Στο πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 13 Νοεμβρίου του 2011, μόλις δύο ημέρες μετά την παραίτηση Παπανδρέου, δημοφιλέστερος πολιτικός αρχηγός, μπροστά από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Αντώνη Σαμαρά, είχε καταγραφεί ο Γιώργος Καρατζαφέρης, τότε πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Σήμερα σε αρκετές μετρήσεις πρώτη καταγράφεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου – η «Ζωή των Τεμπών».
Εξι μήνες αργότερα, στις εκλογές του Μαΐου του 2012, ο Καρατζαφέρης και το κόμμα του ξεβράζονταν από το πολιτικό σκηνικό, πράγμα που προκάλεσε τη «μεγάλη έξοδο» των στελεχών του, μεταξύ άλλων και του Κυριάκου Βελόπουλου, που επίσης πρωταγωνιστεί στην «εποχή των Τεμπών»: ο ΛΑΟΣ έμεινε στο 2,9%, αφού τους ψηφοφόρους του «έκλεψε» η Χρυσή Αυγή, ένα από εμβληματικά κόμματα της εποχής των μνημονίων, που κατέληξε ωστόσο στις φυλακές ως εγκληματική οργάνωση.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, το άλλο εμβληματικό κόμμα των μνημονίων, κυβέρνησε επί τεσσεράμισι χρόνια, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα προτού ο ίδιος καταλήξει Κιγκινάτος και το κόμμα του στην έκτη θέση, κάτω και από το σχήμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που βλέπει και τα κομματικά ποσοστά της να ανεβαίνουν εντυπωσιακά από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι πάνδημες συγκεντρώσεις για την τραγωδία των Τεμπών. Θα καταφέρει η κυρία Κωνσταντοπούλου να μετεξελίξει την Πλεύση Ελευθερίας σε κόμμα των Τεμπών; Ή κάποιος άλλος θα καλύψει το κενό; H δημοσκόπηση της MRB την Παρασκευή, που της δίνει τη δεύτερη θέση μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την πρωθυπουργία, απάντησε «ίσως» – και η κυβέρνηση έχει πλέον το δίλημμα: θα ανατάξει την κατάστασή (της) ή θα βουλιάξει;
Ο ατυχήσας ΛΑΟΣ
Τον Φεβρουάριο του 2012 -11 χρόνια πριν από την τραγωδία των Τεμπών- πραγματοποιήθηκε η ψήφιση του δεύτερου μνημονίου, το οποίο ο Καρατζαφέρης που στήριζε την κυβέρνηση Παπαδήμου είχε αρνηθεί να υπερψηφίσει με το περίφημο απόφθεγμα ότι δεν θα συμφωνούσαν σε κάτι τέτοιο οι οπλαρχηγοί του 1821. Ωστόσο, αυτό δεν τον διέσωσε πολιτικά – και κατέληξε να χλευάζει από τηλεοράσεως τη Μαρία Καρυστιανού ως τη «μαντάμ με την κουπ», για να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των χρηστών του Χ.
Την περίοδο των μνημονίων οι ψηφοφόροι κατέγραφαν ως τρίτο πρόβλημα της χώρας, μετά την οικονομία και την ανεργία, τους πολιτικούς και τα κόμματα και το 2011-2012 οι Αγανακτισμένοι αλώνιζαν στην πλατεία Συντάγματος.
Σήμερα, στη μέτρηση της GPO, που πραγματοποιήθηκε «εν θερμώ», αμέσως μετά τα παλλαϊκά συλλαλητήρια της περασμένης Παρασκευής, πάνω από 2 στους 3 δήλωσαν ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση, ενώ 2 στους 3 ψηφοφόρους της Ν.Δ. είπαν για ποινικές ευθύνες πολιτικών στα Τέμπη. Η MRB κατέγραψε ως σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας μετά την ακρίβεια, την απονομή δικαιοσύνης. Επιστρέφουμε στο 2012, όταν η Ν.Δ. είχε πέσει στο 18% υπό την ηγεσία Σαμαρά ή, όπως συνέβη σε όλες τις κρίσεις που αντιμετώπισε μέχρι τώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει comeback;
Σημειώνεται ότι όλα τα κόμματα πλην της Ελληνικής Λύσης και της Πλεύσης Ελευθερίας καταγράφουν δημοσκοπικές ζημίες το τελευταίο διάστημα – μάλιστα, η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου άρχισε να χάνει ποσοστά μόλις ανακοίνωσε ότι δεν επρόκειτο να λάβει μέρος στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη που διοργανώνονται ανά την Ελλάδα, αλλά και σε πολλά σημεία του εξωτερικού με ελληνική παρουσία.
