Αυτή την Κυριακή με το Θέμα, το εξαιρετικό βιβλίο της Μελίσας Φλέμινγκ «Μια ελπίδα πιο δυνατή απ’ τη θάλασσα»

«Τη δεύτερη φορά που σχεδόν πνίγηκε, η Ντουάα ήταν έρμαιο μιας εχθρικής θάλασσας που μόλις είχε καταπιεί τον άντρα που αγαπούσε. Κρύωνε τόσο πολύ, που δεν αισθανόταν τα πόδια της, και διψούσε τόσο, που η γλώσσα της είχε πρηστεί μες στο στόμα της. Ήταν τόσο καταβεβλημένη από τη θλίψη, που, αν δεν υπήρχαν τα δύο μικροσκοπικά μωρά κοριτσάκια στα χέρια της, μισοπεθαμένα, θα είχε αφήσει τη θάλασσα να την καταβροχθίσει. Στεριά δε φαινόταν πουθενά. Μόνο συντρίμμια από το ναυάγιο, λίγοι ακόμα επιζώντες που προσεύχονταν να σωθούν και δεκάδες τουμπανιασμένα πτώματα που επέπλεαν. Πριν από δεκατρία χρόνια, στη θέση της τεράστιας θάλασσας ήταν μια μικρή λίμνη που της είχε σχεδόν πάρει τη ζωή, αλλά τότε η οικογένειά της βρισκόταν εκεί για να τη σώσει. Ήταν έξι χρονών και ήταν η μοναδική στην οικογένεια που είχε αρνηθεί να μάθει κολύμπι. Το νερό την τρομοκρατούσε, και μόνο η θέα του τη γέμιζε φόβο».

Η προηγούμενη είναι η εναρκτήρια παράγραφος, οι πρώτες φράσεις στο ξεκίνημα ενός πολύ ιδιαίτερου, βαθιά ανθρώπινου χρονικού. Διότι αυτό είναι στην ουσία του το αφήγημα «Μια ελπίδα πιο δυνατή απ’ τη θάλασσα» της Μελίσας Φλέμινγκ: Η συγκλονιστική διήγηση μιας πραγματικής ιστορίας, μιας από τις αμέτρητες δραματικές περιπέτειες που εκτυλίχθηκαν στη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης. Αλλά, πέρα από τον πόλεμο, τις θρησκευτικές και εθνικές συγκρούσεις, η Μελίσα Φλέμινγκ εστιάζει και αναδεικνύει τα ανθρώπινα συναισθήματα. Και πάνω από όλα την ελπίδα ότι η στεριά βρίσκεται πάντα κάπου στο βάθος του ορίζοντα -ακόμη και εάν δεν διακρίνεται μέσα στο πηχτό μαύρο σκοτάδι.

Αυτή την Κυριακή το σπουδαίο αφήγημα «Μια ελπίδα πιο δυνατή απ’ τη θάλασσα» της Μελίσας Φλέμινγκ είναι στο ΘΕΜΑ.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