Αλέξης Παπαχελάς: Αποκάλυψε ότι έχει καρκίνο του προστάτη
Σύνοψη από το
- Ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς αποκάλυψε στην Καθημερινή της Κυριακής ότι παλεύει με τον καρκίνο του προστάτη, σε ένα άρθρο με τίτλο “Ο καρκίνος δεν είναι μυστικό”.
- Τονίζει την ανάγκη να σπάσει το ταμπού γύρω από την ασθένεια και προτρέπει τους άντρες να κάνουν τεστ PSA σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
- Επισημαίνει τον ανδρικό εγωισμό και την αναβλητικότητα ως εμπόδια στην ανοιχτή συζήτηση για θέματα υγείας, τονίζοντας ότι “η ενημέρωση για όλα τα δεδομένα είναι το καλύτερο αντίδοτο για τον φόβο”.
Media
Για τον αγώνα που δίνει με τον καρκίνο του προστάτη, μίλησε ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς, σε άρθρο που έγραψε στην Καθημερινή της Κυριακής.
Στο άρθρο με τίτλο «Ο καρκίνος δεν είναι μυστικό», ο Αλέξης Παπαχελάς επισημαίνει πως αγχώθηκε όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη, σχολιάζοντας πως το «μήνυμα ήταν αναπάντεχο, όσο και “οικείο”».
«Η συζήτηση που ακολούθησε επικεντρώθηκε στις καθησυχαστικές στατιστικές, στο παραδοσιακό ”δεν μασάμε” και σε διάφορες πρακτικές συμβουλές. Είναι όμως, κάπως σοκαριστικό να μαθαίνεις τα ίδια νέα από έναν ακόμη δικό σου άνθρωπο σε έναν κύκλο φίλων. Είναι φυσικό από μία άποψη γιατί έχουμε όλοι πατήσει τα 60 για τα καλά, έστω και αν δεν το νιώθουμε ή δεν έχουμε μπει στην καταραμένη κατηγορία των αποκαλούμενων ”κοτσονάτων”. Κάνουμε όλοι δουλειές που προκαλούν πολύ άγχος, μερικές φορές περισσότερο από όσο αντέχεται από έναν άνθρωπο. Οι γιατροί επιμένουν βέβαια από την πλευρά τους ότι δεν πρόκειται για μία καινούργια επιδημία και ότι οι στατιστικές δεν έχουν αλλάξει θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Ό,τι και να λένε, όμως, μια ασθένεια που σε περικυκλώνει από παντού και σε τακτά χρονικά διαστήματα φαντάζει σαν επιδημία, τη νιώθουμε σαν επιδημία», γράφει αρχικά ο Αλέξης Παπαχελάς.
Στην συνέχεια ανέφερε πως ο ίδιος γράφει σπάνια για προσωπικά ζητήματα, γιατί συνήθως δεν αφορούν κανέναν άλλον. «Αλλά και γιατί εύκολα ό,τι γράφεις για ένα τέτοιο θέμα γίνεται βρώσιμο υλικό για την κρεατομηχανή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και σου εξασφαλίζει και μερικά ”δεν ψοφάτε να τελειώνουμε;”. Το έκανα μία φορά, στον κορονοϊό, γιατί ένιωθα ότι η προσωπική μου περιπέτεια μπορούσε να τρομάξει όσους τον αντιμετώπιζαν αψήφιστα σαν μια υπερβολή των μέσων ενημέρωσης και αρνούνταν να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης. Τώρα το κάνω γιατί είναι καλό να σπάσει ένα ταμπού που κάνει εκείνους που ακούν τη διάγνωση για πρώτη φορά να νιώθουν πολύ μόνοι και πολύ τρομαγμένοι. Ούτε μόνοι είναι, κάθε άλλο, ούτε και τρομαγμένοι πρέπει να αισθάνονται σε μια εποχή που η ιατρική κερδίζει συνέχεια έδαφος στη μάχη με τον καρκίνο».
