Η επικείμενη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα και η συνάντηση του με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα λάβει χώρα ενώ η Τουρκία έχει αναβαθμίσει την ατζέντα των προκλήσεων έτι περαιτέρω από το «Casus Belli».
Του Χρήστου Μαζανίτη
Στις 13 Μαΐου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρίσκεται στην Άγκυρα, όπου θα συναντήσει τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογαν, στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού διαλόγου που έχουν εγκαινιάσει οι δυο ηγέτες, με κύριο στόχο την διατήρηση των ήρεμων νερών στο Αιγαίο και τους ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με απώτερο σκοπό την επίλυση – κάποια στιγμή στο μέλλον – της μοναδικής διαφοράς που αναγνωρίζει η Ελλάδα, αυτή της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας.
Μόνο που η Τουρκία από τη μεριά της δεν σταματά να εμπλουτίζει τον κατάλογο των προκλήσεων, εγείροντας ολοένα και περισσότερες αξιώσεις έναντι της ελληνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Με βασικότερη την απειλή του «Casus Belli», της μοναδικής χώρας στον κόσμο που απειλεί με ψήφισμα του κοινοβουλίου της με πόλεμο την γειτονικής της χώρας, σε περίπτωση που ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της, η Τουρκία επιχειρεί να επιβάλει τον επεκτατισμό ως διεθνή κανονικότητα.
Πρόσφατα, σε σχετικές του δηλώσεις ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας είχε επισημάνει ότι «δεν βλέπει εξομάλυνση με το Casus Belli στο τραπέζι».
Τα 6 πιο βασικά ψεύδη της Τουρκίας, τα οποία διαρκώς επαναλαμβάνουν σε μια προσπάθεια να δηλητηριάσουν την διεθνή κοινή γνώμη σε βάρος της Ελλάδας, με βάση το Casus Belli
ΨΕΜΑ 1: Η Τουρκία, λένε, ενεργεί με βάση τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας
Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε ακούσει από το στόμα του Ερντογάν και των Υπουργών του! Ποια είναι η αλήθεια; Η Τουρκία είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που ΔΕΝ έχουν δεχτεί να υπογράψουν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982, που αποτελεί σήμερα το νομικό πλαίσιο που διέπει όλες τις δραστηριότητες στους ωκεανούς και τις θάλασσες. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να ενεργούν οι Τούρκοι με βάση τις προβλέψεις ενός νομικού πλαισίου το οποίο οι ίδιοι δεν αποδέχονται;
ΨΕΜΑ 2: Διακηρύσσουν, προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Τουρκία είναι το κράτος με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο
Το λένε γιατί παραβλέπουν επιδεικτικά την ακτογραμμή των ελληνικών νησιών, το λένε γιατί θεωρούν δολίως ως ελληνική ακτογραμμή, μόνο την ακτογραμμή της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ποια είναι η αλήθεια; Σύμφωνα με τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού Διεθνούς Οργανισμού World Resources Institute, η ακτογραμμή της Ελλάδας έχει μήκος 15.147 χιλιομέτρων, ενώ η αντίστοιχη της Τουρκίας έχει μήκος 8.140 χιλιομέτρων. Με λίγα λόγια, το μήκος της τουρκικής ακτογραμμής είναι το 53,7% της αντίστοιχης ελληνικής!
ΨΕΜΑ 3: Υποστηρίζουν ότι με βάση το διεθνές δίκαιο, τα νησιά δεν έχουν δικαίωμα σε θαλάσσιες ζώνες, παρά μόνο χωρικά ύδατα
Πάνω σε αυτό το ψέμα, άλλωστε, βασίστηκε το υπογραφέν τουρκολιβυκό μνημόνιο, που στερεί από τα νησιά του τόξου Ρόδου-Καρπάθου-Κάσου-Κρήτης τις θαλάσσιες ζώνες της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Ουδέν, όμως, ψευδέστερον από αυτόν τον τουρκικό ισχυρισμό, αφού στο άρθρο 121 (2) της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας ορίζεται ότι, με εξαίρεση τους ακατοίκητους βράχους, «η Χωρική Θάλασσα, η Συνορεύουσα Ζώνη, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης που εφαρμόζονται στις άλλες ηπειρωτικές περιοχές». Σύμφωνα, δηλαδή, με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, ως προς τις θαλάσσιες ζώνες, τα νησιά δικαιούνται ότι ακριβώς δικαιούνται και οι ηπειρωτικές περιοχές!
ΨΕΜΑ 4: Ακόμη ένα μύθευμα που επικαλούνται στα διεθνή fora οι Τούρκοι, είναι ότι το Καστελόριζο είναι ένα νησί απομονωμένο τελείως από την Ελλάδα που απέχει 600 χιλιόμετρα από αυτό, ενώ δεν υπάρχει κανένα ελληνικό έδαφος κοντά του
Η δόλια προσπάθεια των Τούρκων να εμφανίσουν ως γεωγραφικά απομονωμένο το Καστελόριζο προκειμένου να του στερήσουν τις δικαιούμενες θαλάσσιες ζώνες είναι προφανής. Η αλήθεια, την οποία εντέχνως αποσιωπούνε, είναι πως το Καστελόριζο απέχει μόλις 60 ναυτικά μίλια από τη Ρόδο, ενώ συναποτελεί μία ενιαία διοικητική και οικονομική ενότητα με τα υπόλοιπα νησιά του δωδεκανησιακού συμπλέγματος.
