Η Άντζελα Γκερέκου επέστρεψε μετά από 26χρόνια στο θεατρικό σανίδι και στις πρώτες θέσεις την απόλαυσε η οικογένειά της.
Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Τα τελευταία φεγγάρια» στο θέατρο Coronet μαζί με τον σπουδαίο ηθοποιό Στέφανο Κυριακίδη. Οι δυο τους συναντιούνται και θεατρικά μετά την επιτυχημένη τηλεοπτική τους συνάντηση στην καθηλωτική σειρά του Mega «Η Γη της Ελιάς» και μάλιστα υπό τη σκηνοθετική ματιά της Ρέινας Εσκενάζυ.
Στην πρεμιέρα της παράστασης εκτός από τη μητέρα της, Μαρία και την κόρη της, Μαρία Βοσκοπούλου ήταν και ο αδερφός της, Αλέξανδρος. Μάλιστα, τα δύο αδέρφια φωτογραφήθηκαν και είναι από τις σπάνιες φορές που τους βλέπουμε να ποζάρουν στον φακό. Η Άντζελα Γκερέκου δημοσίευσε φωτογραφίες από την πρεμιέρα στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram.
Δείτε στην παρακάτω gallery τον αδερφό της
Photo 1/3
Η Άντζελα επέστρεψε μετά από 26 χρόνια στο θεατρικό σανίδι και δεν θα μπορούσε να λείπει η κόρη της.
Photo 2/3
Η μητέρα και η κόρη της στην πρεμιέρα της.
Photo 3/3
Και αυτός είναι ο αδερφός της, Αλέξανδρος.
ΔΕΣ ΤΗ GALLERY – 3 PHOTOS
«Τα τελευταία φεγγάρια» – Υπόθεση:
Ένας ηλικιωμένος καθηγητής μέσα σ’ ένα δωμάτιο φτιάχνει την βαλίτσα του για τελευταία φορά. Στους τοίχους κολλημένα αυτοκόλλητα με ήρωες του Ντίσνεϊ. Στο πάτωμα ένα φωτογραφικό άλμπουμ και διάσπαρτα κόμικς.
Στο πικ-απ ακούγονται οι μουσικές νότες του Μπαχ. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του που τον φιλοξενούσε, την τελευταία του οικογένεια, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ’ έναν οίκο ευγηρίας.
Είναι η ώρα του αποχωρισμού και του τελικού απολογισμού. Συνοδοιπόροι σε αυτό το τελευταίο ταξίδι, το φωτογραφικό άλμπουμ της ζωής του, τα κόμικς που αγαπούσε να διαβάζει από μικρός και οι μνήμες.
Φορτωμένος με το βάρος όσων ειπώθηκαν και κυρίως όσων δεν ειπώθηκαν, άλλοτε πικρός και είρωνας, άλλοτε στοργικός και τρυφερός, μοιράζεται τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με την λατρεμένη γυναίκα του που χάθηκε νωρίς.
Ο θεατής στα “Τελευταία φεγγάρια” θα έρθει σε επαφή με θέματα που τον αφορούν. Η σχέση του ανθρώπου με το γήρας αλλά και η φωλιασμένη νεότητα στην ψυχή και την καρδιά, είναι ορισμένα από τα διαχρονικά ζητήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο θεατής παρακολουθώντας τον ήρωα-πρωταγωνιστή να παίρνει όλο και περισσότερη απόσταση από τους αγαπημένους του, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό.
Η παράσταση ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, στη συγκίνηση και το γέλιο. Σαν τις στιγμές της ίδιας της ζωής. Σημασία έχει ποιους έχεις δίπλα σου και ποιους κρατάς από το χέρι, σαν αιώνιους συνοδοιπόρους σου!