-
Με τη χαμηλότερη δυναμική των τελευταίων δύο δεκαετιών κλείνει το 2025 για την παγκόσμια αιολική βιομηχανία, καθώς ένας συνδυασμός πολιτικών ανατροπών, τεχνικών δυσκολιών και χρηματοοικονομικών πιέσεων οδήγησε σε απότομη επιβράδυνση της ανάπτυξης. Σύμφωνα με τα στοιχεία των πρώτων δέκα μηνών του έτους, η παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα διαμορφώθηκε στις 2.158 TWh, αυξημένη μόλις κατά 7% σε σχέση με το 2024, όταν την περίοδο 2015-2024 ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης έφθανε το 14%.
Η εικόνα αυτή αποτυπώνει μια πρωτοφανή κόπωση του κλάδου, ο οποίος μέχρι πρόσφατα αποτελούσε τη “ναυαρχίδα” της ενεργειακής μετάβασης, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Ευρώπη και Βόρεια Αμερική στο επίκεντρο της κάμψης
Η επιβράδυνση είναι εντονότερη στην Ευρώπη, τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό αιολικής ενέργειας παγκοσμίως. Από το πρώτο τρίμηνο του έτους καταγράφηκαν τέσσερις συνεχόμενοι μήνες μείωσης της παραγωγής σε ετήσια βάση, πλήττοντας την συνολική επίδοση του κλάδου. Αντίστοιχα αρνητική εικόνα παρουσίασε και η Βόρεια Αμερική, όπου μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου σημειώθηκαν πέντε μήνες διαδοχικής πτώσης της παραγωγής.
Ακόμη και η Ασία, που αντιστοιχεί περίπου στο 45% της παγκόσμιας παραγωγής αιολικής ενέργειας, κατέγραψε σπάνια υποχώρηση της παραγωγής τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, εξέλιξη που ενίσχυσε την αίσθηση ότι το 2025 αποτελεί σημείο καμπής για τον κλάδο.
Σε αυτό το περιβάλλον, αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες επανεξέτασαν τη συμμετοχή τους σε νέα έργα. Απογοητευτικά αποτελέσματα διαγωνισμών σε χώρες-κλειδιά, όπως η Γερμανία και η Δανία –με ορισμένους διαγωνισμούς να καταγράφουν ακόμη και μηδενικό ενδιαφέρον– αύξησαν την αβεβαιότητα των επενδυτών. Παράλληλα, μεγάλες εταιρείες του κλάδου προχώρησαν σε περικοπές προσωπικού ή αποχωρήσεις από έργα, εντείνοντας το κλίμα αστάθειας.
ΗΠΑ: πολιτική ανατροπή και “φρένο” στα υπεράκτια
Ιδιαίτερα ισχυρό αποτύπωμα άφησε η πολιτική στροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την επιστροφή του Donald Trump στον Λευκό Οίκο. Η απότομη διακοπή της ομοσπονδιακής στήριξης στα υπεράκτια αιολικά έργα της ανατολικής ακτής οδήγησε σε ταχεία κατάργηση φορολογικών κινήτρων, περιορισμούς στη χρήση ξένων εξαρτημάτων και αυστηρότερους κανόνες κατασκευής.
Οι αλλαγές αυτές εκτιμάται ότι θα ανακόψουν την ανάπτυξη τόσο των χερσαίων όσο και των υπεράκτιων αιολικών έργων σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, επηρεάζοντας όχι μόνο τις ΗΠΑ αλλά και την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα.
Ιαπωνία: αποχωρήσεις και αναθεώρηση πολιτικής
Στην Ιαπωνία, η εκτόξευση των εκτιμώμενων κοστών για υπεράκτια έργα οδήγησε τη Mitsubishi Corporation στην αποχώρηση από τρία μεγάλα projects, τα οποία είχαν προγραμματιστεί να τεθούν σε λειτουργία πριν από το 2030. Ως απάντηση, οι ιαπωνικές αρχές προχώρησαν σε αναθεώρηση της πολιτικής στήριξης της αιολικής ενέργειας, χαλαρώνοντας τα κριτήρια επιλεξιμότητας και διευρύνοντας τις γεωγραφικές περιοχές για μελλοντικές εγκαταστάσεις.
Κίνα: η μεγάλη εξαίρεση
Μέσα σε αυτό το δυσμενές διεθνές σκηνικό, η Κίνα αναδεικνύεται ως η μεγάλη εξαίρεση. Το 2025 αναμένεται να καταγράψει για 25η συνεχόμενη χρονιά αύξηση της παραγωγής αιολικής ενέργειας άνω του 10%, ανεβάζοντας το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή σε ιστορικό υψηλό, πάνω από 41%, από 40% το 2024.
Παράλληλα, οι εξαγωγές κινεζικών αιολικών εξαρτημάτων αυξήθηκαν πάνω από 20%, ξεπερνώντας τα 4 δισ. δολάρια. Οι εξαγωγές αυτές, κυρίως προς την Ευρώπη και την Ασία, υπογραμμίζουν τον ολοένα και πιο καθοριστικό ρόλο της κινεζικής βιομηχανίας στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες.
Σύμφωνα με αναλυτές, η αυξημένη διαθεσιμότητα κινεζικού εξοπλισμού ενδέχεται να λειτουργήσει ως καταλύτης για την επανεκκίνηση έργων από το 2026 και μετά, ιδιαίτερα σε αγορές που βρίσκονται σήμερα σε φάση ρυθμιστικών αναπροσαρμογών.
Το 2025, πάντως, καταγράφεται ήδη ως μία από τις πιο δύσκολες χρονιές για την παγκόσμια αιολική βιομηχανία, θέτοντας ερωτήματα για την ταχύτητα –και το κόστος– της ενεργειακής μετάβασης τα επόμενα χρόνια.
