Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια, μια γυναίκα υποψήφια για τον Λευκό Οίκο απέτυχε να εκλεγεί επικεφαλής της ηγετικής δύναμης στον κόσμο έπειτα από μια προεκλογική εκστρατεία στην οποία το ζήτημα του φύλου ήταν κεντρικό στοιχείο.
Σε αντίθεση με την Κλαούντια Σέινμπαουμ που εξελέγη στο Μεξικό ως η πρώτη Βορειοαμερικανή πρόεδρος πριν από μερικές εβδομάδες, η Κάμαλα Χάρις όπως και η Χίλαρι Κλίντον το 2016, σκόνταψαν σε αυτό ακριβώς: το φύλο τους.
Κάνοντας εκστρατεία υπέρ της Καμάλα Χάρις, η πρώην υπουργός Εξωτερικών Κλίντον κάλεσε τους Αμερικανούς να σπάσουν επιτέλους “το υψηλότερο, το πιο δύσκολο από τα γυάλινα ταβάνια” εκλέγοντας την υποψήφια των Δημοκρατικών. Μάταια όμως.
Αν αυτές οι ήττες οφείλονται προφανώς στην προσωπικότητα και τη δημοτικότητα του αντιπάλου τους, του Ντόναλντ Τραμπ και στις δύο περιπτώσεις, για πολλούς παρατηρητές το ζήτημα του μισογυνισμού στην αμερικανική κοινωνία είναι επίσης ένας παράγοντας.
Γιατί η Κάμαλα Χάρις και ο Ντόναλντ Τραμπ έχουν επιδείξει ξεκάθαρα εντελώς αντίθετη οπτική για την κατάσταση των γυναικών και τα δικαιώματά τους.
Ο Ρεπουμπλικανός βασίστηκε στην πραγματικότητα σε κώδικες αρρενωπότητας και ολόκληρη η εκστρατεία του ήταν πλημμυρισμένη με προσβλητικά ή περιφρονητικά σχόλια προς τις γυναίκες, που προέρχονταν από τον ίδιο ή τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης του.
Ήταν γεμάτος επαίνους για ισχυρούς ηγέτες, περιβαλλόταν από πρωταθλητές μαχητικών αθλημάτων και πάνω από όλα προσπάθησε να προβάλει μια εικόνα δύναμης.
Παρουσιαζόταν ως “προστάτης” των γυναικών, αλλά διαβεβαίωνε ότι θα τις προστάτευε “είτε (τους) αρέσει είτε όχι”. Τάχθηκε υπέρ των κρυπτονομισμάτων και είπε ότι η αμερικανική κοινωνία έχει βυθιστεί στην “κοινωνική αφύπνιση” (“wokisme”).
Ο Ντόναλντ Τραμπ περιέγραψε επίσης την Κάμαλα Χάρις ως “διανοητικά καθυστερημένη” ή “τρελή” που, αν γινόταν πρόεδρος, θα ήταν ένα “παιχνίδι” για τους άλλους παγκόσμιους ηγέτες.
Αυτή η παραδοσιακή αντίληψη για τη θέση της γυναίκας δεν φάνηκε να απωθεί ωστόσο μέρος του γυναικείου εκλογικού σώματος.
Η ίδια η Δημοκρατική υποψήφια πρόεδρος εξάλλου δεν έκανε ανοιχτή προεκλογική εκστρατεία για το γεγονός ότι θα μπορούσε να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Βασίστηκε όμως σε μεγάλο βαθμό σε διάσημες γυναίκες όπως η Μπιγιόνσε, η Τζένιφερ Λόπεζ, η Λέιντι Γκάγκα και η Όπρα Γουίνφρεϊ θεωρώντας ότι το μήνυμά της θα άγγιζε εξίσου συντηρητικές ψηφοφόρους.
Υποστήριξε επίσης τις ελευθερίες των γυναικών, καθιστώντας ιδιαίτερα το δικαίωμα στην άμβλωση έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της εκστρατείας της. Αλλά αυτό προφανώς δεν ήταν αρκετό για να συγκεντρώσει αρκετές μετριοπαθείς συντηρητικές γυναίκες, όπως ήλπιζε.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, η πρώην Πρώτη Κυρία Μισέλ Ομπάμα κατήγγειλε σε μια φλογερή ομιλία της τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αντιμετώπιση των δύο υποψηφίων για τον Λευκό Οίκο.
“Περιμένουμε από αυτήν να είναι έξυπνη και να εκφράζεται ξεκάθαρα, να έχει ξεκάθαρες πολιτικές, να μην εκδηλώνεται ποτέ με έντονο θυμό, να αποδεικνύει ξανά και ξανά ότι βρίσκεται στη θέση της”, είπε η Μισέλ Ομπάμα στο πλήθος.
“Αλλά για τον Τραμπ, δεν περιμένουμε τίποτα απολύτως, καμία κατανόηση της πολιτικής, καμία ικανότητα να εκφέρει ένα λογικό επιχείρημα, καμία ειλικρίνεια, καμία ευπρέπεια, καμία ηθική”, κατήγγειλε η ίδια.
Σε ένα βίντεο του 2021 που επανήλθε στην επιφάνεια αυτό το καλοκαίρι, ο μελλοντικός αντιπρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ, ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς, κατηγόρησε τους κυβερνώντες Δημοκρατικούς ότι είναι ένα σωρό “δυστυχισμένες κυριούλες με γάτες” χωρίς ενδιαφέρον για το “άμεσο συμφέρον” της χώρας, αφού στερούνται απόγονων.
Η Κάμαλα Χάρις, η οποία δεν έχει βιολογικά παιδιά, μεγαλώνει τα παιδιά του συζύγου της Νταγκ Έμχοφ, τα οποία έχει αποκτήσει εκείνος από προηγούμενη σχέση του.
Τα τελευταία επτά χρόνια, σύμφωνα με το American Enterprise Institute, το ποσοστό των νεαρών ανδρών που πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν “φτάσει στα άκρα” στην προώθηση της ισότητας των φύλων έχει υπερδιπλασιαστεί.
Πηγή: ---