Ο Γιώργος Λαμπάτος μίλησε για τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσε μέχρι και πολύ πρόσφατα, πριν μιλήσει δημόσια για την καθημερινότητά του στην ανέχεια.
Ο ηθοποιός περιέγραψε στο περιοδικό «Λοιπόν» ότι η οικονομική του κατάσταση ήταν τόσο δυσμενής, που έφτασε στο σημείο να καπνίζει αποτσίγαρα από τον δρόμο.
Ο Γιώργος Λαμπάτος περιέγραψε, πιο συγκεκριμένα, ότι: «Ξέρεις τι είναι να καπνίζω ακόμα και αποτσίγαρα που βρίσκω στο δρόμο; Έπαιρνα τις γόπες και τις έβαζα στον φούρνο, όταν είχα ρεύμα για να αποστειρωθούν από τα μικρόβια, μετά έβγαζα τον καπνό από μέσα και έστριβα νέα τσιγάρα για να μπορώ να καπνίσω. Πέρασα πολύ δύσκολα, δεν είχα ούτε ένα κομμάτι ψωμί να φάω. Δεν είπα σε κανέναν τίποτα, από αξιοπρέπεια. Έπαιρνα την κιθάρα μου και με ένα κεράκι στο δωμάτιο τραγουδούσα παρέα με το σκυλάκι μου».
«Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω»
Ο ηθοποιός μοιράστηκε τις σκέψεις που έκανε να δώσει τέλος στη ζωή του και αποκάλυψε, τι ήταν αυτό που τον κράτησε στη ζωή.
«Αυτό που με κράτησε στη ζωή, όπως είπα και πιο πριν, είναι η κιθάρα μου και το ότι γράφω μουσική, αλλιώς θα είχα φουντάρει. Πέρασε από το μυαλό μου ακόμα και να αυτοκτονήσω, αν και είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου αλλά κάποια στιγμή φτάνεις σε ένα σημείο που στερεύουν οι αντοχές σου, γιατί έβλεπα την αδικία και έβρισκα συνεχώς μπροστά μου τοίχο» ανέφερε ο Γιώργος Λαμπάτος.
Η στροφή 180 μοιρών μέσα σε 5 μέρες
Μέσα σε πέντε μέρες, η ζωή του Γιώργου Λαμπάτου άλλαξε. Η ιστορία του προβλήθηκε στα περισσότερα από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης τον Ιανουάριο και άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Ο ίδιος επιβεβαίωσε στην Espresso, ότι η οικογένεια του ηθοποιού, Γιώργου Βασιλείου του παραχώρησε μια γκαρσονιέρα. Ταυτόχρονα, έχει αρχίσει να δέχεται προτάσεις για δουλειά από μουσικά μεζεδοπωλεία, μιας και παίζει κιθάρα, στα δυτικά προάστια, αλλά και από θέατρα της Αθήνας.
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η ζωή μου άλλαξε σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιο άμεσο τρόπο λόγω δημοσιότητας. Κάθε μέρα και κάποιος άλλος φύλακας άγγελος εμφανίζεται στη ζωή μου. Τελικά η ανθρωπιά δεν χάθηκε». Αυτά είναι τα λόγια του για την άμεση ανταπόκριση του κόσμου.
Μέσω Facebook το βράδυ της Δευτέρας 22 Ιανουαρίου, ο ηθοποιός ανέβασε ένα καθόλου τυχαίο τραγούδι του Νίκου Οικονομόπουλου. Το κομμάτι λέει «για κάποιο λόγο γίναν όλα» – φράση που θα μπορούσε να περιγράψει τη στροφή 180 μοιρών στη ζωή του, μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα.
Το νέο του σπίτι
Με δημοσίευμα της Espresso τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου, έγινε γνωστό πως η σύζυγος και ο γιος του αείμνηστου ηθοποιού, Γιώργου Βασιλείου, αποφάσισαν να παραχωρήσουν στον Γιώργο Λαμπάτο μια γκαρσονιέρα στην περιοχή του Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, προκειμένου να είναι πιο βιώσιμος ο χώρος που ο ίδιος ζει. Μέχρι πρόσφατα, ο άνεργος ηθοποιός ζούσε σε ένα υπόγειο 15 τμ. «Είναι αλήθεια, και νιώθω τόσο λίγος μπροστά σε αυτή τη μεγαλοψυχία όλων αυτών των ανθρώπων που δεν ξέρω πώς θα τους ξεπληρώσω» δήλωσε ο Γιώργος Λαμπάτος.
Η ζωή στο υπόγειο με 220 ευρώ τον μήνα
Ο Γιώργος Λαμπάτος αποκάλυψε τις δυσμενείς συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει τα τελευταία χρόνια και τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Ο ίδιος μίλησε στην εφημερίδα Espresso, λέγοντας αρχικά: «Πέρασε από το μυαλό μου ακόμα και να αυτοκτονήσω. Ξέρεις τι είναι να καπνίζω ακόμα και αποτσίγαρα που βρίσκω στο δρόμο; Να μην έχω πολλές φορές ένα κομμάτι ψωμί; Μου είχαν κόψει το ρεύμα για ενάμιση χρόνο. Δεν είπα σε κανέναν τίποτα, από αξιοπρέπεια. Έπαιρνα την κιθάρα μου και με ένα κεράκι στο δωμάτιο τραγουδούσα παρέα με το σκυλάκι μου. Τι να πρωτοπληρώσεις με τα 220 ευρώ που παίρνω ως επίδομα; Τώρα είναι πάλι έτοιμοι να μου κόψουν ξανά το ρεύμα».
Ο Γιώργος Λαμπάτος τόνισε πως: «Δουλειά ζητάω, όχι ελεημοσύνη. Επιβιώνω με το ΚΕΑ των 150 ευρώ το μήνα συν το επίδομα ενοικίου που είναι 70 ευρώ. Δεν έχω χτυπήσει καμία πόρτα. Ντρέπομαι και δεν αισθάνομαι καλά να μιλήσω για όλα όσα βιώνω. Το επόμενο όμως βήμα είναι είτε να ζητήσω βοήθεια από το Σπίτι του Ηθοποιού, είτε να μείνω στο δρόμο. Έφτασα στο σημείο να χάσω την αξιοπρέπειά μου και να πέσω πολύ χαμηλά. Πέρασε από το μυαλό μου να δώσω τέλος στη ζωή μου, γιατί βλέπω την αδικία και βρίσκω συνεχώς μπροστά μου τοίχο».