Το αυτογκόλ Ανδρουλάκη
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ασχολείται περίπου μονοθεματικά με την τραγωδία των Τεμπών μιλώντας διαρκώς στο θυμικό των ψηφοφόρων – κάτι που μέχρι στιγμής αποδίδει, καθώς η MRB την ανέδειξε στην τρίτη θέση την Παρασκευή.
Αλλωστε, η κίνηση του Νίκου Ανδρουλάκη να τη συμπεριλάβει σε εκείνους που έβαλαν την υπογραφή τους για την πρόταση δυσπιστίας, κατέστησε αυτομάτως την κυρία Κωνσταντοπούλου το επίκεντρο της συζήτησης στη Βουλή προσθέτοντάς της δημοσκοπικούς πόντους, οι οποίοι αυξήθηκαν μετά τη χυδαιότητα του βουλευτή της Ν.Δ. Δημήτρη Κυριαζίδη…
«Γίναμε… παραγιοί της Ζωής», λένε παρασκηνιακά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που βλέπουν ότι το κόμμα τους ταυτίζεται χωρίς κανένα όφελος με την Πλεύση Ελευθερίας, η πρόεδρος του οποίου επέβαλε και αρκετές σκληρές διατυπώσεις στο κείμενο της πρότασης μομφής προκειμένου να δεχτεί να συνυπογράψει.
Αλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αναφέρουν ότι συνολικά η πολιτική διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών έβαλε το κόμμα με την πλάτη στον τοίχο των δημοσκοπήσεων – χαρακτηριστική της εσωτερικής κατάστασης είναι το γεγονός ότι αρκετοί βουλευτές του απουσίαζαν από την Ολομέλεια κατά την ανακοίνωση της πρότασης δυσπιστίας από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Ανάλογη είναι η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς βλέπουν την Πλεύση Ελευθερίας να παίρνει κεφάλι απέναντι στο κόμμα τους σε αρκετές δημοσκοπήσεις, αφού δεν μπορούν να την ανταγωνιστούν στον καταγγελτικό λόγο που επιστρατεύει για την τραγωδία των Τεμπών.
Θεωρίες συνωμοσίας
Ο Κυριάκος Βελόπουλος, από την πλευρά του, επιμένει στις θεωρίες συνωμοσίας επενδύοντας στο ότι μετά την παρέλευση δύο χρόνων καμία απάντηση επί της ουσίας δεν γίνεται αποδεκτή, κυρίως από το κοινό του. Αλλωστε, είναι πλέον δεδομένο ότι με αυτές τις θεωρίες, όπως τα εξαφανισμένα βαγόνια, έφτασε δημοσκοπικά στην 3η-4η θέση, μετά τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, ούτε η κυρία Κωνσταντοπούλου ούτε ο κ. Βελόπουλος διαθέτουν το πλεονέκτημα που είχε ο Αλέξης Τσίπρας στον δρόμο προς τις κάλπες του 2015, το γεγονός ότι ήταν άφθαρτος: μπορεί η Πλεύση Ελευθερίας να μπήκε για πρώτη φορά (και μάλιστα οριακά) στη Βουλή στις δεύτερες εκλογές του 2023, όταν μέρος του εκλογικού σώματος ψήφισε πιο χαλαρά μετά το 40,79% που είχε λάβει η Ν.Δ. στις εκλογές της απλής αναλογικής, αλλά η πρόεδρος του κόμματος διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής το σκληρό καλοκαίρι του 2015, έχει δηλαδή έντονο πολιτικό παρελθόν, μέσω του οποίου απέκτησε φίλους, αλλά και πάμπολλους αντιπάλους.
Από την άλλη, ο Κυριάκος Βελόπουλος ήταν σε δημοσκοπικά χαμηλά πριν από τις συγκεντρώσεις για την τραγωδία των Τεμπών και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα παραμείνει στην 3η-4η θέση όταν θα αλλάξει η ατζέντα, καθώς η προεδρία Τραμπ προκαλεί έντονες δονήσεις σε όλο τον πλανήτη.
Σημειώνεται πάντως ότι ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο Ελληνας αντιπρόσωπός του – και αυτός είναι ένας από τους λόγους της πολεμικού χαρακτήρα αντιπαράθεσής του με την Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Οπως συνέβη και στο παρελθόν, διάφορα σενάρια που κυκλοφορούν θέλουν τη Μαρία Καρυστιανού να πολιτεύεται – μάλιστα, κάποιοι έσπευσαν να βαφτίσουν «Οξυγόνο» το κόμμα που, υποτίθεται, έχει στα σκαριά. Σημειώνεται ωστόσο ότι παρόμοια σενάρια είχαν κυκλοφορήσει και πριν από τις ευρωεκλογές και διαψεύστηκαν από την ίδια τη ζωή – ενώ κάποια στελέχη της Ν.Δ. είχαν σπεύσει να τα υιοθετήσουν χωρίς να ανακληθούν στην τάξη.
