Σε πένθος έχει βυθιστεί η οικογένεια της 51χρονης που δολοφονήθηκε από τον 54χρονο κουμπάρο της στην Αμφιλοχία, ο οποίος αφού πυροβόλησε θανάσιμα τη γυναίκα, έδωσε τέλος στη ζωή του.
Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε χθες το μεσημέρι, λίγο μετά τις 15:30, στο χωριό Πηγάδια Αμφιλοχίας. Είχε προηγηθεί έντονος καβγάς μεταξύ του δράστη και της 51χρονης, που ήταν και μητέρα τριών παιδιών, στο γειτονικό χωριό Περδικάκι Βάλτου.
«Χάλια είμαι, τι ζωή να κάνω τίποτα δεν έμαθα… Ήταν ένα παιδί χαρούμενο, οικογενειάρχης, με τρία παιδιά, αγαπημένη με τον άνδρα της, είχα κι εγώ ένα στήριγμα», δήλωσε συντετριμμένη η μητέρα της 51χρονης γυναίκας, μιλώντας στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα».
Και συνεχίζει: «Τον κουμπάρο τον ήξερα, δεν έδειχνε για τέτοιος άνθρωπος. Ήμασταν γείτονες… Δεν μου είπε ποτέ η κόρη μου κάποιο παράπονο για κανέναν. Και χθες ήταν εδώ το μεσημέρι, μου έφερε φαγητό, γιατί είμαι άρρωστη, έχω τα πόδια μου και μου είπε “μαμά φεύγω τώρα, θα τα πούμε αύριο” και πήρε το αυτοκίνητό της και έφυγε περίπου στις 15:00 η ώρα. Δεν ήξερα ότι θα χάσω το παιδί μου έτσι».
«Ήταν ήσυχη γυναίκα, ερχόταν κάθε μέρα στο χωριό γιατί μένει η μητέρα της εκεί και ήταν άρρωστη…Η γυναίκα μετέφερε παιδιά εποχιακά, σαν σχολικό, ενώ έκανε και αγροτικές δουλειές. Ήρθε το μεσημέρι ψώνισε (…) και έφυγε, έφυγε η κοπέλα πρώτα και μετά έφυγε και αυτό. Εκείνος είναι ανύπαντρος, έμενε με τη μητέρα του», ανέφερε στην ίδια εκπομπή η συννυφάδα της 51χρονης γυναίκας.
«Μπορεί να είχε εμμονή μαζί της»
Από την πλευρά του, ο εργοδότης του θύματος έκανε λόγο για έναν εργατικό και ήσυχο άνθρωπο.
«Η γυναίκα ήταν μάνα τριών παιδιών, δούλευε εδώ κάποιες ώρες. Ήταν οικογενειάρχης, όταν είχε κάποιο θέμα στο σπίτι, μας το έλεγε, όταν είχε κάποιο θέμα με τη μητέρα της το έλεγε, με τον αδελφό της επίσης. Δεν μας είχε πει κάτι άλλο. (…)», είπε.
«Πριν το σκηνικό, αυτός δούλευε στο τυροκομείο, όταν τελείωσε πήγε στο καφενείο και έπινε μπίρες μέχρι το μεσημέρι. Ήταν ένας άνθρωπος κλειστός, αλλά όταν έπινε μπίρες ήταν αλλοπρόσαλλος… Ο άνδρας της με τον άνθρωπο που έκανε το έγκλημα είχαν συνεργασία, δεν μαλώνανε, βοηθούσαν ο ένας τον άλλον με τα ζώα. Μπορεί να είχε εμμονή στο μυαλό του, ίσως, να ήθελε να την κυριαρχήσει, αλλά δεν το είχε εκφράσει».