχος του Evans ήταν να καταφέρει αυτή τη δεύτερη θέση. Το Σάββατο ολοκλήρωσε τρίτος σε απόσταση βολής από τον Dani Sordo και οι δύο τους έφτασαν μέχρι την Power Stage με διαφορά που δεν ήταν αρκετή να κάνει τον έναν να το πιστέψει ή τον άλλον να το ξεχάσει.
Εκεί όμως παρά την προσάθεια του Sordo η οδήγηση του Evans ήταν εξειρετική και αυτή που έπρεπε για να πετύχει το αποτέλεσμα που ζητούσε. Αποτέλεσμα που τελικά συγκίνησε ακόμη και τον iceman Kaj Lindstrom, ο οποίος όλο το Σαββατοκύριακο αντικαθιστούσε τον Jari Matti Latvala, λόγω των (νικηφόρων) υποχρεώσεων εκείνου στο Rally Hokaido.
Ο Dani Sordo αξίζει τα συγχαρητήρια της τρίτης θέσης αλλά και της ψυχραιμίας που δείχνει κανείς όταν είναι σε αδιέξοδο. Ήταν δεύτερος και γνώριζε πως ήταν ο μοναδικό που θα μπορούσε να προσφέρει πολλούς βαθμούς στην Hyundai του Cyril Abiteboul. Άρα δεν μπορούσε να ρισκάρει και πάρα πολλά για να κυνηγήσει το κάπως πιο προσωπικό “όνειρο” της Power Stage.
Δεν είχε επιλογές και μεταξύ μας δεν είχε και το κατάλληλο “όπλο” για αυτή τη μάχη γιατί οι επιλογές των ελαστικών τις δύο ημέρες τον είχαν φέρει να έχει διαθέσιμα μόνο τα όχι αποδοτικά, σκληρά Pirelli.
Από εκεί και πίσω την Κυριακή δεν άλλαξε κάτι. Ο Ott Tanak με το Ford Puma Rally1 ολοκλήρωσε τέταρτος έναν από τους πιο περίεργους αγώνες στην καριέρα του. Την Παρασκευή έφτασε στο χείλος της εγκατάλειψης με την χαλασμένη αντλία νερού του Puma. Την επιδιόρθωσε, αποδεικνύοντας τις γνώσεις του και ως μηχανικός και το Σάββατο το βράδυ, εκμεταλλευόμενος, όλες τις αναποδιές των αντιπάλων είχε ήδη ανέβει τέταρτος.
Ακολούθησαν ο Esapekka Lappi για την Hyundai και ο Takamoto Katsuta για την Toyota, χωρίς ωστόσο να δίνει βαθμούς στην ομάδα, όπως ισχύει εν πολλοίς φέτος για τον Ιάπωνα.
WRC2 με αγωνία και θέαμα
Η “ζωντάνια” του φετινού Ακρόπολις δεν είχε τελειωμό και αυτό συνετέλεσε στο να είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες φετινούς αγώνες, καθώς και ένας συνολικά σπουδαίος αγώνας, καλύτερος ίσως από τους δύο προηγούμενους μετά την επιστροφή του στο WRC το 2021.
Αυτό γιατί εκτός όλων όσα συνέβησαν στην κορυφαία κατηγορία, τα απρόοπτα, τα προβλήματα και οι ανατροπές υπήρξαν σε μεγάλο βαθμό και στις άλλες δύο χαμηλότερες κατηγορίες.
Στην WRC2 για παράδειγμα, το Σάββατο ο Andreas Mikkelsen έφτασε στο service park της Λαμίας ως πρωτοπόρος στην κατηγορία. Μπορεί να μην ακούγεται σπουδαίο γιατί ο Mikkelsen είναι πέραν πάσης αμφιβολίας οδηγός που μπορεί να κερδίσει πρωταθλητές με το κατάλληλο αυτοκίνητο, αλλά είναι άκρως εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς πως ο Νορβηγός το πρωί του Σαββάτου ξεκίνησε το δεύτερο σκέλος με διαφορά μεγαλύτερη από ενάμισι λεπτό από την κορυφή.
Την Κυριακή το πρωί το σενάριο αυτό περιλάμβανε ένα ακόμη twist. Οι οργανωτές άλλαξαν τον τυπικό χρόνο που είχαν δώσει για την 10η ειδική, η οποία είχε διακοπεί προς στιγμήν και του έδωσαν αργότερο χρόνο με αποτέλεσμα να χάσει την πρωτοπορία και να ξεκινά πλέον δεύτερος.
Όμως είπαμε ο Mikkelsen είναι ένας γρήγορος οδηγός και τα 12 δευτερόλεπτα που απείχε από τον Greensmith καλύφθηκαν εντυπωσιακά γρήγορα. Στην πρώτη ειδική της Κυριακής η διαφορά έπεσε στο ένα δευτερόλεπτο και στην επόμενη ο Mikkelsen ήταν ξανά πρωτοπόρος αυτή τη φορά έχοντας αφήσει πίσω του τον Greensmith για 7,7 δευτερόλεπτα.
Πίσω τους ολοκλήρωσε τρίτος ο Yoahn Rossel με το Citroen C3 Rally2, ο οποίος νωρίτερα είχε περάσει και από την κορυφή του αγώνα, ενώ ακολούθησε ο Adrien Fourmaux με το Fiesta της M-Sport και ο Gregoire Munster με το άλλο Fiesta της M-Sport, ο οποίος παράλληλα είχε να χαρεί για το γεγονός πως στο Ράλι Χιλής θα συμμετέχει στην Rally1 κατηγορία με το Ford Puma του Jourdan Serderidis.
Εδώ μπορείς να βρεις τα τελικά αποτελέσματα του αγώνα.
Αναλυτικά εδώ οι βαθμολογίες του WRC σε οδηγούς και κατασκευαστές