Η μόνη πολιτικός που έχει απευθύνει δημόσια πρόσκληση -χωρίς να λάβει απάντηση, μέχρι στιγμής- στην κυρία Καρυστιανού να πολιτευτεί είναι η Ελενα Ακρίτα, η οποία στήριξε αναφανδόν τον Στέφανο Κασσελάκη ως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τον ακολούθησε μετά τον εξοβελισμό του από την ηγεσία του κόμματος.
Η κυρία Καρυστιανού με τις ομιλίες, τις δηλώσεις και τις αναρτήσεις που κάνει, επιτίθεται πρωταρχικά στον πρωθυπουργό και στη Νέα Δημοκρατία και δευτερευόντως στο ΠΑΣΟΚ. Χαρακτήρισε δε «αδύναμη» την πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής αποκλειστικά για τον Χρήστο Τριαντόπουλο και το μπάζωμα στον χώρο του δυστυχήματος στα Τέμπη.
Η πρώτη κάλπη
Είναι ενδιαφέρον ότι εννέα ημέρες μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα, η δημοσκόπηση της Marc που είχε παρουσιαστεί στον ΑΝΤ1 κατέγραφε απώλειες 2,9 μονάδων για τη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή μικρότερες από εκείνες που καταγράφονται για το κυβερνών κόμμα μετά το τσουνάμι των συγκεντρώσεων του τελευταίου μήνα.
Μάλιστα, σε εκείνη την εν θερμώ μέτρηση είχε ενδιαφέρον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που προερχόταν από το 32% του 2019, δεν έδειχνε να κερδίζει το παραμικρό. Τα μόνα κόμματα που είχαν κέρδη -και τότε- ήταν η Ελληνική Λύση, που από το 3,6% πήγε στο 3,9%, και το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη.
Ολα άλλαξαν όμως τον επόμενο μήνα, όταν η χώρα μπήκε για τα καλά στην προεκλογική περίοδο: η Ν.Δ. άρχισε να ανακάμπτει με σταθερό ρυθμό και όσο κι αν οι δημοσκοπήσεις δεν προέβλεψαν το γκρέμισμα των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν σαφές το προβάδισμά της εν όψει της κάλπης του Μαΐου, που έγινε με το σύστημα της απλής αναλογικής που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπόθεση των Τεμπών δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε εκείνη την εκλογική αναμέτρηση – αντίθετα, τον τόνο είχε δώσει η εκστρατεία του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μετά από τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση έδειχνε να αναζητά απελπισμένα κυβερνητικούς συμμάχους και όλοι του γυρνούσαν την πλάτη. Η εκστρατεία απελπισίας του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ώθηση στη Νέα Δημοκρατία, καθώς η διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν ακόμα νωπή, όπως και η «κολεγιά» με τον Πάνο Καμμένο.
Προφανώς, η σύγκριση των όσων συμβαίνουν από την 26η Ιανουαρίου, όταν διοργανώθηκαν οι πρώτες συγκεντρώσεις για την τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου του 2023, με τα όσα συνέβαιναν στις «πλατείες των Αγανακτισμένων» το 2011-2012 δεν φαντάζει ιδιαίτερα δόκιμη: μπαίνοντας στα μνημόνια, η κυβέρνηση Παπανδρέου ήταν η πρώτη της Μεταπολίτευσης που είχε να διαχειριστεί αντί για αυξήσεις μισθών και εισοδημάτων, πολύ μεγάλες περικοπές του βιοτικού επιπέδου του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.
Τα Τέμπη είναι κάτι τελείως διαφορετικό: ο τραγικός θάνατος 57 ανθρώπων σε ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα επειδή τα δύο τρένα βρέθηκαν στην ίδια γραμμή γκρέμισε κάθε βεβαιότητα και παράλληλα ισοπέδωσε την ψυχολογία επιστροφής στην κανονικότητα μετά τα 10 χρόνια των μνημονίων και τα δύο της πανδημίας.
Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ έλαβαν το πρώτο μήνυμα στις ευρωεκλογές – ένα μήνυμα που δόθηκε διά της αποχής. Οι συγκεντρώσεις για τα Τέμπη -για την ακρίβεια, με αφορμή τα Τέμπη- συνιστούν ένα δεύτερο ηχηρό μήνυμα για τον «παλιό δικομματισμό».
Είναι ολοφάνερο ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση χρειάζονται άμεση ανάταξη, προκειμένου ο μεν Κυριάκος Μητσοτάκης να συνεχίσει να έχει ως βασικό αντίπαλο τον «κανένα» και ο Νίκος Ανδρουλάκης να διατηρήσει ως βασικό αντίπαλο τον εαυτό του. Αλλιώς… Ζωή σε λόγου μας!