Φεστιβάλ Βενετίας: Το ‘April’ δεν είναι για όλους, αλλά είναι η ταινία της φετινής Μόστρα

Ένα σκληρό, σκληροπυρηνικά σινεφίλ δράμα που θυμίζει ταινία τρόμου είναι έτοιμο να κάνει τη μεγάλη έκπληξη και να κλέψει το Χρυσό Λιοντάρι από τα «The Room Next Door» και «The Brutalist».

Η 81η κινηματογραφική Μπιενάλε φτάνει σήμερα, Σάββατο 7/9, στο τέλος της με ένα μάλλον θετικό απολογισμό και εντελώς ανοιχτή κάθε πρόβλεψη για τα βραβεία της, τα οποία θα απονείμει η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η πρόκληση την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η κορυφαία Γαλλίδα σταρ είναι αν θα προχωρήσει σε μια τολμηρή, αλλά απόλυτα δικαιολογημένη επιλογή όπως το “April” της Γεωργιανής Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι, αν θα προτείνει τη φιλόδοξη ιστορική βιογραφία του Μπρέιντι Κόρμπετ “The Brutalist”, αν θα κινηθεί στα πιο σίγουρα κι ανώδυνα ξεχωρίζοντας το αλμοδοβαρικό “The Room Next Door” ή αν θα αιφνιδιάσει τους πάντες με ένα αμφιλεγόμενο Χρυσό Λιοντάρι (το “Queer”; το “I’ m Still Here” του Βάλτερ Σάλες;).

Η Ιπέρ, η οποία το 2009 είχε βραβεύσει ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ Καννων την “Λευκή Κορδέλα” του Μίκαελ Χάνεκε, έχει και το γούστο και τα κότσια να υπερασπιστεί την ταινία η οποία έκανε τη διαφορά σ’ αυτό το φεστιβάλ. Γιατί το σοκαριστικό “April” είναι μια θαρραλέα, πρωτότυπη κινηματογραφική πρόταση η οποία απορροφά όλες τις επιρροές του μοντέρνου σινεμά (ρουμάνικο νέο κύμα, Μίκαελ Χάνεκε, Κάρλος Ρεϊγάδας, Λαβ Ντίαζ), αντλεί από την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση (ο “Δον Κιχώτης” συναντά τον ντοστογιεφσκικό “Ηλίθιο”) και αφηγείται με δική του γλώσσα την ιστορία μιας Γεωργιανής γυναικολόγου η οποία ελέγχεται από τη διεύθυνση του νοσοκομείου της για πιθανόν ευθύνες της στη γέννηση ενός νεκρού εμβρύου. Η Ντέα Κουλουμπεγκασβίλι, η οποία είχε εντυπωσιάσει με το προ τετραετίας “Beginning”, εναλλάσσει μεγάλης διάρκειας, ακίνητα και σιωπηλά πλάνα με σκηνές ωμού ρεαλισμού (όπως η σκηνή της έκτρωσης), συνδυάζει ντοκιμαντερίστικη παρατήρηση με στοιχεία εφιαλτικής φαντασίας και εμποτίζει την πιο αδιάφορη, μπανάλ πραγματικότητα με μια βαθιά αίσθηση υπαρξιακής απειλής. Το “April” της είναι μια φιλμική εμπειρία επώδυνη, ενοχλητική και απαιτητική απέναντι στο θεατή της, του οποίου ανατρέπει κάθε ευκολία θεαματικής και καθησυχαστικής σινε-απόλαυσης.

Οι ταινίες οι οποίες συμπλήρωσαν το διαγωνιστικό πρόγραμμα έμειναν λίγο πολύ στα ρηχά, με το crime drama “Iddu” (“Sicilian Letters”) των Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα (“Τα Μυστήρια της Σικελίας”) να αφήνει ανεξέλεγκτους τους κωμικούς τόνους του και ανεκμετάλλευτο τον Τόνι Σερβίλο, ενώ το “Stranger Eyes” του Σιγκαπουριανού Σιέου Χουά Γέο διαθέτει ιδέες πάνω στην ηδονοβλεπτική κοινωνία μας, δυσκολεύεται ομως να κάνει “προσβάσιμη” την πλοκή και ενδιαφέροντες τους χαρακτήρες του. Το νορβηγικό “Love” του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ, τέλος, είναι μια σπιρτόζα, αλλά μάλλον μονοδιάστατη και φλύαρη κομεντί πάνω στις σύγχρονες (βορειοευρωπαϊκές) ερωτικές σχέσεις, τις αστείες παραλλαγές τους και τις σοβαρές περιπλοκές τους. Αποτελεί το δεύτερο κεφάλαιο της τριλογίας “Sex Dreams Love” του Σκανδιναβού σκηνοθέτη, με το “Sex”, το οποίο θα προβληθεί στις ελληνικές αίθουσες μέσα στο μήνα, να έχει κάνει ήδη την πρεμιέρα του στο φετινό φεστιβάλ Βερολίνου.

Ευχαριστούμε την  Aegean Airlines  για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.