ΨΕΜΑ 5: Γνωστός τοις πάσι είναι και ο ισχυρισμός των Τούρκων ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη με βάση τις διεθνείς συνθήκες να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά της
Μα το νόμιμο δικαίωμα εξοπλισμού της Λήμνου και της Σαμοθράκης έχει αναγνωριστεί επισήμως από την Τουρκία ήδη από το 1936, αμέσως μετά τη Σύμβαση του Montreux! Ως προς τη Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, η Συνθήκη της Λωζάνης, με το άρθρο 13, επιτρέπει να είναι εγκατεστημένος σε αυτά συνήθης αριθμός στρατευμάτων, τα οποία «δύνανται να εκγυμνάζονται επί τόπου» (ότι ακριβώς, δηλαδή, εφαρμόζεται σήμερα, αφού οι νεοσύλλεκτοι κατατάσσονται στα νησιά). Όσον αφορά, τέλος, τα Δωδεκάνησα, στην Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων του 1947, υπάρχει πράγματι πρόβλεψη αποστρατιωτικοποίησής τους, πλην όμως, στην εν λόγω διεθνή συνθήκη, η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος και συνεπώς, με βάση το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, ως τρίτη Χώρα, δεν μπορεί να επικαλείται την παραβίασή της.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το ‘74, το casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης (σε περίπτωση που ασκήσουμε το νόμιμο δικαίωμά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.), οι συνεχείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, καθώς και η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού τουρκικών δυνάμεων σε επιθετική διάταξη στα μικρασιατικά παράλια, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στην Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά της, αφού κάτι τέτοιο θα της στερούσε το αναφαίρετο δικαίωμά της στην αυτοάμυνα, που προβλέπεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Και σε κάθε περίπτωση, δημιουργείται το εξής ερώτημα. Υπάρχει κάποιος στην υφήλιο που να θεωρεί ότι εάν αποσυρθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, η Τουρκία δεν θα εισβάλει σε αυτά; Υπάρχει κάποιος που να εμπιστεύεται την Τουρκία ως προς τις προθέσεις της; Εάν ναι, ας μας το πει απερίφραστα.
ΨΕΜΑ 6: Το πλέον εξωφρενικό μύθευμα, όμως, των γειτόνων, είναι πως η Τουρκία είναι υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας με τα κράτη με τα οποία συνορεύει (!)
Μια χώρα που ονειρεύεται αναβιώσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, που εφαρμόζει την πιο στρατιωτικοποιημένη και επιθετική εξωτερική πολιτική στον κόσμο, που εισέβαλε και κατέχει παράνομα εδάφη όλων σχεδόν των γειτονικών της Χωρών, όπως η Κύπρος, η Συρία και το Ιράκ, που ενεπλάκη στρατιωτικά στους πολέμους της Λιβύης και τους Καυκάσου, να ισχυρίζεται ότι επιθυμεί – κατά τα αλλά – την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας…
Για να μην αναφέρουμε την ευθεία υποστήριξη της τρομοκρατικής επίθεσης της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου στο Ισραήλ και την σφαγή 1.200 ανθρώπων, την οποία ουδέποτε καταδίκασε.
Οι νέες προκλήσεις
Στην πλούσια λίστα των αξιώσεων έναντι της Ελλάδας η Τουρκία έρχεται να προσθέσει παραμονές της συνάντησης του Κ. Μητσοτάκη με τον Τ. Ερντογάν επιπλέον 3 προκλήσεις. Το ανυπόστατο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» εμπλουτίστηκε με αυτό της «Ουράνιας Πατρίδας», που πλέον ως ενιαίο δόγμα δεν αποτελούν μόνο τμήμα της επίσημης εξωτερικής πολιτικής αλλά μέρος της επίσημης γραμμής που διδάσκεται και στα σχολεία.
Με συνοπτικές διαδικασίες η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να εισάγει την «Γαλάζια Πατρίδα» στην διδακτέα ύλη των σχολικών βιβλίων, χτίζοντας την αυριανή γενιά των νεό-Τουρκων που έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου θα επιχειρήσουν – με μαθηματική ακρίβεια – την κατάληψη των ελληνικών νησιών του Αιγαίου που θεωρούν ότι τους ανήκουν. Πριν προλάβει να κάτσει η σκόνη από την πρωτοφανή πρόκληση ήρθε η ωμή αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στις Κυκλάδες με αφορμή τα θαλάσσια πάρκα, που η ίδια η Ε.Ε. επιθυμεί και χρηματοδοτεί την δημιουργία τους.
Και σαν να μην έφταναν αυτά ήρθε να προστεθεί η μετατροπή της Ιεράς Μονής της Χώρας σε τζαμί. Μια ευθεία αμφισβήτηση του Χριστιανισμού κι ειδικότερα της Ορθοδοξίας και του θρησκευτικού αισθήματος των Ελλήνων. Η Τουρκία μπορεί να απέχει – κατά πολλούς προσωρινά – από την πρακτική των φυσικών προκλήσεων, κυρίως μέσω παραβιάσεων και ασκήσεων, όμως φαίνεται πως είναι αποφασισμένη να κάνει πράξη αυτά που εμποτίζει την τουρκική κοινή γνώμη στην θεωρία.
Εξοπλίζεται, κατασκευάζει συνεχώς νέα οπλικά συστήματα και πειραματίζεται σε νέες τεχνολογίες. Ανακοίνωσε την ναυπήγηση αεροπλανοφόρου εκτοπίσματος 60.000 τόνων.
Όλα αυτά αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι προετοιμάζεται για την φάση υλοποίησης των «πιστεύω» της, όταν θα αισθανθεί ότι θα είναι έτοιμη με τις πιθανότητες υπέρ της. Και μέχρι τότε έχει αποφασίσει ότι δε θα χαραμίσει ούτε… λίτρο καυσίμου σε προκλήσεις χωρίς αντίκρισμα.