Η Τουρκία ήταν από τις πρώτες χώρες που αντέδρασαν έντονα για τη δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, ενώ ο αραβικός κόσμος παραμένει μέχρι στιγμής επιφυλακτικός.
Το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ. πρώτο καταδίκασε τη δολοφονία χαρακτηρίζοντάς την ως αποτρόπαιη ενέργεια που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν έχει πρόθεση την επίτευξη ειρήνης, αλλά τη διασπορά του πολέμου της Γάζας στην περιφέρεια. “Εάν η διεθνής κοινότητα δεν αναλάβει δράση για να σταματήσει το Ισραήλ, η περιοχή μας θα αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερες συγκρούσεις” τονίζει η ανακοίνωση, ενώ ο ίδιος ο Χακάν Φιντάν εξέφρασε τη “βαθειά του λύπη για τον θάνατο ως μάρτυρα του Ισμαήλ Χανίγια, που ήταν σύμβολο της παλαιστινιακής αντίστασης”. Ακολούθησαν δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Νουμάν Κουρτουλμούς, όπου με αναφορές στο Ισλάμ είπε ότι λόγω της ακλόνητης πίστης του, ο Αλλάχ αντάμειψε τον Χανίγια καθιστώντας τον μάρτυρα. Ενώ ο εκπρόσωπος του κόμματος, Ομέρ Τσελίκ, τόνισε ότι “η παλαιστινιακή υπόθεση δεν είναι ένα κίνημα που μπορεί να σταματήσει με δολοφονίες. Τα γεγονότα που θα συμβούν δεν θα περιοριστούν στην περιοχή, αλλά θα έρθουν στην πόρτα της Δύσης”.
Ο πρόεδρος Ερντογάν έκανε δηλώσεις σχετικά αργά, αλλά σε υψηλούς τόνους. Καταδίκασε απερίφραστα την προδοτική δολοφονία του προέδρου του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς στην Τεχεράνη, χαρακτηρίζοντάς την “ποταπή ενέργεια που είχε στόχο την παλαιστινιακή υπόθεση, την ένδοξη αντίσταση της Γάζας και τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων αδελφών μας, καθώς και να αποθαρρύνει και να εκφοβίσει τους Παλαιστινίους”. Ωστόσο, πρόσθεσε, “Η σιωνιστική βαρβαρότητα δεν θα μπορέσει να επιτύχει τους στόχους της, όπως έκανε μέχρι τώρα. Με την ισχυρότερη στάση του ισλαμικού κόσμου και τη συμμαχία της ανθρωπότητας ο τρόμος που σπέρνει το Ισραήλ στη γεωγραφία μας, ειδικά στη Συρία, σίγουρα θα τελειώσει και η περιοχή μας και ο κόσμος θα βρουν ειρήνη”.
Η αναφορά του Τούρκου προέδρου στην ειρηνευτική προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων Τουρκίας-Συρίας έχει ιδιαίτερη σημασία. Η Άγκυρα, προβάλλοντας τον εαυτό της ως τον κύριο υπερασπιστή των Παλαιστινίων και της Χαμάς αλλά και ως τον πλέον αμείλικτο εχθρό του Ισραήλ, βλέπει τώρα ότι η απώλεια του Χανίγια και η δαιμονοποίηση του Ισραήλ μπορεί να ανατρέψουν εύκολα τις ευαίσθητες ισορροπίες στην περιοχή και να βλάψουν τις όποιες ειρηνευτικές προσπάθειες έχει ξεκινήσει.